Θα αναφερθώ σε ένα θέμα που το κατέχω  καθώς ασχολούμαι με την παράγωγη  και εμπορία σιτηρών
1) Κανένας έμπορος από τον Ιούνιο του2010 δεν μπορεί να αγοράσει αγροτικό προϊόν χωρίς τιμολόγιο . Άρα υπάρχει τιμή. Δεν υπάρχουν νομικά ανοιχτό .Νομικά  το ελληνικό κράτος δέχεται ότι γραφεί το τιμολόγιο.
2)Κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει τον γεωργό  να παραδώσει τη παραγωγή του .Ο παραγωγός μόνος του πεταει το γέννημά του  στη στοίβα του εμπόρου.
3)Κανένας παραγωγός όπως και κανένας Έλληνας καταναλωτής  δεν πήγε σε ένα οργανωμένο μαγαζί  και αγόρασε κάτι και έφυγε χωρίς να πληρώσει  και χωρίς να κοπεί απόδειξη
Για ποιον λόγο ο παραγωγός παρατάει  το προϊόν του στο έμπορο ή μεσίτη χωρίς να πληρωθεί;
Γιατί θέλει να κοροϊδεύει τον έμπορο
Θέλει ο έμπορος  να παρέχει σωστή αποθήκευση σωστή απεντόμωση να ασχοληθεί με την προώθηση του προϊόντος  και να εξασφαλίσει  την πληρωμή  του εμπορεύματος. Σε μια καλύτερη τιμή από την τιμή που επικρατεί κατά τον αλωνισμό  και να επωμιστεί αυτός το κέρδος και όχι  ο έμπορος.
Για ποιον λόγο ο έμπορος  δεν πληρώνει τον αγρότη  κατευθείαν  ώστε να επωφεληθεί της αύξησης των τιμών;
1)Γιατί  δεν υπάρχουν τα χρήματα  ακόμη και με 10λεπτα το κιλό (1000τονοι =100.000ευρω)
2)Γιατί οι αυξομειώσεις  είναι τεράστιες   (ΤΙΜΗ ΣΚΛΗΡΟΥ  ΑΝΑ ΧΡΟΝΙΑ)
Ιούνιος 2008 280ευρω
Ιούνιο ς 2009 200 ΕΥΡΩ
Ιούνιος  20101 110 ΕΥΡΩ
3)Δεν είναι σίγουρο πότε   θα βρει αγοραστή
4)  Οι ίδιοι οι παραγωγοί είτε δεν θέλουν να πληρωθούν είτε του επιτρέπουν    να πληρώσει όποτε θέλει
Ο έμπορος από την πλευρά του  πρέπει να κοροϊδεύει τον αγρότη γιατί η  μεταφορά αποθήκευση και απεντόμωση,  το εποχιακό  προσωπικό αλλά και τα πάγια έξοδα κοστίζουν  και πρέπει να βγουν από την πώληση του εμπορεύματος. Άρα πρέπει να πουλήσει το εμπόρευμα τουλάχιστον 30 ευρώ /τόνο ακριβότερα από ότι το αγόρασε για να βγάλει τα έξοδα του
Τι γίνεται από τον έμπορο μέχρι τον τελικό πελάτη ;
Ο πελάτης καθορίζει την τιμή
Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές απαιτεί και αυτός να παραλάβει με ανοιχτή τιμή και ο έμπορος λόγω  έλλειψης χρημάτων και φοβούμενος ότι θα χάσει την πώληση και το κυριότερο έχοντας τον αέρα από τούς παραγωγούς δέχεται να προωθήσει το προϊόν χωρίς να πληρωθεί .
Έτσι  ο πελάτης  κάνει την δουλεία του χωρίς να πληρώσει άμεσα και έχοντας την δυνατότητα να επιβάλει πολύ αργότερα από την απομάκρυνση από το ταμείο την τιμή που τον συμφέρει. Το χειρότερο είναι ότι δεν αναγκάζεται να βγει στην αγορά να ζητήσει προϊόν  και να πληρώσει το τίμημα στους υγιώς σκεπτόμενους –οργανωμένους παραγωγούς που έχουν αποθήκες  και περιμένουν να πάρουν μια καλύτερη τιμή για το προιόν  τους. Αρα μειώνεται    τεχνητά η ζήτηση ενώ υπάρχει προσφορά  και μειώνονται οι τιμές  και επωφελείται ο τελικός πελάτης  χωρις να μεταφέρεται η μείωση στον καταναλωτή .
Φετος η κατασταση είναι δραματικη διοτι λογω των χρονιών που προηγήθηκαν
(ΤΙΜΗ ΣΚΛΗΡΟΥ  ΑΝΑ ΧΡΟΝΙΑ)
Ιούνιος 2008 280ευρω
– Ιούνιο ς 2009 200 ΕΥΡΩ
Ιούνιος  2010- 110 ΕΥΡΩ
Οι έμποροι έχασαν πολλά λεφτά και  χρωστούν ακόμη τα περσινά σιτηρά .Επίσης η μειωμένη παράγωγη μείωσε το όγκο των σιτηρών που μάζευαν , η κακή ποιότητα δεν επιτρέπει μεγάλη άνοδο στην τιμή . Άρα θα βιράρουν λιγότερο
Με αποτέλεσμα πολλά από τα φετινά σιτάρια που δόθηκαν ανοικτέ από τους παραγωγούς να έχουν ήδη περάσει στα χεριά των πελατών να έχουν πληρωθεί στις τιμές που επικρατούσαν κατά τον αλωνισμό  και έχουν καταναλωθεί .Όποτε για αυτά τα στόρια ακόμη και να έχουμε μεγάλη άνοδο των τιμών  δεν θα μπορέσει να περάσει  η διάφορα στον παραγωγό.
Με λίγα λόγια όταν δίνεις προϊόν  χωρίς λεφτά κάνεις κακό όχι μόνο στον εαυτό σου αλλά και στον οργανωμένο αγρότη, στον έμπορο και στον τελικό  καταναλωτή.
Όταν δίνεις  χωρίς να εισπράξεις πάντα διατρέχεις κίνδυνο να μην πληρωθείς ποτέ η τις περισσότερες φορές να πληρωθείς λιγότερο ειδικά όταν δεν έχεις συμφωνήσει τιμή  και σχεδόν πάντα στο τέλος ανοίγεις το χέρι  και ότι βάλει μέσα  ο έμπορος  γιατί εσύ του εδωσες το δικαιωμα  αυτό.
Όταν δεν θελεις να προστατεύσεις το εαυτό σου και το εισόδημα σου,  αλαλαγμοί του τύπου τι κάνει το κράτος; και τι κάνει  η ευρωπαϊκή ένωση;  και η τηλεόραση είπε ότι το στάρι θα πάει στα 50 λεπτά  είναι το δάκτυλο που προσπαθείς πίσω του να κρυφτείς
Γιατί ότι αναφέρω παραπάνω για το ταξίδι του σιταριού και κάθε αγροτικού προϊόντος τα ξέρουν όλοι  αλλά κανείς δεν θέλει να αναλάβει  τις ευθύνες του.   Ελπίζω  η εφημερίδα σας θέλει να αναδείξει   το πρόβλημα και να προτείνει λύσεις και όχι με κορόνες να γεμίσει τις αράδες.

 

Στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο εστάλη το άρθρο που δημοσιεύουμε.Ο συγγραφέας ειναι γνωστός σε εμάς, προφανώς άνθρωπος από τον χώρο της εμπορίας των σιτηρών (και των σιτηρών) και σεβόμενοι την επιθυμία του δεν καταχωρίζουμε το όνομά του.
Δημοσιεύουμε το άρθρο διότι το βρίσκουμε εξαιρετικά ενδιαφέρον καθώς απηχεί  απόψεις ενδιαφέρουσες από μια οπτική γωνία που είτε συμφωνεί κάποιος είτε διαφωνεί  συμβάλλει στη σφαιρική γνώση του θέματος.
Είναι προφανές ότι σε κάμποσα από όσα καταχωρίζονται έχουμε τις ενστάσεις μας. Αφήνουμε όμως εντελώς ασχολίαστες τις θέσεις του αρθρογάφου μας διότι επιθυμούμε ο αναγνώστης να κρίνει ανεπηρέαστος και να διαμορφώσει τη δική του γνώμη.
Εξάλλου εμείς έχουμε τη δυνατότητα από άλλες στήλες και σε άλλα φύλλα να εκφράσουμε τις δικές μας θέσεις.
Ο λόγος λοιπόν στο αρθρογράφο μας.