Σαμαράς και Βενιζέλος καθόρισαν και τον οδικό χάρτη: Τώρα τα πλεονάσματα, αύριο τη ρύθμιση του χρέους και μεθαύριο κατευοδώνουμε την Τρόικα: Να πάει και να μην ξανάρθει.
Ο Τσίπρας πάλι προ πολλού έχει εξαγγείλει πως άμα τη ανόδω στην εξουσία «σχίζει» πάραυτα τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους και η Τρόικα θα κηρυχθεί κάτι σαν «persona non grata»
Περί του ΚΚΕ παρέλκει κάθε αναφορά. Ο δε Καμμένος το μόνο που θα προσέθετε θα ήταν ίσως το λιντσάρισμα των Τροϊκανών πριν τους ξαποστείλουμε.
Άκουσον και γνώθι τα θαυμάσια*, λοιπόν, συνέλληνα: Φεύγει η Τρόικα και έρχεται κατά την κυβέρνηση η ανάπτυξη, κατά τον Τσίπρα η επιδιόρθωση των ημαρτημένων κ.ο.κ
Τα δημόσια ταμεία θα γεμίσουν χρήματα, η ανάκαμψη ανυπερθέτως θα μας κάνει πλουσιότερους, η φορολογία θα μειωθεί, τα επιδόματα στους πενόμενους θα αυγατίσουν, με ένα λόγο επιστρέφουμε στην προ του 2009 εποχή – διαφωνούμε ως προς την ταχύτητα επιστροφής, αλλά ετούτο είναι δευτερεύον- όπου τρώγαμε με χρυσά, άντε με επάργυρα, κουτάλια οι πλείονες εξ ημών.
Να μην το γρουζουσέψουμε, οι Κασσάνδρες εξάλλου δεν ήταν ποτέ δημοφιλείς.
Άμποτε να επαληθευτούν όλα ετούτα τα θαυμάσια. Και από του χρόνου να μην χρειάζονται καμιά 100αριά υπογραφές για μια επένδυση, να μην μπλοκάρονται δημόσια έργα για «πουλιού πέταγμα» - η σχέση άμεσων φόρων προς το ΑΕΠ να προσεγγίζει εκείνη των δυτικών οικονομιών, ο ανταγωνισμός στην αγορά να ρίξει τις τιμές, οι προμήθειες του δημοσίου να μην κοστίζουν τα τριπλάσια από τις διεθνείς τιμές, να θριαμβεύει καθ’ ημέραν η αξιοκρατία παντού, να γίνουμε τέλος πάντων μια κανονική και ευνομούμενη χώρα σαν αυτές στις οποίες καταφεύγουμε, κυρίως οι νέοι μας, για να δουν Θεού πρόσωπο.
Και στα καθ’ ημάς, στη νέα εποχή που ανατέλλει να μην χρειάζονται τέσσερα χρόνια για μια απαλλοτρίωση – η Γερμανία σε λιγότερο χρόνο ολοκλήρωσε τους νέους αυτοκινητοδρόμους στο ανατολικό τμήμα της, όταν κατέρρευσε το κομμουνιστικό καθεστώς στην Ανατολική Γερμανία και ενώθηκε η χώρα- να μην χρειαζόμαστε 25 χρόνια για να στεγάσουμε την Δικαιοσύνη, να μην χτίζουμε κτήριο για το ΤΕΙ κι ύστερα να μην ξέρουμε τι να το κάνουμε κ.ο.κ.
Διαφορετικά κι αν, ό μη γένοιτο, τίποτα δεν αλλάξει, τότε, χωρίς την Τρόικα πια θα απομείνουμε χωρίς Βαρβάρους . Που, ως γνωστόν, είναι πάντα “μια κάποια λύσις”.
* Ο αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής χρησιμοποίησε την φράση το καλοκαίρι του 975, όταν ανήγγειλε, με γράμμα στο σύμμαχό του βασιλιά της Αρμενίας Ασώδ, τις περιφανείς νίκες του κατά των Αράβων και την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων. Λεπτομέρεια: Λίγους μήνες αργότερα (Γενάρη του 976) δολοφονήθηκε, κατά την στατιστικά “δημοφιλέστερη” μέθοδο αλλαγής εξουσίας στο Βυζάντιο.