Θυμόμαστε από την εποχή της πρώτης τετραετίας του κ. Κουλίνα την δημοτική αρχή να ζητά την υδροδότησή της από τα καθάρια νερά του Πάικου. Και, δυστυχώς, θυμόμαστε την απρόθυμη έως αρνητική στάση κάποιων δήμων της Παιονίας που εκτιμούσαν ότι κινδύνευε η επάρκεια του δικού τους πόσιμου νερού.
Θα συνεννοηθούμε: όταν καταγγέλλουμε την μακρινή Αθήνα πως δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος των προβλημάτων μας, όταν ζητάμε - και καλώς πράττουμε- αποκέντρωση των αποφάσεων ώστε να αποφασίζουν όσοι έχουν το τοπικό πρόβλημα, είναι τουλάχιστον ανακόλουθο να κατατρυχόμαστε από στενόκαρδους τοπικισμούς. Και να αρνιόμαστε νερό σον γείτονα. Και νάτανε δικό μας…