Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κιλκίς.                 

Κάθε εποχή έχει την ηθική και τη λογική της. Η πορεία ενός έθνους είναι ανάλογη με τη φιλοσοφία που υιοθετεί. Η σχεδόν μονοφωνική ενημέρωση από την πλειοψηφία των ΜΜΕ διαμορφώνει και την ανάλογη νοοτροπία. Η φιλοπατρία χωρίς τη θυσία είναι έννοια μισή. Λειψή και η δημοκρατία χωρίς τη δικαιοσύνη. Η αγάπη, η θυσία, η ελευθερία έχουν αξία, όταν έχεις κάπου να τα χαρίσεις. «Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες» λέει ο Σεφέρης.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, εκπαιδευτικός-συγγραφέας, μέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Ένας πολιτικός κρίνεται από την ιδεολογία, τη νοοτροπία και κυρίως από τη βιοτροπία του. Από τον τρόπο δηλαδή που χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά του.  Κανείς λαός και κανείς πολιτικός δεν δικαιούται να σιωπά για ζητήματα που άπτονται του συμφέροντος της πατρίδας.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αρχαία ελληνική σκέψη δεν ήταν δογματική. Κοτζάμ Δημόκριτος και έλεγε «Δοκεί μοι». Κοτζάμ Αριστοτέλης κι έλεγε «ενδέχεται» ή «άλλως έχει». Αλλά και η δημοκρατία των Αθηνών στις αποφάσεις που έπαιρνε έλεγε: «έδοξε τη βουλή και τω δήμω». Δόγμα δεν υπήρχε τότε . Αυτό ήρθε με τις θρησκείες. Το ίδιο και η κομματική «γραμμή», που περιορίζεται σε μία άποψη. Η εξέλιξη της σκέψης δεν γίνεται πάνω σε ράγες. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν διάφορες φιλοσοφικές σχολές που συμπλήρωναν η μία την άλλη, κι αυτό ήταν ο πνευματικός πλούτος της. 

Η προστασία του περιβάλλοντος ήταν πάντα ένα θέμα σημαντικό για τους αρχαίους Έλληνες, σύμφωνα με αρκετούς μύθους που μένουν ακόμα επίκαιροι, με νόημα διδακτικό με σαφή συμβολισμό. Στην Κρήτη όποιος δεν φύτευε ένα ελαιόδεντρο, πλήρωνε πρόστιμο πενήντα στατήρων.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Δάσκαλος – συγγραφέας.

Τα άστρα χαμήλωναν στα μάτια σου, όταν το φεγγάρι διψασμένο έγερνε στην άκρη της ψυχής σου  να ξεδιψάσει, καθώς εσύ βυθιζόσουν μέσα στις μύριες σκέψεις σου. Κλεινόσουν σαν το στρείδι στο όστρακό του στου βυθού  του την ωκεάνια ερημιά. Συλλογιζόσουν πως οι πιο δύσκολοι δρόμοι είναι οι κυκλικοί. Αυτοί που μας πάνε και μας φέρνουν στο ίδιο μέρος.  Λογιζόσουν  πως καθετί το σημαντικό είναι δύσκολο.  Και το καθετί γίνεται σημαντικό,  όταν χαρίζει ψυχή στη ζωή και στην πολιτική δίνει ελπίδα.

Του Νίκου Κωνσταντινίδη, εκπαιδευτικού-συγγραφέα.

H ποντιακή γενοκτονία, αποτελεί ένα από τα πλέον πένθιμα κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας, και αναφέρεται στην εξόντωση του ελληνισμού, από τις πατρογονικές του εστίες. Από μέρη γνωστά στον ελληνισμό, από την εποχή του μύθου και του θρύλου. Του Φρίξου και της Έλλης. Του Ιάσονα και της Αργοναυτικής εκστρατείας. Του Ηρακλή και των Αμαζόνων. Του Ορέστη, της Ιφιγένειας, και της τραγικής Μήδειας.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, (μέλος του Σύριζα Κιλκίς).

 Ένα  από τα διλήμματα της  δικής μας εποχής είναι,  αν το νόμιμο είναι συνάμα και ηθικό.  Αν ο νόμος και το ήθος  μπορούν να μπουν στο ίδιο ζύγι.
 Η Αντιγόνη  δεν πειθάρχησε στον νόμο του Κρέοντα, κι έθαψε τον αδελφό της, γιατί θεωρούσε ύβρη να μείνει άταφο το σώμα του, βορά  για τα κοράκια.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός-συγγραφέας.

Η  Ανάσταση δεν συμπίπτει τυχαία με την εποχή της (επ)ανάστασης της Φύσης. Οι ομοιότητες ανάμεσα στην αρχαιοελληνική  και χριστιανική σκέψη είναι πολλές. Η σωκρατική φιλοσοφία έχει αρκετά κοινά στοιχεία με τη χριστιανική, στην ανθρωπολογική της διάσταση κι αποτελεί προάγγελο του Χριστιανισμού.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας.

Η Παρασκευή είναι μια ιδιαίτερη ημέρα για πολλούς λόγους. Είναι ημέρα μοναξιάς για όσους μένουν μόνοι, ημέρα απολογισμού για όσους ζουν χωρισμένοι και ημέρα αποχωρισμού για όσους ζουν χώρια και τα παιδιά τους επισκέπτονται τον άλλο γονιό.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός-συγγραφέας.

Ήρθαν και πέρασαν τα χρόνια. Στο διάβα τους μάθαμε και πάθαμε πολλά. Καλά και κακά. Ενθαρρυντικά κι αποθαρρυντικά, ανάλογα με αυτά που προσδοκούσαμε. Ζήσαμε στιγμές που χαρήκαμε και χρόνους που απογοητευτήκαμε. Δώσαμε χαρές και πήραμε, και συνεχίζουμε να περπατάμε με το μέτωπο καθαρό αντίκρυ στον ήλιο.