Η πορεία δεν είχε ιδιαίτερη δυσκολία, γιατί το μονοπάτι που ακολουθήσαμε ήταν βατό. Με πειράγματα, γέλια και κάποια παράπονα φτάσαμε μιάμιση ώρα μετά στο Π. Γυναικόκαστρο. Εκεί καθίσαμε να ξεκουραστούμε για λίγο και στη συνέχεια ανεβήκαμε στο κάστρο όπου μας ξενάγησε ένας κάτοικος του χωριού και μας μίλησε για την ιστορία του τόπου. Η ανάβαση στο κάστρο ήταν λίγο κοπιώδης αλλά μας αποζημίωσαν τα κτίσματα εκείνης της εποχής και η υπέροχη θέα.
Κατά την επιστροφή με το λεωφορείο συζητούσαμε για τις εντυπώσεις μας αλλά και για το καλό που μας έκανε η επαφή με τη φύση και με την ιστορία του τόπου. Επιπλέον, ήταν πολύ σημαντικό για εμάς τα παιδιά το ότι ήρθαμε σε επαφή με τους συμμαθητές μας αλλά και τους καθηγητές μας σε μια δραστηριότητα εκτός σχολείου.
Καλό θα ήταν να επισημάνουμε ότι σε μια περίοδο καταλήψεων και γενικότερης κρίσης αντιπροτείναμε κάτι που άρεσε στην πλειοψηφία και όχι στην μειοψηφία των μαθητών.  

Οι μαθητές του Γυμνασίου Βαπτιστή