Δεδομένης της επώδυνης φύσης των σωματικών συμπτωμάτων, είναι φυσικό, οι περισσότεροι άνθρωποι που παθαίνουν για πρώτη φορά προσβολή πανικού να πιστέψουν ότι έχουν πάθει καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό ή ότι αρχίζουν να τρελαίνονται. Επισκέπτονται γιατρούς, νοσοκομεία και κάνουν διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες τελικά δεν καταδεικνύουν οργανικά αίτια. Τότε και μόνο τότε, οι γιατροί, εφόσον αποκλείσουν την σωματική αιτίαση, στρέφονται στην ψυχολογική και υποψιάζονται ότι ίσως να πρόκειται για προσβολή πανικού, που μιμείται την καρδιακή προσβολή μεν, αλλά δεν είναι επικίνδυνη για τη ζωή δε. Προτρέπουν λοιπόν τότε τα άτομα, να επισκεφτούν κάποιον ψυχοθεραπευτή γνωστικής συμπεριφορικής θεραπείας (που είναι η πλέον ενδεδειγμένη σύμφωνα με τις έρευνες), ώστε κατά πρώτον να ανακουφιστούν από τα συμπτώματα και κατά δεύτερον να κατανοήσουν τα αίτια που τα προκαλούν.
Δίχως την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση συχνά προκαλούνται επιπλοκές, με σημαντικότερη αυτήν της αγοραφοβίας. Καθώς οι άνθρωποι φοβούνται μήπως πάθουν κάποια προσβολή πανικού σε δημόσιο χώρο και έρθουν σε δύσκολη θέση ή δεν είναι κοντά στο γιατρό τους, αποφεύγουν μέρη με πολύ κόσμο (μαγαζιά, εστιατόρια, κτλ.), σταματούν να απομακρύνονται από τη βάση ασφάλειάς τους μόνοι, χωρίς τη συνοδεία κάποιου και οδηγούνται έτσι στον εγκλεισμό στο σπίτι και την αγοραφοβία.
Άλλες επιπλοκές είναι η έκπτωση της κοινωνικότητάς τους, της λειτουργικότητάς τους, η εξάντληση του οργανισμού τους, η κατάθλιψη, ο αλκοολισμός (σαν μορφή αυτοθεραπείας) αλλά και η αλλοίωση δομών του εγκεφάλου τους. Η φαρμακοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα, όμως από μόνη της δεν λύνει το πρόβλημα και δεν θεραπεύει την αιτία του, εξού κι αυτό επανεμφανίζεται μετά τη διακοπή της.
Ο πανικός ως άλλο καμπανάκι, έρχεται να μας προειδοποιήσει ότι κάποιο βαθύτερο πρόβλημα υπάρχει εκεί μέσα, που περιμένει μια λύση από εμάς. Στο χέρι μας είναι το αν θα ακούσουμε τί έχει να μας πει και δώσουμε λύση επιλέγοντας την προσωπική μας εξέλιξη και άνθιση αντί του μαρασμού, σε περίπτωση που την αφήσουμε αθεράπευτη, να ελέγχει τη ζωή μας.
* Η Ελισάβετ Μελετιάδου, είναι απόφοιτος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ με τετραετή μετεκπαίδευση στη Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία (ατομική/ζεύγους/παιδιών/εφήβων) (ΕΕΕΣ/ΑΜΠ:CBT16-081) και έλαβε πιστοποίηση ψυχοθεραπευτικής επάρκειας απ' την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Συμπεριφορικών και Γνωστικών Θεραπειών (EABCT). Επιμορφώθηκε με μονοετείς εκπαιδεύσεις στην Εικαστική Ψυχοθεραπεία παιδιών κι εφήβων, στην Σχολική Ψυχολογία, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια στη Θεραπεία Σχημάτων, Προσωποκεντρική ψυχοθεραπεία και Ενσυνειδητότητα mindfulness.
