Όταν τη ρωτούσαν από πού είναι, πάντα απαντούσε με δύο λέξεις: «Προσφυγοπούλα είμαι». Η Μαρία Μελίδου ήρθε στην Ελλάδα το 1939, σε ηλικία 12 ετών.
Δεν ζει πια, «έφυγε» το 2007, στα 79 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της τρία παιδιά κι εγγόνια, καθώς κι ένα «Τετράδιον Μοδιστρικής», το οποίο μια διετία πριν εκδόθηκε από το «Εκτυπωλόγιο», με πρωτοβουλία της κόρης της, Ευαγγελίας Ματζούνη.
«Είναι κειμήλιο της οικογένειάς μας, αλλά κι ένα ιστορικό ντοκουμέντο των προσφύγων Ελλήνων, γραμμένο στη δημοτική ελληνική, μια εκδοχή γραμματικής για τους Έλληνες της Σοβιετικής Ένωσης», εξηγεί, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η κ. Ματζούνη.
Το τετράδιο είναι γραμμένο με τη φωνητική γραφή, το αλφάβητο που διδασκόταν τα Ελληνόπουλα στα σχολεία της Σοβιετικής Ένωσης από το 1926. Να θυμίσουμε ότι στις 10 Μαΐου 1926, στην Πανενωσιακή Σύσκεψη των Ελλήνων διανοούμενων στη Μόσχα, αποφασίστηκε η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στη θέση της καθαρεύουσας και η αντικατάσταση του εικοσιτετραγράμματου αλφαβήτου από το εικοσιγράμματο. Με αυτήν την απόφαση καταργήθηκαν οι δίφθογγοι, διατηρήθηκαν μόνο το «ι» και το «ο», ενώ καταργήθηκε το «σ» και τα διπλά σύμφωνα γράφονταν αναλυτικά (π.χ. το «ξ» ως «κς» και το «ψ» ως «πς»).
«Στη Σοβιετική Ένωση, η μητέρα μου, Μαρία Μελίδου, παρακολούθησε για τρία χρόνια το σχολείο με μαθήματα ελληνικών. Εκεί βρέθηκαν πρόσφυγες -ο πατέρας της από την Τραπεζούντα και η μητέρα της από το Καρς, το 1918. Εγκαταστάθηκαν κοντά στο μεγαλοχώρι Ήλσκαγια, της περιφέρειας Κρασνοντάρ», αφηγείται η Ευαγγελία Ματζούνη. «Ο πατέρας της μητέρας, ο παππούς Ανέστης Μελίδης, όταν άρχισαν οι διωγμοί των Ελλήνων (1937), χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν -ούτε στην οικογένεια, πήγε στη Μόσχα, στο Ελληνικό Προξενείο και ζήτησε να φύγει στην Ελλάδα».
Η αγάπη για τη μάθηση που είχε η μητέρα της τελικά νίκησε και η Μαρία Μελίδου πήγε στη σχολή μοδιστρικής, στο Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών Κοπτικής και Ραπτικής γυναικείων φορεμάτων «Το Ρεκόρ». Εκεί βρήκε το επαγγελματικό της μονοπάτι μέσα από τη δημιουργικότητα και τη σκληρή εργασία μιας μοδίστρας. Όπως λέει η κ. Ματζούνη, η μητέρα της ήθελε να είναι μία μοδίστρα με γνώσεις.
«Το τετράδιο το βρήκα σε ένα συρτάρι μετά τον θάνατο της μητέρας μας κι αποφάσισα να το δείξω στα μέλη της οικογένειάς μας, να το φωτοτυπήσω και να το στείλω σε προσφυγικούς συλλόγους σε διάφορες πόλεις, όπως η Αθήνα, η Πάτρα, το Άργος και η Θεσσαλονίκη», λέει.
Η κυρία Ματζούνη επισημαίνει: «Ανοίγοντας και ξεφυλλίζοντας τις χειρόγραφες σελίδες του “Τετραδίου Μοδιστρικής” της Μαρίας Μελίδου, βλέπουμε ότι τα έξι κεφάλαια αποτελούν ένα πλήρες εγχειρίδιο, έναν οδηγό μοδιστρικής».