Πανεπιστημιακός δάσκαλος και πολιτικός ο Κώστας Σημίτης ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, οργανωτικός σε βαθμός ακατανόητο για όσους έχουν πυξίδα τους το «περίπου» και το «απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο” κυρίως στα δύσκολα.
Ο εκλιπών άφησε βαθύτατα χνάρια στην πορεία της χώρας εξασφαλίζοντας επί πρωθυπουργίας του δυο τεράστιες επιτυχίες: την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και στη ζώνη του ευρώ μαζί με το πρώτο κύμα χωρών της Ε.Ε. και την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση
όταν λίγα χρόνια νωρίτερα φάνταζε αδύνατη.
Ο ιστορικός του μέλλοντος όταν θα αποτιμήσει χωρίς τις τρέχουσες σκοπιμότητες το έργο και τη θέση των πολιτικών της περιόδου της μεταπολίτευσης ασφαλώς και θα κατατάξει τον Κώστα Σημίτη μεταξύ των κορυφαίων αν όχι τον κορυφαίο σε εθνική προσφορά.
Δεν είναι μόνο όσα προαναφέρθηκαν:
Υπήρξε ο πολιτικός ο οποίος με συνέπεια διακήρυξε και εφάρμοσε μια εκσυγχρονιστική πολιτική επούλωσης των πληγών που άφησε -και αφήνει ακόμα- στο εθνικό σώμα η μακραίωνη πανδημία: ο λαϊκισμός.
Αυτή η κατάρα που χρησιμοποιήθηκε ως όπλο κατά του ανδρός από «φίλους» και αντιπάλους.
Ο Κώστας Σημίτης που μέσα στη δικτατορία τόλμησε να βγει στην «παρανομία» και να βάζει βόμβες στους δικτάτορες κατηγορήθηκε από τα άκαπνα (χωρίς ένα ένσημο εργασίας στη ζωή τους) παιδιά της αστικής τάξης ως άχρους και γυάλινος.
Από τα ίδια πορφυρογέννητα «παιδιά» τα οποία συνήθισαν να επιπλέουν πολιτικά με βάρκα την εθνικοφροσύνη κατηγορήθηκε ως οιονεί μειοδότης ο πολιτικός επί ημερών του οποίου αναλήφθηκε και ήρθε σε πέρας το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνά-
μεων στην ιστορία της χώρας.
Και ως συνέπεια της σταθερής και σοβαρής ευρωπαϊκής πορείας που χάραξε και παρά τις τεράστιες δαπάνες από το γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων και το τεράστιο πρόγραμμα δημοσίων έργων που άλλαξαν την εικόνα της χώρας στις αρχές του 2000, ενόψει και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, συμμάζεψε την οικονομία και την παρέδωσε ακμάζουσα με ρυθμούς ανάπτυξης περί το 4%.
Αυτός ο «λογιστής» παρέδωσε οικονομία με τα ελλείμματα συμμαζωμένα, με ρυθμό ανάπτυξης τον υψηλότερο τότε της Ευρώπης.
Κι ήρθαν οι “πατριώτες” και τα έκαναν μαντάρα.
Διαβάζει σήμερα η νέα γενιά κι απορεί γιατί τάχα ο μέγας Ελευθέριος Βενιζέλος μισήθηκε όσο κανείς άλλος Έλληνας πολιτικός από τη μισή Ελλάδα.
Αυτός που την έφερε στα πρόθυρα της Πόλης εκείνη την Ελλάδα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.
Όταν βρει απάντηση, ίσως φωτιστούν και τα αίτια της άκριτης κατασυκοφάντησης του Κώστα Σημίτη.
Σήμερα ημέρα Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2025, ημέρα που κηδεύεται ο Κώστας Σημίτης, ως πολίτης, ως ένας επαρχιώτης δημοσιογράφος που τον γνώρισα κι είχα την τιμή να του πάρω συνέντευξη, κλίνω το γόνυ σε ένδειξη άπειρου σεβασμού στη μνήμη τους ανδρός.
Θεοφύλακτος Παγλαρίδης
