Και βεβαίως οι ευχαριστήριες γραμμές ακούγονται ...ευχάριστα από υπουργούς, νομάρχες και δημάρχους...
Μόνο όταν καταχωρίζεται η άλλη, η ουσιώδης πλευρά του νομίσματος, τότε οι άρχοντες δυσανασχετούν. Και ενίοτε λακτίζουν.
Πως να “καταπιεί” ό άρχων την ονομαστική ευθύνη του: Κατόπιν της αδράνειας του κ. Υπουργού συνεχίζεται η ταλαιπωρία μας.
Ένεκα του ωχαδελφισμού του κ Νομάρχη (του κ. Δημάρχου κ.ο.κ)  βασανίζονται  πολίτες.