Το ότι βέβαια ακόμη και σήμερα σε κάθε εκδήλωση μετά το «Την πατρίδα μ’ έχασα, έκλαψα και πόνεσα…» ακολουθεί ορμητική ροή ρετσίνας και ενθουσιώδες ατελείωτο τικ και κότσαρι, δεν έχει και τόση σημασία. Η «Γιορτή» της Γενοκτονίας πάντως καταργήθηκε.
Η Γενοκτονία λοιπόν ξανάγινε Μνήμη. Κάποιοι άλλοι όμως επιμένουν σε παρόμοιες πρακτικές ακόμη πιο παράλογες. Όπως για παράδειγμα αυτό που (ξανα)συνέβη την Τρίτη 14 Αυγούστου μετά την Περιφορά της Εικόνας του Ι.Ν. Παναγίας στο Κιλκίς. Μόλις τελείωσε λοιπόν η Περιφορά, όλο το Κιλκίς αντιλάλησε από τα βαρελότα και τα πυροτεχνήματα!
Οι αρμόδιοι του Ναού προφανώς θεώρησαν πρέπον να γιορτάσουν την Κοίμηση της Θεοτόκου. Δεν γνωρίζουν ότι η Κοίμηση είναι ο θάνατος της Θεομήτορος; Βαρελότα λοιπόν και πυροτεχνήματα για την Κοίμηση της Παναγίας, το πέρασμα στην άλλη ζωή…
Στον ίδιο Ναό την φετινή Μ. Παρασκευή, στην Περιφορά πάλι, υπήρχε ένας Επιτάφιος με φωτεινές γιρλάντες. Οι οποίες κάθε 50 μέτρα άλλαζαν φωτεινή απόχρωση: κόκκινο, μπλε, πράσινο, κίτρινο, φούξια και ό,τι βάλει η φαντασία του κάθε… καλλιτέχνη. Ούτε εκείνοι οι αρμόδιοι γνώριζαν τι ακριβώς συμβολίζει ο Επιτάφιος με το Σώμα του Ιησού;
Πιθανόν το επόμενο βήμα, η επόμενη… καινοτομία θα είναι το «Τετέλεσται» της Μ. Πέμπτης. Μόλις διαβασθεί στα Δώδεκα Ευαγγέλια η τελευταία επίγεια λέξη του Εσταυρωμένου, να ξεκινήσουν οι θριαμβευτικοί κανονιοβολισμοί απ’ τον Λόφο του Αη Γιώργη.

Κύριε Διευθυντά,
Με τη «λήξη» των Μνημονίων όλοι εύχονται να ξαναγίνει η Ελλάδα μια κανονική χώρα.
Ερώτημα: Πότε ήταν;

Υ.Γ.: Κάποιοι ακραιφνείς συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο Θεός είναι Έλληνας.
Τι καλά θα ήταν…