Με αφορμή τη διαμορφωθείσα σε όλους πεποίθηση, ότι η όποια αποκλιμάκωση των τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου δεν θα μας επιστρέψει στην προ κρίση οικονομική κατάσταση, θα προσπαθήσω να παρουσιάσω κάποια συγκεκριμένα οφέλη που θα είχαμε, στην περίπτωση που κάποια δημοτική αρχή αποφάσιζε να συγκροτήσει ενεργειακή κοινότητα.

Μια από τις εφαρμογές θα ήταν η τηλεθέρμανση. Στηριζόμενος σε στοιχεία της τηλεθέρμανσης που περιέχονται στην ιστοσελίδα της ΔΕΥΑ Κοζάνης, πολύ πρόχειρα υπολόγισα ότι 150 κτίρια μπορούν να θερμανθούν με μια ηλεκτροπαραγωγή της τάξεως ισχύος των 3,5-4 MVA, ή χοντρικά 100 στρέμματα με φωτοβολταϊκά. Ο πρόχειρος αυτός υπολογισμός, που επιδέχεται βελτιωτικών διορθώσεων εξαιτίας της συνεχώς εξελισσόμενης τεχνολογίας, μας δείχνει πόση οικονομία θα είχαμε σε πετρέλαιο αν σε πρώτη φάση θερμαίναμε σχολικά κτίρια, παιδικούς σταθμούς και άλλα κτίρια δημοτικού και δημόσιου χαρακτήρα, και σε δεύτερη φάση κατοικίες με κοινωνικά κριτήρια.

Με το παρόν άρθρο μου ευελπιστώ, σε βραχυ-μεσοπρόθεσμο επίπεδο, να δρομολογηθεί τεχνικοοικονομική μελέτη, αναφορικά με το ζήτημα της τηλεθέρμανσης, που θα λαμβάνει υπόψη της μια σειρά παραμέτρους, όπως για παράδειγμα κι άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή μας, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο.

Η καθημερινά επιδεινούμενη ενεργειακή πραγματικότητα στη χώρα μας, με υπεύθυνη την εξάρτησή μας από καύσιμα γεωπολιτικού χαρακτήρα (φυσικό αέριο και πετρέλαιο), μας υποχρεώνει να στραφούμε στην αναζήτηση λύσεων τοπικής εμβέλειας και κύρια στον χώρο των ΑΠΕ.

Οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν την τεχνογνωσία  από άλλες τηλεθερμαινόμενες πόλεις της Ελλάδας, και όχι μόνο.

Αισιοδοξώ και ελπίζω.