Κάθε αλλαγή, λένε, είναι προς το καλύτερο. Διότι η αλλαγή κάνει καλό, ειδικά όταν ένα σύστημα είναι βαλτωμένο, όπως καλή ώρα το εθνικό σύστημα υγείας.
Μόνο που από πουθενά δεν προκύπτει -και κυρίως από τη λογική- πως κάθε αλλαγή είναι επί τα βελτίω.
Διότι το εθνικό σύστημα υγείας, δεν διακρίνεται για τα ίδια δεινά παντού. Σε άλλα ιδρύματα,  φερ’ ειπείν,  το μείζον πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού. Σε άλλα η έλλειψη ιατρικού μηχανολογικού εξοπλισμού, αλλού η έλλειψη κλινών, αλλού οι κακές συνήθειες των φακελλακίων, αλλού …
Επομένως τώρα που άλλαξε ο υπουργός, άλλαξε(;) η πολιτική, άλλαξαν τα πρόσωπα σε Αθήνα και επαρχία, αλλάζει το νομοθετικό πλαίσιο, τίποτε δεν εγγυάται ότι η κατάσταση σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο  θα καλυτερέψει. Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και κυρίως να τα έχουν ανοιχτά όσοι εντέλλονται ώστε να αποτραπούν και ενδεχόμενα δεινά. Διότι κάλλιο γαϊδουρόδενε…