Στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 οι αγελαδοτρόφοι του νομού πλήρωναν πρόστιμο υπέρβασης της παραγωγής αφού το γάλα που παρήγαγαν ξεπερνούσε την ατομική τους ποσόστωση, ενώ ως νομός είχαμε δικαίωμα παραγωγής 80.000 τόνων, όση είναι και σήμερα η νομαρχιακή ποσόστωση.
Η παραγωγική απαξίωση της χώρας αντανακλάται ίσως εναργέστερα από κάθε άλλο τομέα στην πορεία της αγελαδοτροφίας στο ν. Κιλκίς. Σήμερα παράγουμε περίπου το μισό γάλα για το οποίο διαθέτουμε ποσόστωση. Εκεί που πριν 15 χρόνια πληρώναμε πρόστιμο επειδή ξεπερνούσαμε τους 80.000 τόνους.
«Δυστυχώς η πτωτική πορεία έχει εκδιώξει τη μεγάλη πλειοψηφία των παραγωγών και τους έχει οδηγήσει στο περιθώριο. Κάποτε οι αγελαδοτρόφοι αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας του νομού. Ξεπερνούσαμε τους 5.000 στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Κι από τότε σταδιακά ξεκίνησε η πτώση» εξηγεί ο πρόεδρος του συλλόγου γεωργοκτηνοτρόφων «Το Κιλκίς», Γιώργος Λασκάκης.
Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Το 2010 οι κωδικοί των αγελαδοτρόφων στο νομό ήταν 370. Στο τέλος του 2011 απόμειναν 285. Και πρακτικά απόμειναν περί τους 165 παραγωγούς. Καταθλιπτική και η πτώση της παραγωγής. Από τους 55.000 τόνους του 2010, στο τέλος της περασμένης χρονιάς ο νομός παρήγαγε 46.000 τόνους γάλακτος. Τη μισή ποσότητα από όση δικαιούται!
Η καταστροφική πορεία ξεκίνησε από την απεχθή δράση των εταιρειών γάλακτος να συστήσουν το διαβόητο καρτέλ γάλακτος από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Η αγορά διαμοιράστηκε στις πέντε έξι εταιρείες, οι τιμές στον παραγωγό ήταν ενιαίες, τα όρια κάθε εταιρείας απαραβίαστα, ενώ τη «νύφη πλήρωνε» και ο καταναλωτής καθώς και σε αυτόν οι τιμές ήταν ενιαίες. Το εναρμονισμένο καθεστώς στις δόξες του. Ήταν η εποχή που η αγορά απελευθερώθηκε χωρίς μια Επιτροπή Ανταγωνισμού να υπάρχει ούτε καν στα χαρτιά για πολλά χρόνια.
Στα μέσα της δεκαετίας (1995) έγινε η μεγάλη σφαγή. Η «εξυγίανση της ζώνης γάλακτος» από τις εταιρείες με το πρόσχημα του υψηλού μικροβιακού φορτίου οδήγησε τις εταιρείες να διακόψουν βίαια την παραλαβή του γάλακτος των μικρών παραγωγών, και οδήγησε τις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις σε πλήρη αφανισμό.
Εκατοντάδες οικογένειες τότε βρέθηκαν στο ν. Κιλκίς σε οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο και η δική μας φωνή -των ΕΙΔΗΣΕΩΝ- αποδείχθηκε ανίσχυρη για να κάμψει την κοινωνική ανευθυνότητα των εταιρειών και την πολιτική αφασία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
Το ίδιο περίπου περιβάλλον οδήγησε σε όλα τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι τις μέρες μας την αγελαδοτροφία να συρρικνώνεται συνεχώς και πλέον οι αγελαδοτρόφοι να αποτελούν …συλλεκτικό είδος, καθώς απόμειναν περί τους 150 στο νομό.
«Αγωνιζόμαστε να επιζήσουμε και έχουμε ως αντιπάλους την αύξηση του κόστους παραγωγής. Θυμάμαι που γράφατε πως φέτος δεν θα έχουμε ούτε άχυρα και οι κτηνοτρόφοι θα υποστούν τις παράπλευρες απώλειες. Ακριβώς αυτό συμβαίνει. Τρέχουμε με τα τρακτέρ σε απόσταση 50 και 60 και 70 χιλιομέτρων, στην Χαλάστρα και αλλού για να μεταφέρουμε στις μονάδες μας άχυρο από ρύζι, ξηρά χόρτα … Οι ζωοτροφές, οι τιμές τους δηλαδή πήγαν και χάθηκαν.. Το κόστος της ενέργειας πολλαπλασιάστηκε,… Πόσο θα αντέξουμε άραγε και αυτοί που απομείναμε;» αναρωτιέται ο κ. Λασκάκης.
Εν τω μεταξύ στην χώρα διεξάγονται συζητήσεις επί συζητήσεων, με ή χωρίς την τρόικα για το μέγα αίτημα της ανάπτυξης. Θα μας εμπόδισε η τρόικα φαίνεται και δεν εφαρμόσαμε μια στοιχειωδώς αποτελεσματική κτηνοτροφική πολιτική ώστε να καλύπτουμε τουλάχιστον τις ανάγκες μας σε γάλα. Και μέσα σε 15 χρόνια όχι μόνο δεν αυξήσαμε την παραγωγή μας αλλά τη μειώσαμε στη μισή. Έτσι ώστε κάθε Ελληνόπουλο να εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τις εισαγωγές για να μπορεί να πίνει το πρωινό του γάλα.
Αυτή είναι η Ελλάδα. Κατέστρεψαν την κτηνοτροφία με τιμές στον παραγωγό εξευτελιστικές και σήμερα που οι παραγωγοί αποτελούν συλλεκτικό είδος οι τιμές διπλασιάστηκαν. Κοντά 43 λεπτά το λίτρο. Αλλά παραγωγή δεν υπάρχει πια. Και από όσα πληροφορούμαστε, κάποιοι από τους πρωταγωνιστές της καταστροφικής πολιτικής στον τομέα του γάλακτος, σήμερα αλλάζουν και …πατρίδα. Δηλαδή την έδρα τους.
