Παρ’ όλο τον οφειλούμενο σεβασμό στη μουσουλμανική θρησκεία και στις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας των Ελλήνων με τον αραβικό κόσμο, εφόσον συνεχιστεί αυτή η εισροή, σε 20 χρόνια θα έχουν υπερβεί αριθμητικά το γερασμένο και συρρικνούμενο ελληνικό πληθυσμό. Ήδη έχουμε αργοπορήσει πάρα πολύ στην αντιμετώπιση της κατάστασης, η καθυστέρηση στην αντιμετώπιση θα δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες επίλυσης των δυσκολιών που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει η χώρα με το φαινόμενο αυτό. Οι μεταναστεύσεις αυτές -νόμιμες και παράνομες- δεν είναι φαινόμενο τωρινό, ανά τους αιώνες υπήρξαν πολλές τέτοιες μεταναστεύσεις, και μάλλον δεν θα σταματήσουν ποτέ. Οι αιτίες ήταν και είναι σχεδόν πάντα οι ίδιες, οικονομία, πόλεμοι, πολιτικές καταστάσεις κ.τλ. Για μας τους Έλληνες το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι μόνιμο ιστορικό χαρακτηριστικό και, παρά το βαθύ δεσμό του Έλληνα με την πατρίδα είναι τελικά άνθρωπος του κόσμου. Η οδύσσεια του ελληνισμού δεν ολοκληρώθηκε στους ομηρικούς χρόνους, συνεχίστηκε αδιάλειπτα μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα. Στον ανάπηρο δημόσιο λόγο που εκφέρεται μέσα από ποικίλους διαύλους, αναπαράγεται διαρκώς ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα υπήρξε αποκλειστικώς χώρα εκροής ανθρώπινου δυναμικού και για το λόγο αυτό θα πρέπει οι Έλληνες να κατανοούν το πρόβλημα και να απέχουν από ρατσιστικές νοοτροπίες. Ο ισχυρισμός αυτός πιστεύω πως δεν ευσταθεί, ο ελλαδικός χώρος υπήρξε τόπος υποδοχής μεταναστών από παλαιότερα.
Ο ελληνισμός στη μακραίωνη πορεία του, δεν περιορίστηκε ποτέ σε στενά γεωγραφικά όρια. Αντίθετα, από τους ομηρικούς χρόνους έως και σήμερα, ο Έλληνας ταξίδευε, εμπορευόταν, διακινούσε ιδέες, δημιουργούσε πολιτισμό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Σήμερα, διάσπαρτοι σε 140 χώρες του κόσμου, επτά εκατομμύρια περίπου Έλληνες συνθέτουν τον Οικουμενικό Ελληνισμό. Οι Έλληνες απόδημοι μετέφεραν μαζί τους τις αξίες του  ελληνικού ανθρωπισμού, το κοσμοπολίτικο ιδεώδες και το δυναμισμό μιας μεγάλης ιστορικής παράδοσης, που εμπλουτίζει κάθε  λαό και κάθε πολιτισμό, σε όποιο σημείο της γης και αν βρέθηκαν.
Ο απόδημος Ελληνισμός γίνεται έτσι το μεγάλο έλλειμα και το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας μας οφείλουμε πολλά, πάρα πολλά, στους Έλληνες που τόλμησαν από τη βυζαντινή περίοδο μέχρι και σήμερα, να μεταφέρουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας, το θησαυρό της ελληνικής παδείας και την ορθόδοξη πίστη σ’ όλες τις γωνιές της γης, με τρόπο ειρηνικό. Δημιουργώντας μικρές ή μεγάλες κοινωνίες αποδήμων, ζυμώθηκαν και ζύμωσαν οι ίδιοι αρχές και αξίες άλλων πολιτισμών με εκείνες του ελληνικού. Διακρίθηκαν στα γράμματα, τις τέχνες και τις επιστήμες και σε υψηλά πολιτικά και κοινωνικά αξιώματα. Πολλοί από αυτούς έγιναν αξιολογότατοι οικονομικοί παράγονες στις χώρες υποδοχής, ευεργετώντας ποικιλοτρόπως την Μητέρα πατρίδα σε δύσκολους καιρούς. Είναι καθήκον όλων μας και της Πολιτεάις πρωτίστως, να πολλαπλασιάζουμε ανά τον κόσμο τα ερείσματα που δημιουργεί ο ελληνισμός της Διασποράς. Να ενισχύσουμε την ελληνική γλώσσα, να διδάσκονται οι νέοι τον πολιτισμό, την ιστορία και τα ιδεώδη των προγόνων τους, γιατί ο Απόδημος Ελληνισμός δεν είναι απλώς η “Άλλη Ελλάδα” όπως συνηθίζουμε να λέμε, είναι η ουσία της Ελλάδας.

Ελάτε λοιπόν να κάνουμε την δική μας Οδύσσεια για να γνωρίσουμε τον Ελληνισμό της Διασποράς, την “Άλλη Ελλάδα”.