Ως εκπαίδευση ορίζεται η ανάπτυξη των σωματικών διανοητικών και ηθικών δυνάμεων του ατόμου η ανατροφή, η παιδεία. Είναι μια διαδικασία που αφορά παντός τύπου γνωστικό αντικείμενο και στάδιο μόρφωσης στα εκπαιδευτικά ιδρύματα κάθε βαθμίδας (σχολεία, πανεπιστήμια, κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης.) Είναι θεμελιώδης προτεραιότητα της ζωής και δικαιούται να τη λαμβάνει κάθε πολίτης ανεξαρτήτου ηλικίας, βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου ή εθνικότητας. Η γνώση και η φρόνηση δεν παρέχεται βέβαια μόνο στους εκπαιδευτικούς χώρους αλλά και μέσα στο οικογενειακό φιλικό και συγγενικό μας περιβάλλον με την παρέμβαση των ΜΜΕ με την ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων με τη χρήση των υπολογιστών. Παρέχονται στον επαγγελματικό χώρο στις περιηγήσεις μας σε διάφορα μέρη διαμέσου της συναναστροφής με τους συνανθρώπους μας στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον διδάσκοντες, επιστήμονες και μη, και φυσικά μέσα από τις ίδιες τις ενέργειές μας σωστές και εσφαλμένες. Σχετίζεται θα λέγαμε και με τις εμπειρίες του ανθρώπου που αποκτά πείρα και σοφία «στο σχολείο της ζωής».
Η εκπαίδευση δεν περιορίζεται αποκλειστικά στο θεωρητικό επίπεδο αλλά επεκτείνεται και στην πρακτική άσκηση εκτός από τον τομέα των γραμμάτων και στον τομέα της τέχνης και της πολιτιστικής ταυτότητας. Περιλαμβάνει την κατάκτηση γνώσεων και ικανοτήτων σε πνευματικά και καλλιτεχνικά κέντρα (πολιτιστικούς συλλόγους, κέντρα πληροφόρησης και νεότητας, σχολές καλών τεχνών) αλλά και σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία όπου το άτομο έρχεται σε επαφή με την ιστορία και την παράδοση του τόπου του.
Η προσφορά της εκπαίδευσης φέρει το πλεονέκτημα της απόκτησης τίτλων σπουδών και προσόντων που οδηγεί στην οικονομική ανεξαρτησία και αυτάρκεια του ανθρώπου στην αναγνωρισιμότητα του από τον κοινωνικό του περίγυρο. Διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες κι ανοίγει προοπτικές για τον εμπλουτισμό των ερεθισμάτων του διαδικασία με τη βοήθεια της οποίας αυτός συνεχώς μαθαίνει και μεταβάλλει την προσωπικότητά του προς το ανώτερο δυνατό σημείο. Το ανθρώπινο ον εξευγενίζεται και ισχυροποιείται εγκαταλείποντας την αδράνεια και την κενότητα απολαμβάνοντας τις χαρές της ζωής κι αντιμετωπίζοντας με εγκαρτέρηση και σθένος τις αντιξοότητές της. Αυτό συμβαίνει επειδή το άτομο συνηθίζει να σκέφτεται να δέχεται κριτική, να κάνει επιλογές να επιτελεί προσπάθειες για τη σύσφιξη σχέσεων του με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο για την ανταλλαγή απόψεων, ιδεών, για την ενστάλαξη και μετάδοση ιδανικών.
Ανακεφαλαιώνοντας φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι η εκπαίδευση και η ανθρώπινη διαβίωση είναι ταυτόσημες και άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η γνώση είναι το παν και συμπληρώνει τη ζωή όπως η ζωή είναι το παν και συμπληρώνει τη γνώση.