Στις 11 Μαρτίου 2010 το Σουηδικό Κοινοβούλιο πήρε με οριακή πλειοψηφία μία σημαντική απόφαση υπέρ της Αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και λοιπών μη μουσουλμανικών μεινοτήτων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είναι η πρώη μεγάλη Δικαίωση του Ποντιακού Ελληνισμού από Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εάν παραμεληθούν οι πολιτικές σκοπιμότητες και γίνει η κατάλληλη ενημέρωση διεθνώς, πιστεύω σύντομα και άλλες χώρες θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της αναγνώρισης της Σουηδίας.

Κάθε αλλαγή, λένε, είναι προς το καλύτερο. Διότι η αλλαγή κάνει καλό, ειδικά όταν ένα σύστημα είναι βαλτωμένο, όπως καλή ώρα το εθνικό σύστημα υγείας.
Μόνο που από πουθενά δεν προκύπτει -και κυρίως από τη λογική- πως κάθε αλλαγή είναι επί τα βελτίω.
Διότι το εθνικό σύστημα υγείας, δεν διακρίνεται για τα ίδια δεινά παντού. Σε άλλα ιδρύματα,  φερ’ ειπείν,  το μείζον πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού. Σε άλλα η έλλειψη ιατρικού μηχανολογικού εξοπλισμού, αλλού η έλλειψη κλινών, αλλού οι κακές συνήθειες των φακελλακίων, αλλού …
Επομένως τώρα που άλλαξε ο υπουργός, άλλαξε(;) η πολιτική, άλλαξαν τα πρόσωπα σε Αθήνα και επαρχία, αλλάζει το νομοθετικό πλαίσιο, τίποτε δεν εγγυάται ότι η κατάσταση σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο  θα καλυτερέψει. Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και κυρίως να τα έχουν ανοιχτά όσοι εντέλλονται ώστε να αποτραπούν και ενδεχόμενα δεινά. Διότι κάλλιο γαϊδουρόδενε…

Από τον περασμένο Ιανουάριο διαβουλευόμαστε για τον «Καλλικράτη» και τη διοικητική μεταρρύθμιση. Και αφού άπαντες συμφώνησαν μέσα στην πρώτη εβδομάδα για τα θεσμικά κι αφού η κυβέρνηση είχε τη βούληση να προικίσει την αυτοδιοίκηση με τα κονδύλια που η χρεία επιτρέπει, το μόνο που απέμενε ήταν η νέα γεωγραφία του «Καλλικράτη». Η κυβέρνηση έχοντας την εμπειρία του «Καποδίστρια» φοβάται πως η ανακοίνωση της πρότασής της θα προκαλέσει ένταση. Και επιδιώκοντας το μικρότερο δυνατό κόστος, επιδίδεται σε παιχνίδι διαχείρισης της έντασης.
Έτσι κι ενώ μέσα στο Μάη πρέπει να τελειώσουν όλα και να ψηφιστεί στη Βουλή ο «Καλλικράτης» ο κ. Ραγκούσης επιμένει να κρατά επτασφράγιστο μυστικό τα όρια των νέων δήμων. Ναι, ο κ. Ραγκούσης ο αυτοδιοικητικός, ο δήμαρχος της Πάρου…
Διαχειρίζεται την ένταση για να ελαφρύνει υποτίθεται το κόστος.
Και το μόνο που ελαφραίνει με τα τερτίπια τούτα είναι το κύρος της κυβέρνησης.

Σε παλαιότερο άρθρο μου είχα περιγράψει τους λόγους αποβιομηχάνισης και υψηλής ανεργίας στην ευρύτερη περιοχή μας. Είχα τονίσει ιδιαίτερα ότι ο τόπος μας έχει υποστεί δύο βαρύτατες επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης των αγορών:
Επιχειρήσεις κυρίως ένδυσης και υπόδησης είτε έκλεισαν οριστικά είτε μετακόμισαν σε χώρες χαμηλού κόστους εργασίας, ενώ ως άμεση συνέπεια της ένταξης των γειτονικών χωρών Ρουμανίας και Βουλγαρίας δημιουργήθηκε ισχυρό ρεύμα μετανάστευσης εργατικών χεριών στην χώρα μας, δηλαδή το βορειοανατολικό Κιλκίς μετατράπηκε σε τόπο υποδοχής ξένων εργατών.

Στην Κατερίνη εγκαινιάζεται οσονούπω η λειτουργία του νέου νοσοκομείου. Ξεκίνησε μετά την έναρξη της επέκτασης της τρίτης πτέρυγας του δικού μας νοσοκομείου. Μάλιστα, η πτέρυγα του νοσοκομείου Κιλκίς χρηματοδοτήθηκε με την αδιάθετη πίστωσης που είχε προβλεφθεί αρχικά για το νέο Νοσοκομείο Κατερίνης. Ωστόσο στην Πιερία βρήκαν νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, επανένταξαν το έργο κ τους και το ολοκλήρωσαν, πριν τη δική μας πτέρυγα.
Στον Πολύγυρο πάλι, η νέα πτέρυγα του σχετικά νέου νοσοκομείου τους ξεκίνησε όταν εμείς στο Κιλκίς εγκαινιάζαμε περίπου στα ξεκούδουνα, Άνοιξη του 2006 από τον κ. Καραμανλή, τη λειτουργία της δικής μας ημιτελούς πτέρυγας.
Στον Πολύγυρο λοιπόν πρόλαβαν και εγκαινιάζουν την ολοκληρωμένη νέα πτέρυγα του νοσοκομείου τους, όταν στο Κιλκίς ακόμα καρκινοβατεί το έργο.
Αναμφίβολα το έργο στο νομό μας ατύχησε με τον εργολάβο. Αλλά αρκεί η επίκληση της εργολαβικής ασυνέπειας για να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει τόσο μεγάλη καθυστέρηση;

Όλοι γνωρίζουμε ότι η λέξη του τίτλου χρησιμοποιείται κύρια σε οδικές βελτιώσεις ή ανακατασκευές. Αφορμή στάθηκε η παρουσία μου σε χρήση παρακαμπτηρίων οδών στο νοσοκομείο μας από  ασθενείς ή εξεταζόμενους με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η σκέψη μου στην τρίτη πτέρυγα και να πάω προς εκείνη την κοντινή προς την θέση που βρισκόμουν κατεύθυνση.

Ήταν αρχές της δεκαετίας του ’90, ίσως ακριβώς στα 1990. Η βιομηχανία ΦΑΡΜΠΕΤΕΞ δεν είχε πολλούς μήνες που λειτουργούσε στην περιοχή Μανδρών - Γαλλικού. Όταν ένα πρωί οι κάτοικοι του Γαλλικού είδαν τις βρύσες των σπιτιών τους να τρέχουν νερό κατακόκκινο, …κομμουνιστικό! Τα λύματα του βαφείου είτε από αστοχία, είτε από οικονομία ρύπαναν τον υδροφόρο ορίζοντα από όπου υδρευόταν το χωριό.
Ανησυχία, κινητοποιήσεις, καταγγελίες και η λύση βρέθηκε. Πλήρωσε αν θυμάμαι καλά, κάπου 11 εκατ. δραχμές εκείνης της εποχής το κράτος και ανόρυξε νέες γεωτρήσεις, κατασκεύασε νέο αγωγό για να φέρει το νερό στα σπίτια του Γαλλικού.
Στην εφημερίδα που εργαζόμουν τότε αναρωτήθηκα πως γίνεται να πληρώνουν τα θύματα, οι κάτοικοι του χωριού ως φορολογούμενοι πολίτες για το κακό που αδιαμφισβήτητα προκάλεσε κάποιος άλλος.
Όπως τώρα αναρωτιούνται οι 102 εργαζόμενοι του εργοστασίου. Πως γίνεται ενώ δημιούργησαν πλούτο  σε τέσσερις πέντε ιδιοκτήτες του εργοστασίου, ετούτοι οι τέσσερις σαν ανταπόδοση μόλις  βρήκαν φθηνότερα νήμα από την Τουρκία, τους έκλεισαν τα σπίτια…

Πριν από ένα και πλέον χρόνο είχα καταθέσει ένα σημείωμα με τον παραπάνω τίτλο προβάλλοντας την εκλογή του εξαίρετου γιατρού ηπατολόγου Θέμη Βασιλειάδη σε Καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης γεννημένου στο Ελευθεροχώρι, το μικρό αυτό χωριού του δήμου Χέρσου (με τον αιώνιο δήμαρχο Χρ. Ανθρακίδη). Σήμερα θέλω να συνεχίσω –ας μου επιτρέψει, παρακαλώ, το αναγνωστικό κοινό των εφημερίδων μας- την παρουσίαση τριών ακόμη τέκνων (τα 2 Γιανναντικα) του Ελευθεροχωρίου που κατέχουν θέσεις Καθηγητών Πανεπιστημίου.

Από την αρχαιότητα ο Ευρωπαϊκός χώρος υπήρξε βασικός αποδέκτης Ελλήνων μετοίκων. Αυτό το ρεύμα μετανάστευσης δεν σταμάτησε ούτε την εποχή της επικράτησης των Οθωμανών. Σήμερα δεν υπάρχει ευρωπαϊκή χώρα που να μην φιλοξενεί Έλληνες. Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που είχαν τα μεγαλύτερα ποσοστά μετανάστευσης (εσωτερικής - εξωτερικής) στον 20ο αιώνα. Η μετανάστευση  οδήγησε στην ερήμωση της επαρχίας, κατέστρέψε την γεωργική παραγωγή και εμπόδισε την όποια βιομηχανική ανάπτυξη.

Πρόλογος
Επαγγελματίας μουσικός δεν είμαι, ούτε έχω σπουδάσει σε ωδείο ευρωπαϊκή μουσική. Βέβαια έχω πτυχίο βυζαντινής μουσικής από το Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης επικυρωμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού.