Ως Γεωπόνος με ενδιέφερε πάντα μία καλλιέργεια στο χωριό, η οποία θα ικανοποιούσε τις παρακάτω απαιτήσεις :
1. Θα ταίριαζε με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες.
2. Δεν θα είχε μεγάλες απαιτήσεις σε εξοπλισμό, υποδομή, νερό και φροντίδα.
3. Δεν θα μου δημιουργούσε πρόβλημα στην βασική μου επαγγελματική δραστηριότητα.
Έτσι λοιπόν διάβασα το βιβλίο του κ.Θ.Κουτσού, επισκέφτηκα την ecopharm, μίλησα με τον ιδιοκτήτη της, μίλησα με συναδέλφους που εργάζονταν σε φυτώρια, φορείς πιστοποίησης, ανέλυσα το έδαφος όσον αφορά τα θρεπτικά του συστατικά, βρήκα πληροφορίες για τα ύψη των βροχοπτώσεων και την κατανομή τους εντός του έτους, μίλησα με παραγωγούς, προσδιόρισα την στρατηγική πωλήσεων και τιμών, σχεδίασα και εκτύπωσα τα υλικά συσκευασίας, κατοχύρωσα το εμπορικό σήμα, ετοίμασα τις προδιαγραφές, ετοίμασα μία λίστα υποψήφιων πελατών και πολλές άλλες εργασίες.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα ήταν ότι έπρεπε να ασχοληθώ με την καλλιέργεια της ρίγανης και του θυμαριού, σε βιολογική καλλιέργεια, οπότε παρήγγειλα τα σπορόφυτα της ρίγανης και λίγο αργότερα έγινε η πρώτη φύτευση, τα φυτά βρήκαν άριστες εδαφοκλιματικές συνθήκες και μετά από λίγους μήνες έγινε η συγκομιδή, ξεκίνησε η διαδικασία ξήρανσης, εν συνεχεία η επεξεργασία με το χέρι, έτσι ώστε το προϊόν να ήταν άριστης ποιότητας και να δικαιολογεί την υψηλή του τιμή.
Η συσκευασμένη πια βιολογική ρίγανη ήταν έτοιμη για πώληση, και τα πρώτα τεμάχια πωλήθηκαν στο εξωτερικό σε τιμές που κυμαίνονταν από 45 – 50 €/κιλό, τιμή κατά πολύ υψηλότερη από την τιμή που πωλούσαν άλλοι καλλιεργητές με τους οποίους είχα μιλήσει, οπότε όλος ο προγραμματισμός και η μελέτη που είχα κάνει είχαν δικαιωθεί.
Τα χρόνια περνούσαν και διαπίστωνα με λύπη ότι παρά την προσπάθεια και την σημαντική αύξηση πωλήσεων στο εξωτερικό αυτό το οποίο μου έμενε ως αμοιβή ήταν μόνο η σωματική και ψυχική ταλαιπωρία.
Το μεγαλύτερο μέρος των κερδών το έπαιρνε το κράτος με τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, τις προκαταβολές φόρου, την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών χωρίς καμία ανταποδοτικότητα όταν χρειάστηκα ιατρική φροντίδα, το τέλος επιτηδεύματος, την μη αναγνώριση πολλών κατηγοριών εξόδων, την προβληματική σχέση με τον ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ που δεν μπορούσε να καταλάβει ότι ένας Γεωπόνος με παροχή υπηρεσιών μπορεί να ασκεί και παραγωγική δραστηριότητα με ταυτόχρονη εμπορία, και πολλές άλλες ανακαλύψεις όλων των κομμάτων που μας έχουν κυβερνήσει, ή έχουν ως κυρίαρχη ιδεολογία τον Κρατισμό και την υπεράσπιση μόνο Συντεχνιακών συμφερόντων για ψηφοθηρικούς λόγους, με τελικό αποτέλεσμα την διακοπή όλων των επαγγελματικών μου δραστηριοτήτων στην εφορία και την αναζήτηση εργασίας στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
Το πολιτικό συμπέρασμα το οποίο προκύπτει από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι καμία Κυβέρνηση και κανένα κόμμα, δεν πρέπει να μας πει τι θα καλλιεργήσουμε και σε ποιον τομέα θα επενδύσουμε, έτσι και αλλιώς αρκετή παρέμβαση έχουμε στην ζωή μας και στην τσέπη μας από τις Κυβερνήσεις και τα κόμματα, είμαστε ενήλικες πια και για αυτό πρέπει να μας αφήσουν ελεύθερους να αποφασίζουμε μόνοι μας, για το συμφέρον μας, λειτουργώντας πάντα εντός ενός βασικού πλαισίου λειτουργίας το οποίο όχι μόνο δεν θα βάζει εμπόδια, αλλά θα παροτρύνει τους δημιουργικούς, ικανούς ανθρώπους να αναλάβουν πρωτοβουλίες, και μέσω αυτών των πρωτοβουλιών θα βοηθηθεί και η υπόλοιπη κοινωνία μέσω των θέσεων εργασίας, της φορολογίας.
Ένα τέτοιο βασικό πλαίσιο λειτουργίας θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα παρακάτω :
1. Αλλαγή του φορολογικού νόμου με έναν χαμηλό συντελεστή φορολόγησης για όλους και ποινές για την φοροδιαφυγή.
2. Σημαντικό περιορισμό του μεγέθους του κράτους με αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και αξιοποίηση της πληροφορικής σε όλη την δημόσια διοίκηση. Αποχώρηση του κράτους από το σύνολο των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων γιατί απέτυχε σε όλες, ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ που ομοίως μόνο χρέη επιβαρύνουν στους φορολογούμενους με την λειτουργία τους.
3. Απλοποίηση και εκλογίκευση της νομοθεσίας.
4. Αναπτυξιακή πολιτική για την προσέλκυση επενδύσεων, έτσι ώστε όλοι οι πολίτες να έχουν εργασία και καλές αμοιβές, ακόμη και για τα άτομα που η θέση εργασίας τους στο δημόσιο θα καταργηθεί.
5. Άμεση απονομή Δικαιοσύνης για τα πεπραγμένα πολιτών και πολιτικών, ακόμη και για την μικρή παραβατικότητα.
6. Αλλαγή του Ασφαλιστικού – Συνταξιοδοτικού συστήματος, με σταδιακή μετάβαση στο κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα.
7. Ανάδειξη της Παιδείας, του Πολιτισμού και της Αριστείας.
8. Παραδειγματισμό μας από επιτυχημένα παραδείγματα και συστήματα άλλων χωρών, και όχι προσκόλληση μας σε αποτυχημένες ιδεολογίες και συστήματα.
9. Συμμετοχή των Απόδημων Ελλήνων στις εθνικές εκλογές.
10. Αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης με πολιτικές ελέγχου της μεταναστευτικής ροής, κέντρα πρώτης υποδοχής, διοικητική κράτηση, υπηρεσίες ασύλου, ισχυρές και ρεαλιστικές πολιτικές ένταξης, απελάσεις όσων δεν συμβαδίζουν με τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
11. Θεσμοθέτηση πλαισίου αρχών λειτουργίας των Κομμάτων και των Κυβερνήσεων, έτσι ώστε να μην λένε άλλα πριν τις εκλογές και κάνουν άλλα μετά από αυτές.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος των θέσεων του κόμματος Δημιουργία, ξανά! και όσοι ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για τις θέσεις αυτού του κόμματος, μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα https://www.dimiourgiaxana.gr/ .
Ολοκληρώνοντας προσκαλώ τους πολίτες του Νομού Κιλκίς στην συνάντηση πολιτών, φίλων και μελών του κόμματος «Δημιουργία, ξανά!», που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 2/9/2018, στις 11:00 το πρωί στο ξενοδοχείο Habitat, στην συνάντηση αυτή οι πολίτες και οι φίλοι θα έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν μέσω Skype με τον κ. Θάνο Τζήμερο, να τον γνωρίσουν και να τον ρωτήσουν ότι επιθυμούν.
Τρίτη, 28 Αυγούστου 2018 23:45
Ένα βασικό πλαίσιο λειτουργίας της Κοινωνίας
Γράφει ο Δημοσθένης Μ. Τριανταφυλλίδης, Γεωπόνος ΑΠΘ, ΜΒΑ, M.Sc, Μέλος της Δημιουργίας, ξανά!
Το 2008 εργαζόμουν ακόμη ως ελεύθερος επαγγελματίας, η δουλειά δεν πήγαινε καλά, και σκεφτόμουν ότι έπρεπε να ασχοληθώ με κάτι ακόμη το οποίο θα μου απέδιδε επιπλέον εισόδημα.