Η Μητρόπολή μας δεν αμέλησε να συμμετάσχει στην καθολική κινητοποίηση, εμπρός στο αγιάτρευτο πρόβλημα που έχει “γονατίσει” τις αντοχές της τοπικής κοινωνίας και φυσικά του Δήμου Παιονίας (ώστε πρόσφατα να ζητήσει από τον Πρωθυπουργό χωροθετική φροντίδα τακτοποίησης κατά μήκος της εθνικής οδού). Και τώρα πάλι, κάνουμε έκκληση στη φιλοτιμία του συνοριακού μας λαού για συγκέντρωση φαρμάκων, τροφίμων, ενδυμάτων.
Και άλλες Μητροπόλεις μερίμνησαν και μεριμνούν, φθάνοντας στα σύνορα, με δική μας επίσημη ενημέρωση προς όλους τους Μητροπολίτες από τον παρ. Οκτώβριο. Ελπίζουμε να κινητοποιηθεί σε λίγο και το Π.Σ.Ε. που μας επισκέφθηκε σε επίπεδο Γεν. Γραμματέα και Αντιπροέδρων (του Σεβ. Μητροπολίτου Σασίμων κ. Γενναδίου, του Οικ. Πατριαρχείου).
Μέσα στην όλη ένταση της συνοριακής μας κοινωνίας, χρειάζεται μια διαρκής ποιμαντική τροφοδοσία της αντοχής του λαού μας. Το πράττουν ―εκτός των λοιπών δημοτικών κ.λπ. φορέων― και οι ακρίτες Ιερείς μας, με την συνεχή παρουσία και τη λειτουργική τους μοναδική πνευματική προσφορά.
***
Σ᾽ αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και ο τωρινός εορτασμός «επί τη ευρέσει και επανενθρονίσει της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Γουμενίσσης» από το 1975.
Ένα γεγονός ιστορικό για την ιστορική καρδιά και όλη την Παιονία και τα σύνορά μας.
Φέτος ο εορτασμός συμπίπτει με την παράδοση από κρατικής πλευράς (των αρμοδίων στελεχών-εκπροσώπων του Υπ. Πολιτισμού) της επίσημης δυνατότητας λειτουργικής χρήσης του αναστηλωμένου ιστορικού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Γεωργίου. Ασφαλώς και απαιτούνται αρκετές σημαντικές λεπτομέρειες φροντίδας για την πληρότητα της αποκατάστασης, αλλά οι βασικές αναστηλωτικές εργασίες έχουν ολοκληρωθεί. Κι αυτό είναι ένα δώρο αναψυχής για τον τόπο μας.
Για πρώτη φορά εφέτος η ιερή εικόνα της Παναγίας ―βασταζόμενη από αστυνομικούς― λιτανεύθηκε στην κεντρική πλατεία συντριβανίου και στον αποκαταστημένο μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου και εισοδεύθηκε επ᾽ ολίγον, έγινε Αγιασμός με το Τίμιο Ήλο και το Τίμιο Ξύλο, που κατά αγαθή συγκυρία εόρταζε η Εκκλησία μας την θαυμαστή εύρεσή Τους υπό της μητρός του Μεγάλου Κωνσταντίου, της αγίας Ελένης. Αίσθηση προεκάλεσε η μετά από επίκληση του ονόματος της Αγίας Τριάδος καταβύθισή τους, εξαγιάζοντας και με τον ορατό αυτό τρόπο το νερό. Στην ομιλία του Σεβασμιωτάτου, όταν εξήρε την γεωμετρική συμμετρία και το απαράμιλλον κάλλος που οι πρόγονοί μας εναπέθεσαν στο ναό, αλλά και πολλοί άλλοι που δεν ευμοίρησαν να δούν το λεπτοτεχνουργημένο έργο του ναού αποκατεστημένο, αν και πολύ θα το ήθελαν και απολαμβάνουν από την άλλη ζωή τους απογόνους τους να εναποθέτουν το δάκρυ της συγκίνησής τους ενώπιον της Θεοτόκου, κατά παράδοξο τρόπο το Τίμιο Ξύλο και ο Τίμιος Ήλος, κατευθυνόμενοι υπό της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος ενώθηκαν. Στη συνέχεια έγινε Δέηση υπέρ του κόσμου όλου, της πατρίδος μας και των συνόρων μας.
Προεστώς της πρωινής λειτουργικής Συνάξεως και της λιτανείας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, συμπαραστατούμενος από τον Καθηγούμενο-Πρωτοσύγκελλο αρχιμ. Αγαθάγγελο Σφονδυλιά και πολλούς εκ των ιερέων της επαρχίας μας.
Η συμμετοχή των συνοριοφυλάκων είχαν την τιμητική τους, υψώνοντας στον ώμο τους την εικόνα της Θεομήτορος, ήταν οι αστυνομικοί που το 1975 ανακάλυψαν το δράστη της ιεροσυλίας και ανεύρον το ιερό κειμήλιο στην κρυψώνα που το είχε εναποτεθεί. Οι μουσικοί μας, με τα παραδοσιακά “Χάλκινα της Γουμένισσας”, όπως πάντοτε, έδωσαν τον εαυτόν τους, εκδηλώνοντας την πίστη τους και το σεβασμό τους στο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου. Είναι εξάλλου γνωστά τα αισθήματα που τρέφουν οι κάτοικοι της Παιονίας στην Παναγία της Γουμένισσας, που θέλησε η χάρη Της, παλαιόθεν, να φύγει από το πρώτο σημείο που ανευρέθη στον Πεντάλοφο και να ενθρονισθεί όπου σήμερα βρίσκεται η ιερά Μονή Της στη Γουμένισσα.