Η τιμή αυτή είναι υποχρέωση του Επιμελητηρίου και γενικά του επιχειρηματικού κόσμου του Νομού προς ένα άνθρωπο που πρόσφερε και προσφέρει στον τόπο μας επιχειρηματικά, αναπτυξιακά, κοινωνικά, αθλητικά, πολιτιστικά.
Όμως το Επιμελητήριο, τη χρονική αυτή στιγμή που μπαίνει στην πρώτη ιδιόκτητη έδρα του, στο ανακαινισμένο κτίριο της παλιάς Εθνικής Τράπεζας, δεν πρέπει να ξεχάσει να τιμήσει και πολλούς άλλους που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας του τόπου.
Τιμώντας το Βασίλη Σεργιαννίδη, τιμά την επιχειρηματικότητα μετά τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, οπότε και εγκαταστάθηκε στο Κιλκίς.
Στο κτίριο όμως της παλιάς Εθνικής Τράπεζας (έτος κατασκευής 1925) αντανακλάται η επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στο Νομό προπολεμικά, κυρίως μετά τους βαλκανικούς πολέμους και την εγκατάσταση των προσφύγων στο νομό, αλλά και αυτή που αναπτύχθηκε μεταπολεμικά και οδήγησε στο σημερινό επιχειρηματικό Νομό Κιλκίς.
Αντανακλάται η επιχειρηματική δραστηριότητα του εμπόρου, του επαγγελματία, του μικροβιοτέχνη, πριν την εγκατάσταση βιομηχανιών στο Νομό, και όλοι αυτοί περιμένουν να τιμηθούν στο πρόσωπο κάποιων άξιων εκπροσώπων τους.
Δίπλα λοιπόν στο Βασίλη Σεργιαννίδη θα πρέπει να επιλεχθούν και να τιμηθούν επιχειρηματικές προσωπικότητες που θα αντιπροσωπεύουν όλη την χρονική περίοδο από το 1913 έως σήμερα και όλο το φάσμα της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αλλιώς το Επιμελητήριο, τη στιγμή που μπαίνει στο σπίτι του θα δείξει ότι δεν ξέρει να τιμά την ιστορία του (αν και το ίδιο ιδρύθηκε το 1981).
Την άποψη αυτή εξέφρασα και στη συνεδρίαση του Δ.Σ. και για αυτό πρότεινα να υπάρξει αναλυτική συζήτηση του θέματος στην επόμενη συνεδρίαση, οπότε και θα μπορούσαν να έλθουν τα μέλη με συγκεκριμένες προτάσεις, αφού η συζήτηση του θέματος στη συγκεκριμένη συνεδρίαση δεν περιλαμβανόταν στα θέματα, αλλά συζητήθηκε στις ανακοινώσεις. Η άποψή μου δεν έγινε δεκτή και πάρθηκε η απόφαση που προαναφέρθηκε.
Επανέρχομαι όμως στο θέμα και καταθέτω την πρόταση για αναλυτική συζήτηση του θέματος με συγκεκριμένες προτάσεις ονομάτων στην επόμενη συνεδρίαση, καθώς θεωρώ ότι η παράβλεψη της επιχειρηματικής ιστορίας του τόπου πριν το 1985 δεν είναι ορθή.
Κλείνοντας, δε θα ήθελα να ξεχάσω μία αναφορά στη Διοίκηση του Επιμελητηρίου που είχε την προνοητικότητα στα τέλη του ‘80 να αγοράσει το παλιό εγκαταλειμμένο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας και να μας δίνει σήμερα την ευκαιρία να αποκτούμε τη στέγη μας και να τιμούμε αυτούς που το αξίζουν. Αυτή η Διοίκηση προτείνω να τιμηθεί σύσσωμη με τιμητική πλακέτα αναρτημένη στην κεντρική αίθουσα εξυπηρέτησης του κοινού.