Ο Κώστας Γαβριηλίδης γεννήθηκε στον Καύκασο της Ρωσίας το 1897.Ηρθε στην Ελλάδα το 1920 και εγκαταστάθηκε στο χωριό Κοκκινιά του Κιλκίς.
Το 1923 εκλέγεται Πρόεδρος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών και εντάσσεται στο Αγροτικό κόμμα που μόλις έχει δημιουργηθεί.
Από το 1932 έως το 1935 εκλέγεται βουλευτής του Αγροτικού Κόμματος και το 1936 κατεβαίνει ως υποψήφιος στις Δημαρχιακές εκλογές του Κιλκίς και κερδίζει την έδρα. Με την δικτατορία του Μεταξά συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Ανάφη. Μεταφέρεται στο Νοσοκομείο στην Αθήνα για εγχείρηση και καταφέρνει να δραπετεύσει.
Τον Αύγουστο του 1937 ανεβαίνει στην Θεσσαλονίκη και εκλέγεται Γεν.Γραμματέας του Αγροτικού Κόμματος. Το κράτος τον έχει επικηρύξει και κάποιος συνεργάτης του τον προδίδει και συλλαμβάνεται.
Το 1938 δικάζεται και στέλνεται στ’ απομονωτήρια των φυλακών Κέρκυρας. Μετά από ένα χρόνο μεταφέρεται στις νέες φυλακές Θες/νίκης και υστέρα από λίγο καιρό αποφυλακίζεται. Ο Νομάρχης Κιλκίς απαγορεύει την εγκατάσταση του στο Νομό Κιλκίς και υποχρεώνεται να πάει με την οικογένεια του στην Θεσσαλονίκη.
Το 1941 συλλαμβάνεται και οδηγείται στο στρατόπεδο της Λάρισας και μετά των Τρικάλων. Με την ανακωχή των Ιταλών αφήνεται σαν άρρωστος ελεύθερος.
Το 1943 ανεβαίνει στο βουνό. Εκεί παίρνει μέρος στην Κ.Ε του Ε.Α.Μ και γυρίζει τα χωριά για να ξανασυσταθεί το Αγροτικό Κόμμα.
Τον Μάρτη του 1944 δημιουργείται η Κυβέρνηση του βουνού (Π.Ε.Ε.Α) και αναλαμβάνει το υπουργείο Γεωργίας. Τον Οκτώβριο με την απελευθέρωση κατεβαίνουν όλοι στην Αθήνα.
Σε λίγο ξεσπά ο Δεκέμβρης. Άγγλοι και Έλληνες χτυπούν το Συλλαλητήριο του Συντάγματος. Μετά από 33 ημέρες έγινε η υποχώρηση στα Τρίκαλα.
Το 1945 απελευθερώνονται οι συλληφθέντες. Λειτουργεί ο τύπος και ανοίγουν τα κομματικά γραφεία. Με τα όπλα που παρέδωσε ο ΕΛΑΣ οπλίστηκαν οι παρακρατικοί  και στην επαρχία οργιάζει η τρομοκρατία. Ανάμεσα στα χωριά που καίγονται είναι και αυτό του Γαβριηλίδη.
Το 1947 δημιουργείται ο Δημοκρατικός στρατός, το δεύτερο αντάρτικο. Στα βουνά Γράμμος- Βίτσι δίνονται μάχες ενώ στις πόλεις λειτουργούν τα στρατοδικεία, οι εκτελέσεις και αρχίζει η λειτουργία του στρατοπέδου στη Μακρόνησο. Όλοι όσοι πήραν μέρος στην αντίσταση είναι υπό διωγμό.
Στις 9 Ιανουαρίου του 1948 μεταφέρουν τον Γαβριηλίδη στη Μακρόνησο αφού τον έχουν αρπάξει από το Νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται. Μετά από αλλεπάλληλες καρδιακές κρίσεις τον μεταφέρουν στο Νοσοκομείο της Μακρονήσου. Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς γίνονται εκλογές και νικάει η Δημοκρατική παράταξη. Μεταφέρουν τον Γαβριηλίδη σε κατ’οίκον νοσηλεία. Σε 10 ημέρες τον μεταφέρουν ξανά άρρωστο στο Μακρονήσι  για να τους πάνε κατ’ ευθείαν στον Άγιο Ευστράτιο.
Το 1951 προκηρύσσονται βουλευτικές εκλογές και μπαίνουν ως υποψήφιοι και οι εξόριστοι. Ο Γαβριηλίδης εκλέγεται πρώτος βουλευτής Θεσσαλονίκης. Το εκλογοδικείο ακυρώνει το βουλευτικό αξίωμα των εφτά εξόριστων βουλευτών.   
Το 1952 τον συλλαμβάνουν και τον στέλνουν ξανά στον  Άη- Στράτη.
Στις 17 Σεπτεμβρίου παθαίνει εγκεφαλικό επεισόδιο και παλεύει μόνος του χωρίς φάρμακα και γιατρούς. Στις 27 Σεπτεμβρίου αφήνει την τελευταία του πνοή.
    Ο Κώστας  Τριαρίδης είναι  χειρουργός κεφαλής και τραχήλου, ομότιμος καθηγητής Ιατρικής εκπαίδευσης. Πτυχιούχος Ιατρικής και Οδοντιατρικής  και διδάκτορας και των δύο σχολών, μετεκπαιδεύτηκε στη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ. Έχει μεγάλο ερευνητικό και διδακτικό έργο. Ως χειρουργός εργάσθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ  με πλήρη και αποκλειστική  απασχόληση.
    Πρωταγωνίστησε  στους φοιτητικούς αγώνες  του 15 % και 114 (1960 – 1966) και υπήρξε οργανωτικός γραμματέας Β. Ελλάδας ΟΝΕΚ και ΕΔΗΝ.
-Εκδότης στο Κιλκίς της εφημερίδας ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ (1965-1967)
-Πρόεδρος  των Νοσοκομειακών γιατρών της Μακεδονίας (1977)
-Πρόεδρος του ΔΣ του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ (1987 – 1989)
-Στη  δικτατορία   φυλακίσθηκε και εξορίσθηκε για τρία  χρόνια.
-Υπήρξε  τέσσερις φορές  βουλευτής Κιλκίς και για τρία  χρόνια  Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης ( 1993 – 1996), εποχή  που τίμησε με προτομές και εκδηλώσεις τους ταγούς του  Κιλκίς Κώστα  Γαβριηλίδη  και Ειρήνη  Ευθυμιάδου.