Εκδήλωση αφιερωμένη στη Μάχη του Κιλκίς και του ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών κατακτητών οργάνωσε το ΚΚΕ στο Κιλκίς, την περασμένη Τετάρτη. Η εκδήλωση ξεκίνησε στις 5.30μ.μ. με κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, κοντά στις Δίδυμες Καπναποθήκες, από εκπροσώπους του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και της ΠΕΑΕΑ/ΔΣΕ.
Ακολούθησε πολιτική εκδήλωση στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Κιλκίς, όπου ο κ. Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ, και ο κ. Κώστας Σαπρανίδης, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ/ΔΣΕ Κεντρικής Μακεδονίας και πρώην δήμαρχος, μίλησαν για τη Μάχη του Κιλκίς, τις αντίξοες συνθήκες μέσα στις οποίες πάλευαν οι μαχητές του ΕΛΑΣ με αντίπαλους τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, καθώς και το ρόλο των Άγγλων «συμμάχων».
Οι ομιλητές φώτισαν τον πραγματικό χαρακτήρα της σύγκρουσης που διεξαγόταν και την παραχάραξη της Ιστορίας που ακολούθησε από τους απολογητές του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικές και τραγούδια του αγώνα.

Σαπρανίδης
Ο κ. Σαπρανίδης τόνισε μεταξύ των άλλων: «Στα πλαίσια της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης που στήθηκε τον πρώτο μήνα της κατοχής, στις 15 Μάη 1941, με πρωτοβουλία του Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ», ιδρύθηκαν, λίγους μήνες μετά, οι πρώτες ένοπλες αντιστασιακές ομάδες οι: «Αθανάσιος Διάκος» στα Κρούσια του Κιλκίς και η «Οδυσσέας Ανδρούτσος» στα Κερδύλλια  της Νιγρίτας. Κι αυτές οι οργανώσεις, όπως και πολλές άλλες, εντάχθηκαν στο ΕΑΜ που ιδρύθηκε στις 27 Σεπτέμβρη με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και συμμετοχή των κομμάτων ΣΚΕ, ΕΛΔ και ΑΚΕ.
Τα αστικά κόμματα αφού κωλυσιέργησαν επί μήνες, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε μια κοινή οργάνωση όλων ανεξαίρετα των κομμάτων, όπως τους προτάθηκε από το ΚΚΕ. Στις αρχές του 1943 παρουσιάστηκε  η «εθνικιστική» κατ’ ευφημισμό ονομαζόμενη «Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση», η ΠΑΟ, με προτροπή και απόλυτη στήριξη (και εξοπλισμό) από τους κατακτητές. Αλλά και με την αποδοχή και συγκαλυμμένη στήριξη και από τους άσπονδους σύμμαχούς μας, τους Αγγλους.    Πράγμα που αποδείχτηκε, εκτός πολλών άλλων και από τα αρχεία της Βέρμαχτ, με τον πανεπιστημιακό καθηγητή Ενεπεκίδη.
Αποκλειστικός σκοπός αυτής της οργάνωσης ήταν να χτυπήσει την αντίσταση του ελληνικού λαού, συμπαρατασσόμενος και στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις με τους κατακτητές γερμανούς και βούλγαρους. Χαρακτηριστική περίπτωση η περικύκλωση του 13ου Συντάγματος στα Κρούσια, όπου αποδείχτηκε από έγγραφο – διαταγή του οπλαρχηγού της ΠΑΟ, Κ. Παπαδόπουλου, που βρέθηκε στο χαρτοφύλακά του.
Θα χρειάζονταν ένα ολόκληρο βιβλίο μόνο για απαρίθμηση των εγκλημάτων  αυτών των συνεργατών των κατακτητών. Των βασανισμών και εκτελέσεων αγωνιστών, ακόμη και απλών οπαδών και φίλων του ΕΑΜ.  Χώρια το κάψιμο και το λήστεμα των σπιτιών των χωριών που χτυπούσαν.
Όταν κρίθηκε ο πόλεμος και θα έφευγαν οι Γερμανοί, οι Αγγλοι είχαν δώσει γραμμή να μετονομαστούν όλες οι οργανώσεις των συνεργατών του κατακτητή σε ΕΔΕΣ, που ήταν οργάνωση  αναγνωρισμένη και απόλυτα ελεγχόμενη απ’ αυτούς.
Κι αυτό για να μπορέσουν, συμπαρατασσόμενοι όλοι αυτοί με τον αγγλικό στρατό, που θα αποβιβάζονταν στη Θεσσαλονίκη, να καταλάβουν την πόλη και να παρουσιαστούν και σαν απελευθερωτές.  Πράγμα που έγινε λίγο αργότερα στην Αθήνα με την ωμή επέμβαση των άγγλων.
Καθόλου δεν τους βγήκε αυτό το σχέδιο. Τη Θεσσαλονίκη την απελευθέρωσε ο ΕΛΑΣ στις 30 Οκτώβρη και μάλιστα έσωσε από ανατινάξεις την Ηλεκτρική εταιρία και άλλες βασικές υποδομές της πόλης, ενώ οι ταγματασφαλίτες μόλις έμειναν χωρίς  το αφεντικό τους και δεν τους πρόλαβε και το νέο αφεντικό τους, οι άγγλοι, έφυγαν κυνηγημένοι στα γύρω χωριά Άγιο Αθανάσιο κ.λπ.
Στις 30 Οκτώβρη οι Γερμανοί ξεκίνησαν την αποχώρησή τους από το δρόμο Θεσσαλονίκης – Κιλκίς με θωρακισμένο τραίνο και αυτοκινητοπομπή έχοντας στο πλευρό τους πιστούς συνοδούς υπερασπιστές τους συνεργάτες τους ταγματασφαλίτες μέχρι τα σύνορα.
Μετά την αποχώρηση των κατακτητών όλοι οι συνεργάτες τους που μετονομάστηκαν σε ΕΔΕΣ και μαζεύονταν στο Κιλκίς για να μπορέσουν να κρατηθούν ως που να έρθουν οι Αγγλοι για να τους σώσουν. (δεν μπορούσαν βλέπετε να κάνουν χωρίς αφεντικό). Μάλιστα στην είσοδο της πόλης κρέμασαν ταμπέλα με τη επιγραφή «Καλωσορίζουμε τους Άγγλους»
Έτσι, εκτός από το τμήμα του Παπαδόπουλου που – πονηρά σκεπτόμενος - έμεινε εκτός της πόλης, όλοι οι ΠΑΟτσίδες του νομού μαζεύτηκαν στην πόλη του Κιλκίς.  Εκεί συνέρευσαν και οπλαρχηγοί συνεργάτες των κατακτητών, με τα τμήματά τους από πολλές άλλες περιοχές όπως: Ο Παπαδόγκονας από Πελοπόννησο, ο Κισά Μπατζάκ από Κατερίνη, ο Δάγκουλας από Θεσσαλονίκη, ο Μιχάλαγας από Κοζάνη, ο  Πούλιος, ο  Χρυσοχόου και άλλοι.  Η δύναμή τους έφτασε τις 9.000 από καλά εξοπλισμένους μαχητές. Οχυρώθηκαν στο ύψωμα 371 του Αη Γιώργη που δεσπόζει στην πόλη, στις στρατώνες του Ιππικού, στο Νοσοκομείο και σε άλλα  κτίρια και θέσεις.
Το 13ο σύνταγμα αφού επέστρεψε από την Θεσσαλονίκη , όπου είχε πάρει μέρος στην απελευθέρωσή της, άρχισε την περικύκλωση της πόλης μαζί με άλλες δυνάμεις του ΕΛΑΣ που ήρθαν από άλλες περιοχές.
Στη μάχη του Κιλκίς πήραν μέρος με αριθμό 6000 περίπου μαχητών οι παρακάτω μονάδες: XI Μεραρχία, 3 τάγματα του 13ου Συντάγματος, 2 τάγματα  του 19ου Συντάγματος. Χ    Μεραρχία, 3 τάγματα του 16ου Συντάγματος, 3 τάγματα του 30ου Συντάγματος. IX Μεραρχία, 1 τάγμα του 28ου Συντάγματος, 1 τάγμα του 53ου  Συντάγματος. Τμήμα της ταξιαρχίας ιππικού Θεσσαλίας
Τα τμήματα αυτά επίσης διέθεταν και έξι λόχους δυναμιτιστών και σαμποτέρ του μηχανικού. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της μάχης στις 5 το πρωί της 4 Νοέμβρη ξεκίνησε η επίθεση. Μέχρι τις τα 4 το απόγευμα η μάχη είχε τελειώσει. Και ο λαός πανηγύριζε για την απελευθέρωσή του. Αποδείχτηκε ότι η αντοχή και η δύναμη του συρφετού των συνεργατών του κατακτητή χωρίς τις πλάτες των γερμανοβουλγάρων δεν κράτησε ούτε μια ολόκληρη μέρα
Ο ΕΛΑΣ είχε πάνω από 126 νεκρούς, ενώ οι αμυνόμενοι είχαν πολύ περισσότερους. Κι αυτό κύρια από ένα γεγονός που συνέβη στο Νοσοκομείο, όπου οι έγκλειστοι έβγαλαν άσπρες σημαίες δήθεν για να παραδοθούν και όταν ένας λόχος βγήκε να τους παραλάβει εξοντώθηκε μέχρι ενός».