Είμαι βαθύτατα συγκινημένος και νιώθω δέος από τη σημερινή συγκέντρωση, με τα λάβαρα των προγόνων μας να κυματίζουν περήφανα, εδώ στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, την πρωτεύουσα του απόδημου Ελληνισμού, την πόλη που στις αρχές του περασμένου αιώνα άνοιξε την αγκαλιά της για να υποδεχτεί τους πρόσφυγες μας, που διασωθήκαν από τη μανία των Οθωμανών. Μία συγκέντρωση-προσκλητήριο, με πολλούς αποδέκτες, που διοργανώνει εδώ και χρόνια η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας, για να τιμήσουμε τη μνήμη των αδικοχαμένων προγόνων μας, αλλά και για να θυμίσει σε όλους ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν έχουμε ελλειμματική ιστορική μνήμη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Η παρουσία σας εδώ είναι μία ακόμα αποστομωτική απάντηση σε αυτούς που θέλουν να ξεχάσουμε...
Ευχαριστώ τον κ. Παρχαρίδη για τη στενή συνεργασία που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια και για τη δυνατότητα που μου δίνει σήμερα να σας μεταφέρω, από το βήμα αυτό, το χαιρετισμό των συναδέλφων μου από το Σουηδικό Κοινοβούλιο.
Όπως γνωρίζεται πριν από δύο μήνες, συγκεκριμένα στις 11 Μαρτίου, πέρασε από τη Βουλή της Σουηδίας ένα ιστορικό ψήφισμα υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και των χριστιανικών μειονοτήτων των Ασσύριων, των Σύριων και των Χαλδαίων, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία... πιστεύω ότι σύντομα και άλλα κράτη θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της Σουηδίας.
Αυτή ήταν η εκπλήρωση ενός ονείρου, μία ηθική ικανοποίηση που οφείλαμε πρώτα απ΄ όλα στους αδικοχαμένους προγόνους μας....

Αγαπητοί φίλοι,
Η συντονισμένη κίνησή μας στο Σουηδικό Κοινοβούλιο έφερε το ποθητό αποτέλεσμα. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και των χριστιανικών μειονοτήτων των Ασσύριων, των Σύριων και των Χαλδαίων, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, έγινε βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων και με την παράθεση γεγονότων, που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει. ...
Ας μην ξεχνάμε και να το λέμε κάθε φορά, σε όλους τους τόνους, ότι ο γενοκτόνος, δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, η γενοκτονία συντελέστηκε, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτό το ηχηρό μήνυμα στέλνουμε απόψε, από εδώ, στους γείτονές μας από την άλλη πλευρά του Αιγαίου.
Τονίζουμε, επίσης, ότι δεν μας διακατέχουν αισθήματα μίσους, κάτι που δεν συνάδει με τις αξίες του πανάρχαιου πολιτισμού μας, τον οποίο πρεσβεύουμε. Ας το καταλάβουν, επιτέλους, ότι δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από το να πουν συγνώμη και να πορευτούνε ειρηνικά οι δύο λαοί.
Η Τουρκία πρέπει κάποτε να έρθει αντιμέτωπη  με την ιστορία της και να αναγνωρίσει τα φρικτά λάθη που διαπράχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είναι μία ιστορική αναγκαιότητα, που πρέπει να δει κατάματα και όχι να εκτοξεύει απειλές προς τις χώρες, που προχώρησαν στην αναγνώριση γενοκτονιών, όπως αυτή των Αρμενίων.
Θάνατος, κακουχίες, προσφυγιά για ενάμιση και πλέον εκατομμύριο Έλληνες που ζούσαν στη Μικρά Ασία μέχρι τον Αύγουστο του 1922 και είχαν αναπτύξει έναν πολιτισμό επί 2.500 και πλέον χρόνια συνεχούς παρουσίας στα αιολικά και ιωνικά παράλια της Μικράς Ασίας, όπως και στα άγια χώματα του Πόντου. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του απάνθρωπου έργου τους.
Και αν δεν θυμούνται και δεν θέλουν να ανατρέξουν στο παρελθόν, ας τους θυμίσουμε εμείς αυτά που έχουν καταθέσει πολλές ξένες προσωπικότητες της εποχής εκείνης.
Το 1917 ο Γέλμαρ Μπράντινγκ, αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Σουηδίας, είχε πει ότι αυτά που γίνονται στην Οθωμανική Τουρκία, δεν είναι τίποτε άλλο από μία συστηματική, οργανωμένη γενοκτονία, ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον φωτισμένο αυτό Σουηδό πολιτικό. Χαρακτηριστική είναι και η συνομιλία, το 1917, του Σουηδού Πρέσβη με τον Έλληνα Πρόξενο στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι συμφώνησαν ότι εκτελούνταν από τους Τούρκους μία οργανωμένη Γενοκτονία, για να εξαλείψουν το ελληνικό γένος από τη Μικρά Ασία.
Είναι Γενοκτονία, δεν υπάρχει άλλος όρος για τα όσα συνέβησαν τα χρόνια εκείνα. Και όπως έλεγε και ο μεγάλος ειρηνοποιός αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Σουηδίας, Ούλοφ Πάλμε, σε μία ομιλία του το 1972, πρέπει να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το σωστό όνομά τους.  

Φίλες και φίλοι,
Η η Διεθνής Ένωση Ακαδημαϊκών έχει γνωμοδοτήσει ότι τα γεγονότα που συνέβησαν  μεταξύ 1916-1922 στην Τουρκία, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά καθαρή Γενοκτονία. Αυτό υποστηρίζουν και αξιόπιστοι ερευνητές, που ανέτρεξαν σε ιστορικά αρχεία της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Αμερικής, της Σουηδίας, της Αυστραλίας, της Ελλάδας και άλλων χωρών. Είναι γεγονότα που δεν μπορεί κανείς να διαψεύσει. Στην Ελλάδα έχουμε λαμπρούς επιστήμονες, όπως ο Κώστας Φωτιάδης, ο Χάρης Τσιρικλίδης κ.ά., που έχουν καταγράψει τεκμηριωμένα την αιματηρή πορεία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Στο σημείο αυτό να αναφέρω την ένοχη στάση της Τουρκίας, που ποτέ δεν επέτρεψε να έχουν πρόσβαση στα Αρχεία της ξένοι ερευνητές, που μελετούν το θέμα της Γενοκτονίας των Χριστιανικών  πληθυσμών. Το θέμα αυτό το έχω θέση επιτακτικά σε μία επερώτησή μου προς τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών της Σουηδία, Καρλ Μπιλτ, ζητώντας του να τεθεί επισήμως και από τη Σουηδία, ώστε να βοηθηθεί το ερευνητικό έργο.  
Άλλωστε, ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, πριν από λίγες μόνο ημέρες, σχολιάζοντας τη δήλωση του αμερικανού προέδρου Ομπάμα, για τα γεγονότα εκείνα, δήλωσε στο πρακτορείο Ανατολή-μεταξύ άλλων- ότι «η Ιστορία μπορεί να κριθεί μόνον από τους ιστορικούς, δεν είναι αρμοδιότητα των πολιτικών να κάνουν δηλώσεις για γεγονότα που αφορούν την Ιστορία».
Ας το κάνει λοιπόν τώρα και να επιτρέψει την πρόσβαση ξένων ιστορικών και ερευνητών στα αρχεία της Τουρκίας για να λάμψει, επιτέλους, η μόνη αλήθεια.    
Μπορεί ο σημερινός Πρόεδρος των ΗΠΑ να μην τόλμησε να αναφερθεί στη Γενοκτονία με το όνομά της, εξαιτίας του στρατηγικού πλεονεκτήματος που έχει αποκτήσει η Τουρκία, η Κοινοβουλευτική ομάδα εξωτερικών υποθέσεων του Κογκρέσου των ΗΠΑ προχώρησε στην αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. ...
Στις 5 Μαρτίου 2010 η αρμόδια Επιτροπή του Κογκρέσου των ΗΠΑ υιοθέτησε ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Αλλά και στην ίδια την Τουρκία, όπου αποτελεί ακόμα ποινικό αδίκημα το να μιλά ή να γράφει κανείς για τη γενοκτονία των Χριστιανικών πληθυσμών, φέτος για πρώτη φορά, διανοούμενοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες, συγκεντρώθηκαν  στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, στις 23 Απριλίου, για να πουν "ποτέ πια", με την ευκαιρία της 95ης επετείου της αρμενικής γενοκτονίας. Ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική τους, λέγοντας ότι αυτή η οδύνη είναι και δική μας οδύνη και τη ζούμε όλοι. Αυτός ο πόνος είναι και δικός μας. Αυτό το πένθος ανήκει σε όλους μας.
Ας ανατρέξουμε, όμως, πίσω στον χρόνο και να υπενθυμίσουμε στους γείτονές μας το βιβλίο-ντοκουμέντο του Αμερικανού διπλωμάτη και συγγραφέα, Τζορτζ Χόρτον (George Horton), πού υπηρέτησε επί πολλά χρόνια ως Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη και στη Σμύρνη, όπου έζησε τα γεγονότα. Στο βιβλίο του ο Τζορτζ Χόρτον, μάρτυρας ο ίδιος πολλών γεγονότων, παρουσιάζει τον άγριο αφανισμό του Χριστιανικού πληθυσμού, σε όλη την έκταση και το πλάτος της Παλαιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μ’ ένα σαφή και πειστικό τρόπο.
«Το ότι είκοσι αιώνες μετά Χριστόν μπόρεσε ένας μικρός και οπισθοδρομικός λαός, όπως οι Οθωμανοί, να διαπράξει τέτοια εγκλήματα εναντίον του πολιτισμού και της προόδου του κόσμου, είναι ένα ζήτημα πού θα έπρεπε να κάμει όλους τους ευσυνείδητους λαούς να σταθούν και να σκεφτούν», γράφει-μεταξύ άλλων- στον πρόλογο του βιβλίου, ο James W. Gerard. ...

Αγαπητοί φίλοι,
Αδιάψευστοι μάρτυρες των διωγμών που υπέστη ο Ελληνισμός από τους Οθωμανούς είναι στις μέρες μας οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες του Πόντου, που σήμερα ζουν διασκορπισμένοι σε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Είναι υπερήφανοι, όπως και εμείς, για την καταγωγής τους, άνθρωποι  αισιόδοξοι, που παρ΄ όλες τις αλλεπάλληλες διώξεις που υπέστησαν, αντέχουν αποδεικνύοντας  με  τον  πιο  περίτρανο  τρόπο  ότι τίποτα  δεν  είναι  ικανό  να ανακόψει την πορεία  μιας  εθνότητας, που οι ρίζες της χάνονται στους  αρχαίους  μύθους. ...
Από την εμπειρία των τόσων χρόνων ζώντας στο εξωτερικό θα πρέπει να μνημονεύσω ιδιαίτερα  τις προσπάθειες που καταβάλουν ευρύτερα οι Πόντιοι της διασποράς για να εμφυσήσουν στα παιδιά τους την αγάπη  για κάθε τι ελληνικό. Με περηφάνια σας καταθέτω ότι η ποντιακή φλόγα ζει στις καρδιές όλων των Ποντίων, όπου γης.

Φίλες και φίλοι,
Η θέση του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου και της Ελληνικής κυβέρνησης πιστεύω ότι είναι ξεκάθαρη και σταθερή, και οι προσπάθειες που καταβάλλονται κινούνται πάντα στο πλαίσιο την νομιμότητας. Στο πλαίσιο αυτό γίνονται και οι προσπάθειες να βρεθεί επιτέλους η χρυσή τομή στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, κάτι που πιστεύω ότι ευχόμαστε όλοι οι Έλληνες. Χωρίς υποχωρήσεις, με σεβασμό στην ιστορία, με ευθύνη στο μέλλον που ανήκει στα παιδιά μας. Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσω ότι η εκστρατεία μας στα κοινοβούλια του κόσμου πήρε μία νέα δυναμική όταν ο σημερινός πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου,  σε μία από τις επισκέψεις του στην Άγκυρα, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έθεσε στον κ. Ερντογάν  το όλο θέμα της Γενοκτονίας των Ποντίων.  

Φίλες και φίλοι,
Ας θυμηθούμε πως ο Βίλι Μπραντ έθεσε τέλος στο θέμα της Γενοκτονίας των Εβραίων, αναγνωρίζοντας το μεγάλο έγκλημα που διέπραξαν εις βάρος τους  οι Ναζί, δίνοντας κατ  αυτών τον τρόπο νέα διάσταση στη συνεργασία των λαών.
Αυτό το δρόμο δείχνουμε και εμείς στη γειτονική μας χώρα, που αν πραγματικά θέλει να πορευτεί σε δρόμους δημοκρατικούς, ας αναγνωρίσει πρώτα απ΄ όλα τη Γενοκτονία των Χριστιανικών  πληθυσμών. Το οφείλει στην παγκόσμια ιστορία. ...
Ας κρατήσουμε φωτεινή τη μνήμη των προγόνων μας και συγχρόνως να εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε, με την ελπίδα ότι μία ημέρα η Τουρκία και όλα τα κράτη θα αναγνωρίσουν επιτέλους τη Γενοκτονία που διαπράχθηκε κατά των Χριστιανικών πληθυσμών στις αρχές του περασμένου αιώνα. Αυτό που εγώ επιθυμώ, και το καταθέτω σε μία ημέρα μνήμης όπως είναι η σημερινή, είναι ότι μία ημέρα Τούρκοι, Πόντιοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι, Σύριοι και Χαλδαίοι, όλοι μαζί, θα μπορέσουμε να βαδίσουμε σε νέους ορίζοντες, εκεί που δεν υπάρχει η λέξη Γενοκτονία, αλλά μόνο οι λέξεις Ειρήνη, Αλληλεγγύη, και εκτίμηση προς τον συνάνθρωπό μας.  
Μπορούμε, όλοι μας, να ξαναγράψουμε την ιστορία…