Κανένα σχολείο Βθμιας εκπαίδευσης στο νομό Κιλκίς δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτή τη στιγμή με πλήρες πρόγραμμα. Όλα τα σχολεία υπολειτουργούν περιμένοντας τη Β φάση διορισμού των αναπληρωτών που αναμένεται τέλη Σεπτεμβρίου. 900 ώρες λείπουν αυτή τη στιγμή από τα γυμνάσια και τα λύκεια. Από τα ΕΠΑΛ ακόμη δεν έχουμε ακριβή εικόνα γιατί οι εγγραφές δεν έχουν ολοκληρωθεί. Η κατάσταση στα περιφερειακά σχολεία είναι πραγματικά τραγική. Για παράδειγμα στο γυμνάσιο Ευκαρπίας ο αγιασμός έγινε παρουσία μιας μόνο καθηγήτριας η οποία θα πρέπει να καλύψει όλο το ωράριο!! Εκκρεμεί επίσης η έγκριση ολιγομελών τμημάτων κατεύθυνσης στο λύκειο Αξιούπολης. Τα δύο γυμνάσια της πόλης (1^ο και 3^ο ) ασφυκτιούν, τα τμήματα είναι πολυπληθή (27 μαθητές ανά τμήμα). Στο 1^ο γυμνάσιο δεν έχει γυμναστήριο (κάποτε το είχαν υποσχεθεί την ημέρα του αγιασμού), λειτουργούν 3 τμήματα στο υπόγειο όπως στη δεκαετία του 70 και δεν έχει ασφαλή περίφραξη.

Η επιλογή του Υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει σε μαζικές συγχωνεύσεις τμημάτων θα επιφέρει ευρύτερη αναστάτωση σε μαθητές και εκπαιδευτικούς (ανατροπή προγραμμάτων, μετακινήσεις εκπαιδευτικών, καθυστέρηση στις τοποθετήσεις εκπαιδευτικών και κάλυψης των κενών κ.λπ.).

Η επικοινωνιακή εργαλειοποίηση διακηρύξεων περί «αναβάθμισης του εκπαιδευτικού έργου», «βελτίωσης των σχολείων» έρχονται σε απόλυτη αναντιστοιχία με μια νέα πραγματικότητα όπου τα όρια των μαθητών θα αγγίζουν το ανώτερο δυνατό ( ακόμη και 27 με 28) με συνέπεια την ουσιαστική υπονόμευση της παιδαγωγικής λειτουργίας.  Η πολιτική αυτή οδηγεί στην κατάργηση και για τμήματα ένταξης, ειδικότητες σε ΕΠΑΛ και κατευθύνσεις σε ΓΕΛ. Συνέπεια της επιλογής αυτής θα είναι ότι εκατοντάδες εκπαιδευτικοί θα μετατραπούν σε  λειτουργικά υπεράριθμους/ες και θα υποχρεωθούν να μετακινηθούν ακόμη και σε 2-3-4 σχολεία για να καλύψουν το ωράριό τους. Ιδιαίτερα αισθητή θα είναι η νέα πραγματικότητα και στους αναπληρωτές καθώς εκατοντάδες δε θα προσληφθούν.

Η  ελεγχόμενη κεντρικά μείωση του αριθμού των τμημάτων των σχολείων αλλά και η αύξηση του αριθμού των μαθητών σε κάθε τμήμα σηματοδοτεί με εμφατικό τρόπο την προτεραιοποίηση με απόλυτους όρους των οικονομοτεχνικών κριτηρίων εξοικονόμησης προσωπικού και δαπανών για την εκπαίδευση έναντι της ουσιαστικής υπεράσπισης της παιδαγωγικής λειτουργίας. Η μη έγκριση των λεγόμενων ολιγομελών τμημάτων αποτυπώνει  μια πολιτική  επιλογή με βαθιά αντιεκπαιδευτικό πρόσημο και ουσιαστικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα απομείωσης του αξιακού φορτίου του δημόσιου σχολείου μέσω της υποβάθμισης των συνθηκών λειτουργίας του.

Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!

ΜΑΘΗΤΕΣ, ΓΟΝΕΙΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ!

Διεκδικούμε :

• Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα ώστε η διδασκαλία να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες. 20 μαθητές ανά τμήμα γενικής παιδείας, 15 σε κατευθύνσεις και Ομάδες Προσανατολισμού στα ΓΕΛ, σε τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ και 10 στα εργαστήρια.
• Να εγκριθούν όλα τα τμήματα έτσι ώστε τα παιδιά να επιλέγουν την κατεύθυνση (ΓΕΛ) ή τον τομέα/ειδικότητα (ΕΠΑΛ) που επιθυμούν. Όχι στο νέο κύμα συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων.
• Εφαρμογή των νόμων που προστατεύουν τους μαθητές με ειδικές μαθησιακές ανάγκες και την επικαιροποίησή τους
• Έγκριση ολιγομελών τμημάτων στα ΕΠΑΛ και να μείνουν ανοιχτά για εγγραφές και το Σεπτέμβριο για να μπορούν να τα επιλέγουν οι μαθητές.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των κενών
• Να καλυφθούν όλα τα πραγματικά κενά στα σχολεία με όρους διαφάνειας και με προτεραιότητα στην υπεράσπιση της παιδαγωγικής λειτουργίας του δημόσιου σχολείου.
• Ουσιαστική μείωση των μαθητών στα τμήματα  που φοιτούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
• Να καλυφθούν τώρα όλα τα κενά σε όλες τις δομές εκπαίδευσης. Να λειτουργήσουν με το ξεκίνημα της χρονιάς η Πρόσθετη και η Ενισχυτική διδασκαλία και σε όλα τα σχολεία, καθώς και οι δομές εκπαίδευσης για τα προσφυγόπουλα (ΔΥΕΠ, τάξεις υποδοχής, κ.ά.).
• Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές.
• Ουσιαστική χρηματοδότηση των σχολείων με αυτονομία του διευθυντή για λειτουργικές ανάγκες.
• Σύγχρονες αίθουσες για τις φυσικές επιστήμες, για την πληροφορική, για τη τεχνολογία, τα καλλιτεχνικά και τη μουσική.

Η υπεράσπιση των συνθηκών λειτουργίας του δημόσιου σχολείου ταυτίζεται με την διαμόρφωση μιας πολιτικής που θα εξασφαλίζει την ουσιαστική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, με όρους ανθρώπινους και πραγματικά παιδαγωγικούς. Ο μετασχηματισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε μια απρόσωπη και με μαζικούς, σχεδόν ασφυκτικούς όρους διεργασία δεν είναι η απάντηση στην ανάγκη για ένα καλύτερο σχολείο. Η απάντηση είναι σε ένα σχολείο που θα τοποθετεί τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Και για αυτό θα αγωνιστούμε!

Αντίθετα το υπουργείο επιμένει σε γραφειοκρατικές διαδικασίες αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και μάλιστα παραπέμπει απεργούς εκπαιδευτικούς σε πειθαρχικά.  Το ίδιο το υπουργείο παιδείας δεν πρέπει να αξιολογηθεί;

«Άνθρακες ο θησαυρός» των αυξήσεων των μισθών στο Δημόσιο
που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ

Οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και κατά συνέπεια και των εκπαιδευτικών μόνο απογοήτευση και θυμηδία προκαλούν. Μετά από 15 χρόνια μειώσεων και απωλειών που ξεπερνούν το 45% των αποδοχών μας, η κυβέρνηση υπόσχεται αυξήσεις που φτάνουν μόλις τα 20€ μεικτά (12€ καθαρά) από την άνοιξη του 2025 και 100€ μεικτά μέχρι το 2027! Η πολιτική αυτή κινείται στις ίδιες ράγες της θεσμοποίησης της φτωχοποίησης όπως τη διαμόρφωσε η αύξηση - κοροϊδία των 35-40 ευρώ το μήνα, που παρουσιάστηκε ως αλλαγή της οικονομικής πραγματικότητας που ζει ο/η εκπαιδευτικός.

Η λέξη που πραγματικά που ταιριάζει σε αυτές τις εξαγγελίες είναι ΝΤΡΟΠΗ!

Όλοι/-ες οι εκπαιδευτικοί από το 2009 και μέχρι σήμερα έχουμε χάσει πάνω από 6 (!) μισθούς το χρόνο. Η σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή με τους μνημονιακούς νόμους και τις εφαρμοστικές εγκυκλίους αποτέλεσε ουσιαστικά όχημα βαθιάς φτωχοποίησης  για τον κόσμο της εκπαίδευσης καθώς κόπηκαν μια σειρά επιδόματα, τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιρινής άδειας. Υπήρξε υφαρπαγή ουσιαστικά ενός ολόκληρου μισθολογικού κλιμακίου μέσω του «παγώματος» της διετίας 2016-2017, ενώ  εφαρμόστηκαν εξαιρετικά σκληρές πολιτικές φορολόγησης τόσο σε επίπεδο άμεσης όσο και έμμεσης φορολογίας (ΕΝΦΙΑ, Εισφορά 2% υπέρ της ανεργίας). Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι τα μέτρα αυτά συνεχίζουν να εφαρμόζονται αν και ως οικονομία έχουμε «εξέλθει» (;) από το καθεστώς της δημοσιονομικής επιτήρησης.

Ο εισαγωγικός μισθός ενός νεοδιόριστου εκπαιδευτικού φτάνει 776 €, πολύ πιο κάτω από τον βασικό μισθό στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα για 12 μήνες σε αντίθεση με τους 14 στον ιδιωτικό τομέα.  Πως μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια ο άνθρωπος αυτός άραγε;

Διαμορφώνεται ουσιαστικά μια θεώρηση -την οποία στηρίζει με τρόπο απόλυτο το αφήγημα της κυβερνητικής πλειοψηφίας- πως το να ζει δηλαδή ένας/μία εκπαιδευτικός από το μισθό του/της, να μπορεί να πληρώνει το ενοίκιο και το ρεύμα, να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες και να ζει με αξιοπρέπεια ο/η ίδιος/-α και η οικογένεια του/της θεωρείται ένα αίτημα που κινείται πια στη σφαίρα του φαντασιακού.  Η επίκληση της δημοσιονομικής ορθότητας απέναντι σε ανθρώπους που ζουν στα όρια της εξαθλίωσης και της απόλυτης φτωχοποίησης υπηρετώντας την εκπαίδευση αποτελεί μια στάση από την οποία απουσιάζει η ενσυναίσθηση και περισσεύει η υποκρισία.

Ως εδώ! Δεν ανεχόμαστε άλλο τον εμπαιγμό και την κοροϊδία! Οργανώνουμε τον αγώνα για πραγματικές και ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας.

• Άμεσες αυξήσεις στους μισθούς.
• Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού.
• Πολιτικές πραγματικής στήριξης στο πεδίο της στέγασης και σίτισης για όλους τους εκπαιδευτικούς που δουλεύουν μακριά από το τόπο κατοικία τους με ευθύνη του κράτους ώστε να ζουν με αξιοπρέπεια.
• Κατάργηση της ειδικής εισφοράς του 2% υπέρ ανεργίας.
• Να προσμετρηθεί στη μισθολογική εξέλιξη η διετία 2016 – 2017 που έχει «παγώσει».
• Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.
• Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και στην αισχροκέρδεια.
• Πολιτικές μείωσης των φορολογικών επιβαρύνσεων οι οποίες και φτάνουν στα όρια της επιδρομής στα λαϊκά εισοδήματα
• Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που θα κατοχυρώνει εργασιακά δικαιώματα για το σύνολο του κλάδου.

Τώρα είναι ώρα αγώνα και διεκδίκησης για μόρφωση, δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια!