Ο μόνος που δεν δέχεται παραγγελίες σε τούτη τη ζωή είναι ο Χάρος. Έρχεται από εκεί που δεν τον περιμένει ο άνθρωπος. Κι αν είναι και ημίθεος ακόμη, πάντοτε θα έχει μια πλευρά τρωτή, όπως και ο μυθικός  Αχιλλέας. Ένας ημίθεος Αχιλλέα Βασιλειάδη κι εσύ, με την ευαισθησία στην καρδιά κι όχι στην πτέρνα.

Πλασμένος από σπάνια αργυρουπολίτικη στόφα ο Αχιλλέας του Πόντου και της Μαύρης Θάλασσας, καρδιά ευαίσθητη, παλλόμενη, μελωδική και χαμογελαστή, μπόλιαζε τη ζωή με το ποντιακό της τραγούδι στα παρχάρια του Πόντου και στο «Παρακάθ» της Θεσσαλονίκης, για πολλά χρόνια, ώσπου στα 72 του τον πέτυχε ο χάρος σε ανυποψίαστη παγανιά.

Η βαθιά χροιά στην  ποντιακή του φωνή, αυτή που μας χάριζε αγάπη και συγκίνηση για τον Πόντο έσβησε μια για πάντα.  Η ψυχή του πήρε τη στράτα του ήλιου και τα τρίστρατα των άστρων, στα αχανή χάη του ουρανού. Ψηλά από εκεί,  από τις ουράνιες πόλεις, με τους έναστρους κήπους, σελαγίζει το φως του πάνω στα μαυροθαλασσίτικα ακρογιάλια, που τόσο τρυφερά τα τραγούδησε και τα αγάπησε και μαζί του κι όλοι εμείς.

ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ