Αξίζει σ’ αυτόν τον τόπο να επαινούμε τους ανθρώπους που μάχονται για έναν καλύτερο κόσμο, αξίζει να στεκόμαστε και στα θετικά της καθημερινότητας, στους απλούς και αγνούς ανθρώπους που πράττουν σωστά τη δουλειά τους, που μπορεί να είναι το αυτονόητο, αλλά σ’ αυτήν τη χώρα φαντάζει περίεργο.
Το σχόλιο είχε τίτλο: «Ακρίτες» και υπογράφονταν από τον συνάδελφο Αντώνη Ρενιέρη και το παραθέτουμε αυτούσιο, μαζί με το δικό μας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, προς τους ανθρώπους του Κ.Υ. Δροσάτου, για τις στιγμές περηφάνιας που μας χάρισαν:
«ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ σε κάθε βολεμένο καρεκλοκένταυρο της Αθήνας: η εκδρομή στις λίμνες Δοϊράνη και Κερκίνη δεν εξελίχθηκε για τους Αθηναίους εκδρομείς όπως την είχαν σχεδιάσει.
Στα μισά της διαδρομής από το Κιλκίς, ένας από την παρέα αισθάνθηκε ξαφνική αδιαθεσία που συνοδευόταν από δυνατούς έως αφόρητους πόνους. Σταμάτησαν στην άκρη του δρόμου για να εκτιμήσουν την κατάσταση. Ξαφνικά είδαν μια ταμπέλα: «Κέντρο Υγείας Δροσάτου».
Ο τολμηρός έριξε την ιδέα: δεν τον πάμε στο Κέντρο Υγείας; Τι λες ρε; Σιγά μη λειτουργεί. Ο τολμηρός επέμενε και η μεταφορά έγινε. Και ω, του θαύματος: ένας νεαρός γιατρός ανέλαβε τον ασθενή και τον «ξεσκόνισε». Τα συμπτώματα, το ιστορικό του, εξετάσεις από δω, εξετάσεις από κει.
Σε μισή ώρα είχε βγάλει διάγνωση, του έδωσε λεπτομερείς οδηγίες για το τι να κάνει παραπέρα. Ευγενέστατος, προθυμότατος, με υπομονή και πειθώ. Ένας ανθρώπινος γιατρός με τη βοήθεια μιας εξίσου ευγενικής και πρόθυμης βοηθού.
Στην Κερκίνη δεν πήγαν, αλλά τον γιατρό που εφημέρευε στις 16 Μαΐου στο Κέντρο Υγείας Δροσάτου Κιλκίς θα τον θυμούνται. Πρώτον, γιατί αυτός ο ακρίτας απέδειξε ότι «υπάρχει και η άλλη Ελλάδα» και δεύτερον, γιατί δεν τους θύμισε καθόλου αθηναϊκό νοσοκομείο...»