Εύλογα θα περιμέναμε από ευφυείς πολιτικούς όπως ο Βαγγέλης Βενιζέλος να τολμήσουν πέραν των τετριμμένων περιγραφών και ευχολογίων να αρθρώσουν προτάσεις ικανές να συνεγείρουν συνειδήσεις, να κινήσουν σκέψεις, να συμβάλλουν στην οικονομική, κοινωνική και πνευματική αποτελμάτωση
Βέβαια στους τολμηρούς συχνά επιφυλάσσεται το «έθεσεν εαυτόν εκτός κινήματος» αφού όταν ένα κόμμα δεν τολμά να λάβει ουσιαστική θέση στις ανάγκες μιας ταραγμένης εποχής, κάθε θέση μπορεί να εκληφθεί ως «εκτός προγράμματος».
Αλλά κάποτε διαλέγεις με ποιους πας…
Τετάρτη, 17 Δεκεμβρίου 2008 03:51
Με ποιους πας …
Ακόμα κι ένας Βενιζέλος μπορεί να λέει κοινοτυπίες σε μια εποχή που απαιτεί τόλμη και ρηξικέλευθες τομές σε μια πατρίδα που επί ποινή πνιγμού απαιτεί τον ζωογόνο σκέψη των καλύτερων παιδιών της. Η Ελλάδα βουλιάζει και η πολιτική της ηγεσία αποδεικνύεται τραγικά ανάξια των καιρών και των αναγκών της. Η μεν κυβέρνηση εξεμέτρησε το ζην, η δε αξιωματική αντιπολίτευση κινείται σε βραδείς ρυθμούς του “ώριμου φρούτου”.
