Ως ιεροτελεστία θεωρούσα την σύνταξη του πιστοποιητικού περιουσιακής κατάστασης που ήταν υποχρεωμένοι να υποβάλουν στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου όλα τα στελέχη των δημόσιων οργανισμών, του δημοσίου και της αυτοδιοίκησης, όλοι οι εκλεγμένοι σε κοινοβούλιο, νομαρχίες, δήμους, διορισμένοι υπουργοί, γραμματείς υπουργείων, περιφερειάρχες και γενικά όλοι οι παράγοντες του δημόσιου βίου που υπέγραφαν λογαριασμούς ή πληρωμές σύμφωνα με τον Ν.2429/1996.
Με υποχρεωτική την υποβολή κάθε έτος τον Απρίλιο για κινητή και ακίνητη περιουσία φαινόταν εύκολα οι αλλαγές ευκρινέστερα από το ‘πόθεν έσχες’ που λόγος γίνεται τελευταία για εντυπώσεις πολλές φορές και όχι ουσία. Ήταν υποχρεωτική η υποβολή σε όσους διατηρούσαν την ιδιότητά τους και επί τρία χρόνια μετά την απώλειά της.
Υποχρεωτική η αναγραφή των συγγενών εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε περίπτωση ελέγχου έστω και δειγματοληπτικού από τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Βρήκα στο αρχείο μου αντίγραφα δηλώσεων μέχρι και το οικονομικό έτος 2000. Κράτησα και τις ροζ ταχυδρομικές κάρτες αποστολής με την υπογραφή παραλαβής σχέτη χωρίς σφραγίδα εισαγγελίας.
Θυμήθηκα μάλιστα την παράξενη υπερηφάνεια που είχα όταν κάθε χρόνο διατηρούσα σταθερά τα ακίνητα και μειούμενα τα κινητά περιουσιακά μου στοιχεία.
Αυτή η υπερηφάνεια κουρελιάστηκε για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι που ο Αντεισαγγελέας δεν είχε την δυνατότητα ούτε την στελεχιακή υποδομή να κάνει έλεγχο με αποτέλεσμα τον ευτελισμό της διαδικασίας και την κατάργησή της από τους θεριακλήδες διακίνησης μαύρου χρήματος που για πολλούς από αυτούς ήταν κορώνα για την εκλογή τους, αποδεικνύοντας αυτό που τότε λέχθηκε ότι στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου πετάνε τις δηλώσεις σε υπόγεια αρχεία από παράθυρο χωρίς υποτυπώδη αρχειοθέτηση.
Ο δεύτερος είναι ότι το να τα παίρνουν οι εκλεγμένοι ή υπηρεσιακοί παράγοντες σταδιακά είχε εκρηκτική αύξηση με αποτέλεσμα να φθάσουμε στα πρόθυρα της καταστροφής. Η δικαίωση ερχόταν όλο και σε περισσότερους που τα έπαιρναν για να καλύψουν προεκλογικές ή άλλες μαύρες δαπάνες. Ικανοί ήταν μόνο όσοι είχαν την ικανότητα στην διακίνηση μαύρου χρήματος και την καταπάτηση κάθε ιδεολογικής ή άλλης αξίας.
Φθάσαμε συμπερασματικά ότι χωρίς χρηματοδότες από το οικονομικό κατεστημένο δεν είχες τύχη να διακριθείς.
Έτσι καταλήξαμε ομαλά σε εταιρείες πολλαπλών εξουσιών για να προσφέρεται πολλαπλή στήριξη και λάδωμα των πάντων. Εννοώ παράγοντες του τύπου να συμμετέχουν στις μεγάλες κατασκευαστικές.
Ομαλά καταλήξαμε στο ξεκοκάλισμα της δημόσιας υγείας από τα πιράνχας που λάδωναν τους πάντες.
Ομαλά φθάσαμε στο άδειασμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, το βατοπέδι, αμέτρητα άλλα και την siemens που μας άνοιξε τα μάτια.
Ομαλά παραδώσαμε την εξουσία στο Δ.Ν.Τ. για να τελειώσουμε από παρόμοιες συμπεριφορές.
Τελειώνετε, λωποδύτες, έχοντες αναπόδεικτες περιουσίες, φοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες.
Τελειώνετε, υπηρέτες της μίζας και της διακίνησης μαύρου και όχι μόνο ‘πολιτικού’ χρήματος.