Ένα πολιτιστικό ταξίδι πραγματοποίησαν οι «Αργοναύτες» στην Τσεχία την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου, για να λάβουν μέρος σε εκδηλώσεις τις οποίες και διοργάνωσε ο εκεί ελληνισμός.
Ήταν μια πρωτόγνωρη εκδήλωση, προσεγμένη σε κάθε της λεπτομέρεια που αφορούσε τα εξήντα χρόνια των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων ύστερα από την καταφυγή τους στη φιλόξενη χώρα της Τσεχίας.
Κύρια πόλη της οργάνωσης των εκδηλώσεων ήταν η καταπράσινη Οστράβα. Έλληνες από κάθε πόλη της Τσεχίας, αλλά και από κάθε άλλο μέρος των πρώην Ανατολικών χωρών, έδωσαν ένα δυναμικό παρών, για να θυμηθούν, να χαρούν και να συγκινηθούν, για τα όσα έζησαν ή άκουσαν από τους γονείς τους, σε εποχές αλλοτινές, όταν η καρδιά της Ελλάδας από τον εμφύλιο αιμορραγούσε.
Με οδηγό τον Νίκο Παρίση, έναν καλό και συνεργάσιμο νέο, ξεκίνησε η αποστολή στις 25  Ιουνίου το πρωί, συνοδευόμενη από τους Κώστα Ξανθόπουλο, Θανάση Λαβασά και Νίκο Κωνσταντινίδη.
Αν το κάθε ταξίδι όπως και η ίδια ζωή είναι ένα συναπάντημα από μνήμες, αναμνήσεις και προσδοκίες, το δικό μας ταξίδι σίγουρα τα είχε και τα ολοκλήρωσε όλα.
Σαν διασχίζαμε το Βελιγράδι, στιγμές από τον πόλεμο της τότε  Γιουγκοσλαβίας, έσπασαν την κρούστα της μνήμης και αναπήδησαν στο νου, όταν περνούσαμε πάνω από τη γέφυρα του Δούναβη ποταμού. Τη μεγάλη εκείνη γέφυρα που πάνω της φιλειρηνιστές εθελοντές, μεταξύ τους και Έλληνες, έδεναν τα χέρια τους σφιχτά σε μια ανθρώπινη αλυσίδα για να την προστατέψουν από τα νατοϊκά βομβαρδιστικά…

Γιέσενικ
Πρώτος σταθμός της αποστολής μας ήταν η  πόλη Γιέσενικ. Μία αλπική λουτρόπολη της ορεινής Τσεχίας, μέσα σ’ ένα καταπράσινο κάδρο, ζωσμένο από πεύκα κι έλατα με νερά ιαματικά και κρυστάλλινα.
Στην πόλη αυτή ζει, ανθεί και δημιουργεί το ελληνικό στοιχείο οργανωμένο σε μια μικρή κοινότητα. Η υποδοχή και η φιλοξενία από την πρόεδρο της κοινότητας, Ζαχαρούλα Ιορδανίδου, ήταν ζεστή.
Την επομένη, στην πλατεία του δημαρχείου, το χορευτικό των Αργοναυτών, χάραξε  με τις πατημασιές του στο πλακόστρωτο την υπογραφή του κάθε ποντιακού χορού, παρουσία και Ελλήνων απόγονων των προσφύγων καθώς και άλλων που γεννήθηκαν εκεί και ήρθαν για την εκδήλωση, για να δουν ό,τι νοστάλγησαν.
 Αξίζει ακόμη να σημειωθεί πως  τα εδέσματα και τα ποτά για το κοινό ήταν προσφορά του Επιμελητηρίου Κιλκίς, στο πνεύμα της προβολής των τοπικών προϊόντων του νομού μας.

Κρνοφ
Δεύτερος σταθμός της αποστολής η πόλη Κρνοφ. Εκεί όπου άλλοτε ανθούσε το ελληνικό προσφυγικό στοιχείο, συνέρρευσε κόσμος πολύς, στην κεντρική πλατεία της πόλης, όπου κάτω από το αεροφύσημα της τσεχικής και της ελληνικής σημαίας, που κυμάτιζαν στο μπαλκόνι του
δημαρχείου, μάγεψαν οι «Αργοναύτες» το κοινό κερδίζοντας ένα ατέλειωτο χειροκρότημα που αντηχούσε Ελλάδα.

Οστράβα
Η Οστράβα όπως κι άλλες πόλεις της Τσεχίας, δέχτηκε πρόσφυγες Κιλκισιώτες. Κι εδώ, οι δρόμοι κουβαλούν την ιστορία της προσφυγιάς.
Την ιστορία των δικών μας. Γενιές Ελλήνων που γεννήθηκαν ή και που ζουν ακόμη εδώ, βρέθηκαν ξανά μαζί.
Τα ακούσματα που είχα από καλούς φίλους για την Οστράβα έμοιαζαν τώρα με θυμίαμα που κουβαλούσα μαζί με την ανάσα του τη μυρωδιά των καιρών γεμάτη από συγκίνηση.
Ξαφνικά, την ώρα  που πηγαίναμε να ακούσουμε τον Νταλάρα, έξω από το γυμναστήριο της πόλης, μια φωνή, φωνάζει στα δυνατά στα ελληνικά: «Σε βλέπω». Ήταν ο φίλος μου ο Στέφανος ο Σαρίδης από το Κιλκίς. Σε λίγο ήρθε η Ειρήνη, ο Κώστας, η Δέσποινα, ο Γιάννης, η Σοφία….Όλοι τους, προσφυγόπουλα τότε, ήρθαν σήμερα από διάφορα μέρη του Κιλκίς για την εκδήλωση αυτή.
Μέσα σε μία πανδαισία μουσικών χρωμάτων και χορών, με συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα συνάρπασαν οι Αργοναύτες. Η ποντιακή λύρα έβγαλε την πιο γλυκιά της φωνή, καθώς οι πατημασιές από τη σέρρα ήταν ενυπόγραφη κατάθεση ψυχής στο ξύλινο δάπεδο, την ώρα που όλα θύμιζαν Ελλάδα..
Πρώτη φορά είδα εκδήλωση μελετημένη τόσο καλά από κάθε πλευρά. Όλοι οι Έλληνες της πολιτικής προσφυγιάς σ’ ένα αντάμωμα που συνδύαζε τη νοσταλγία με την ψυχαγωγία. Το ξεχασμένο όραμα με το  ολοζώντανο όνειρο…Τη χαρά και το κέφι. Όλο αυτό που λέμε με μια λέξη ζωή και που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα καράβι στα νερά του Δούναβη,  γεμάτο από μνήμες, αναμνήσεις και προσδοκίες…..

Πράγα
Η Πράγα είναι μία πόλη που για να την δεις, πέρα από τα συνήθη μάτια, θέλει να έχεις και την ανάλογη γνώση για την Τέχνη. Να ξέρεις κάτι από ιστορία και να είσαι εραστής κάθε είδους αρχιτεκτονικής και όχι μόνον…
Μια πόλη καθαρή, με υποδομές σε μετρό, σε δρόμους, σε πλατείες και πολύ τουρισμό. Με τον πλωτό ποταμό Μολδάβα να τη χωρίζει στα δύο και με γέφυρες ξεχωριστές σε κατασκευαστική ομορφιά…
Αφήνοντας πίσω μας την Πράγα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, με αναμνήσεις που ο καθένας επέλεξε για τον εαυτό του.
Έχουμε όμως και μια κοινή ανάμνηση: Ότι ήταν ένα  πολιτιστικό ταξίδι που ανταποκρίνεται σε όλους τους στόχους που ιεραρχεί ο συλλογικός και ο εθνικός πολιτισμός. Ήταν μία αποστολή στην οποία ανταποκρίθηκε άριστα η χορευτική ομάδα των Αργοναυτών και η λυράρισσα του Συλλόγου Πελαγία Τσοποζίδου, υπό την άψογη καθοδήγηση του χοροδιδάσκαλου Κώστα Νικολαΐδη.  
Στην υλοποίηση του Ταξιδιού  συνέβαλαν ο Δήμαρχος του Κιλκίς, Δημήτριος Τερζίδης και ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου, Παύλος Τονικίδης.