Μόνο στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Κιλκίς και μόνο την τελευταία τριετία διοργανώθηκαν περισσότερες από οχτώ συσκέψεις με θέμα τα δεινά στον χώρο της υγείας και ειδικότερα στο Νοσοκομείο Κιλκίς. Στις περισσότερες «έλαμψαν» δια της απουσίας τους οι λεγόμενοι αρμόδιοι του νομού. Και σε όσες προσήλθαν, αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, απλώς ….κατέγραψαν.
Το ρεπορτάζ λοιπόν από την τελευταία σύσκεψη, το απόγευμα της Τετάρτης 21 Μαρτίου, θα μπορούσαμε να το γράψουμε χωρίς καν να παραστούμε, αφού το μόνο που αλλάζει είναι η πρόσθεση των δεινών τελευταίας εσοδείας. Στη συγκεκριμένη σύσκεψη ενδιαφέρον στοιχείο επίσης ήταν η συμμετοχή του μητροπολίτη κ. Εμμανουήλ, ο σώφρων και συνάμα διεκδικητικός λόγος του, αλλά και η σχεδόν αναίτια «έκρηξη» και αποχώρησή του.
Τα δεινά του Νοσοκομείου παρουσίασε – και καταχωρίζουμε παρακάτω- ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Πασχάλης Μασούρας. Στη συνέχεια το μέλος της διοίκησης Διαμαντούλα Κωφίδου, μέλος του σωματείου, έδωσε επί μέρους πτυχές των προβλημάτων, ενώ η πρόεδρος της ΕΝΙΚ Διαλεχτή Ζωτάκη σε μια πολιτική οπτική του θέματος συνέδεσε τα δεινά με την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας, την υπογραφή της δανειακής σύμβασης και ζήτησε την ανατροπή τους ως προϋπόθεση επίλυσης των προβλημάτων στον χώρο της υγείας. Τη συζήτηση συντόνισε η ταμίας του σωματείου Νόπη Παπαδοπούλου.
Ειδικότερα θέματα έθιξε επίσης η κοινωνική λειτουργός Μαρία Κουρεμέντζα διεκτραγωδώντας τη δεινή θέση στην οποία έχουν περιέλθει ευπαθείς ομάδες πληθυσμού και κατέληξε: Λυπάμαι για το κατάντημα του νοσοκομείου μας.
Ποιο είναι το γενικό αίτημα της σύσκεψης; Αγώνας με τη συμμετοχή των πολιτών και πίεση προς την κυβέρνηση. Ωστόσο σχεδόν όλοι όσοι μίλησαν παραδέχτηκαν πως η ανταπόκριση των πολιτών – η απουσία των εκπροσώπων των φορέων του νομού στιγματίστηκε πολλάκις- είναι μικρή. Υποτονική εξάλλου ήταν και η συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στη σύσκεψη. Ο προβληματισμός όλων μεγάλος, αφού ουδείς αμφέβαλε ότι τα προβλήματα είναι τόσο πιεστικά ώστε «σε λίγο θα πεθαίνουμε στο δρόμο… δημόσιο νοσοκομείο δεν θα υπάρχει…»
Τι να κάνουμε;
Στο (και) λενινιστικό ερώτημα απάντηση προσπάθησαν να δώσουν ορισμένοι εκ των συμμετεχόντων. Ο αναπληρωτής Δήμαρχος Περικλής Κολότσιος εξήγησε εξαρχής ότι «χρήματα δεν υπάρχουν, απλά σε κάποια μερεμέτια μπορούμε να βοηθήσουμε, αλλά στους αγώνες είμαστε στο πλευρό σας».
Η κ. Δέσποινα Μαρκάκη στιγμάτισε την απουσία της διοίκησης – και άλλοι το έπραξαν- και ζήτησε τη συγκρότηση επιτροπής για να προβεί σε όσα διαβήματα απαιτηθούν προς το υπουργείο και την κυβέρνηση.
Ο κ. Χρήστος Σπίγκος ζήτησε να ποσοτικοποιηθεί σε μελέτη – αργότερα η κ. Μαρκάκη ενημέρωσε ότι υπάρχει παρόμοια μελέτη- το κόστος κάλυψης των αναγκών του ιδρύματος για να υπάρξει εξειδικευμένη διεκδίκηση από το υπουργείο.
Ο γραμματέας του ΣΥΝ Λάζαρος Λαζαρίδης ζήτησε δραστικότερη και μαζικότερη διεκδίκηση του αγαθού της υγείας, ενώ ο γιατρός Παναγιώτης Χρονόπουλος εξήγησε ότι η υποβάθμιση του Νοσοκομείου θα συντελεστεί χωρίς καν να κλείσει και ζήτησε κινητοποίηση αφού «κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν ήξερε».
Ο κ. Βασίλης Καραμπίδης πρότεινε και εν τέλει αποδείχτηκε η πρότασή του ως το επόμενο βήμα, τη συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς
Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Παύλος Τονικίδης, αν και από τους ελάχιστους φορείς που συμμετείχαν, όταν αναφέρθηκε στην ανάγκη διαχρονικού επιμερισμού των ευθυνών ακόμα κι αν κάποιες από αυτές ανήκουν σε εργαζόμενους, προκάλεσε διαμαρτυρίες ορισμένων εκ των παρεστώτων. Φυσικά επί της ουσίας συντάχθηκε αναφανδόν με τον αγώνα των εργαζομένων.
Ο κ. Χρήστος Καναρόπουλος αναρωτήθηκε τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε να κινητοποιηθούν οι πολίτες και οι φορείς του νομού.
Ο μητροπολίτης κ. Εμμανουήλ χαρακτήρισε ως ελπιδοφόρο μήνυμα το γεγονός πως υπάρχει το φιλότιμο των εργαζομένων, χάρη στο οποίο εν πολλοίς λειτουργεί το Νοσοκομείο, επέκρινε τον υπουργό υγείας «Ο Λοβέρδος μιλά σαν να είναι όλα τέλεια στον χώρο της υγείας και με όσα προτείνει θα γίνουν υπέρ τέλεια» Εστίασε κυρίως στο τι μπορεί να γίνει σήμερα και κάλεσε σε οργανωμένη αντίδραση των φορέων και των πολιτών του νομού για να ανατραπούν οι δυσμενείς εξελίξεις στον χώρο της υγείας. «Αν δεν ταλαιπωρηθούμε, αν δεν κουραστούμε, αν κλείσουμε το στόμα μας … δεν θα ανατραπεί τίποτα, δεν θα κερδίσουμε τίποτα» κατέληξε και δήλωσε συμπαραστάτης, υπενθυμίζοντας ότι η Εκκλησία βρίσκεται με τα πενιχρά της μέσα στην υπηρεσία των ενδεών συμπολιτών μας.
Δεν έμεινε όμως εκεί. Καταφέρθηκε κατά των πολιτικών που ευθύνονται για την κατάντια σε κρίσιμους τομείς «Παραιτήθηκε ποτέ κανείς τους; Να κόψουν από τους μισθούς τους οι βουλευτές και να δώσουν στους ανήμπορούς γέροντες» είπε και καταχειροκροτήθηκε. Κατέληξε πάντως με την προτροπή: «Να στοχεύσουμε προς το κέντρο»
Λίγο αργότερα όμως θεώρησε ως στρεφόμενη εναντίον του μια παρατήρηση ενός εργαζομένου που τόνισε πως κανείς φορέας δεν μπορεί να ισχυρίζεται πως δεν ήξερε τα προβλήματα του νοσοκομείου και διαμαρτυρόμενος αποχώρησε!
Εν τέλει οι εργαζόμενοι υιοθέτησαν την πρόταση να ζητήσουν από τη διοίκηση του Δήμου να φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο Κιλκίς σε μια προσπάθεια διεύρυνσης του Μετώπου κατά της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας. Και μια που το έφερε ο λόγος: Στη σύσκεψη συμμετείχαν μαζικά και στελέχη του Μετώπου Ενάντια στα Μεταλλεία.
