Η 26η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά των ναρκωτικών. Ασφαλώς είναι το τυπικό μέρος της δραματικής αυτής ιστορίας. Ο αγώνας κατά της μάστιγας αυτής πρέπει να είναι καθημερινός, επίμονος και χωρίς την παραμικρή έκπτωση.
Η καλλιεργούμενη εντέχνως από πολλούς άποψη περί “μαλακών” και “σκληρών” ναρκωτικών πρέπει να απορριφθεί εντελώς. Ο κίνδυνος παραμονεύει από το πρώτο κιόλας βήμα και μαθηματικά οδηγεί “στην σκοτεινή πλευρά του λόφου”.
Σήμερα που η οικονομική κρίση, μεταβάλλεται ευθέως σε κοινωνική και πολιτική, ο κίνδυνος του ολισθήματος είναι εξαιρετικά μεγάλος. Η έλλειψη προτύπων και ινδαλμάτων για τους νέους μας, εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά. Η πολιτεία με τα συντεταγμένα όργανά της οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες για το τμήμα που της αναλογεί στους τομείς της πρόληψης, της καταστολής και της τιμωρίας όσων εκμεταλλεύονται ένα ολέθριο πάθος.
Αυτό όμως που είναι πολύ πιο αποτελεσματικό είναι ο καθημερινός αγώνας όλων μας με κατανόηση, αγάπη, υπομονή και αλληλεγγύη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Για άλλη μια φορά η ανάγκη της Εθνικής Συνεννόησης είναι επιτακτική. Η κοινή δράση θα είναι ο καταλύτης για την αντιμετώπιση ενός ακόμη τρομερού κινδύνου.