Κάποιοι σηκώνουν το χέρι, με χαιρετούν από μακριά, δεν τους αφήνω να προλάβουν να με πλησιάσουν. Πηγαίνω εγώ. Μετακινούμαι από παρέα σε παρέα, ανταλλάσσω κουβέντες ή σιωπές, τρέφομαι.
Αυτό που βλέπω και αφουγκράζομαι είναι κάτι τελείως διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχω ζήσει πολιτικά μέχρι τώρα. Έχουν βγει όλοι από τα σπίτια τους, αυτοί που δεν γνωρίζω, αυτοί που δεν ψηφίζουν, αυτοί που έχουν επιλέξει κοινωνικά τη μοναξιά.
Δεν χρειάζεται να πάρω τηλέφωνο σε κάποια άλλη πόλη να μάθω τι έγινε -είναι φανερό. Έχουν βγει, σε κάθε πόλη, οι περισσότεροι από κάθε άλλη φορά. Έχουν βγει οι περισσότεροι για πρώτη φορά. Στα μάτια τους δεν υπάρχει θυμός, οργή, εκδίκηση. Δεν υπάρχει καμία εκδοχή βίας, ούτε καν στη στάση του σώματος. Δεν υπάρχει τίποτα το ακραίο -τίποτα. Άλλωστε, δεν έχουν βγει για τους εαυτούς τους· για κάτι που έχουν στερηθεί οι ίδιοι και το διεκδικούν. Διεκδικούν το πιο σημαντικό πολιτικό αίτημα από συστάσεως των ανθρώπινων κοινωνιών: δικαιοσύνη (η ουσία της πολιτικής).
Καλή μου φίλη από Αθήνα μού στέλνει μήνυμα αν είμαι ασφαλής, καθώς έχουν ξεκινήσει κάποιες φασαρίες. Της απαντώ ότι είμαι Κιλκίς, μέσα στον κόσμο, εδώ είναι το πιο ασφαλές σημείο.
Κάποιος άλλος φίλος μού γράφει για τη σύσταση του πλήθους: μου θύμισε από άποψη σύνθεσης κοινού την κηδεία Λαμπράκη του '63 -αν και ήμουν μόλις 8 χρονών.
Οι υποτιθέμενοι μονήρεις αναρχικοί στα μεγάλα αστικά κέντρα προσπαθούν μάταια να μπουν στο πολιτικό επίκεντρο. Και λέω υποτιθέμενοι διότι ο αναρχισμός δεν εμπεριέχει καμία μορφή βίας. Όσο κι αν πετροβολούν, τους υπερβαίνει μία ολόκληρη Ελλάδα που δεν θέλει βία, μία Ελλάδα που για πρώτη φορά τα τελευταία πολλά χρόνια αποτυπώνει με τον πλέον ειρηνικό τρόπο την πραγματική απόστασή της από το πολιτικό σύστημα και το μη κωδικοποιημένο αίτημά της για μία πολιτική αλλαγή.
Αυτό που συνέβη σήμερα θα πρέπει να αποκωδικοποιηθεί από τον κάθε πολιτικό επιστήμονα, κάθε πολιτικό, κάθε κόμμα. Και να μετουσιωθεί σε μία νέα πολιτική. Είναι το πιο ηχηρό πολιτικό μήνυμα από το 1981. Και συνιστά το πολιτικό ζητούμενο.
Η σημερινή πολιτική όπως την ασκούμε δεν μπορεί να είναι η απάντηση. Αποσυνδεδεμένη από τον κόσμο, κάνει αρπαχτές, υποκρίνεται, επικοινωνεί χωρίς ουσία, διαπραγματεύεται με όρους υλισμού, ελέγχει, εξαγοράζει. Τα παιχνίδια εξουσίας εντός των κομμάτων δεν έχουν σταματημό. Κουτσομπολιά, παραπολιτικά, φθηνά τσατ με δημοσιογράφους διαμεσολαβητές στα οποία αλληλοκατηγορούμαστε, επαγγελματισμός στα όρια υποκρισίας που δεν έχει ίχνος ενσυναίσθησης σε μία κοινωνία που μας έχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ.
Συγκεντρώσεις, κοπές πίτας με το νέο έτος, περιφερόμενα στελέχη που χαιρετιόμαστε μεταξύ μας, ανταλλάσσουμε τσιτάτα άνευ ουσίας, με την κοινωνία εκτός. Σε όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως οι ιεραρχίες παραμένουν κλειστές, ελεγχόμενες, προτιμάται η υποταγή από την αξία. Το κομματικό σύστημα στην Ελλάδα νοσεί βαθιά.
Όσοι νομίζουν ότι η νεολαία έχει αποπολιτικοποιηθεί πλανώνται οικτρά. Όσοι πιστεύουν ότι ζούμε σε μία εποχή μεταπολιτικής δεν μπορούν καν να ερμηνεύσουν τα νέα δεδομένα. Η πολιτική είναι πάντα εδώ, ανάμεσά μας, ενδιαφέρεται, αρκεί να υπάρξει η πραγματική όσμωση, η ειλικρινής σχέση, οι αληθινές ιδέες.
Για παράδειγμα, πριν λίγες ημέρες πήγα ομιλητής σε κοπή πίτας στη Θάσο. Ξεχασμένοι είμαστε εδώ, μου είπαν. Δεν χρειαζόταν να ακούσω παραπάνω. Δισάκι και στο πιο απομακρυσμένο μέρος, αν χρειαστεί. Λειαίνοντας τις ανισότητες, όχι τις δικές μας, των άλλων.
Δεν ενημέρωσα φίλους ότι θα πάω, δεν σήκωσα το μπανεράκι στα σόσιαλ. Κι όμως, το έμαθαν στην Καβάλα. Έτσι, γυρίζοντας από το νησί, στην Κεραμωτή, μαζεύτηκαν 15 άτομα, γύρω από ένα τζάκι και απαίτησαν να σταθώ για λίγο, να μιλήσουμε πολιτικά. Αυτό μόνο. Δεν ζήτησαν λεφτά, ρουσφέτια, χάδια. Πολιτική συζήτηση, μόνο.
Φίλες, φίλοι, η σημερινή συγκέντρωση είναι απολύτως κομβική. Είναι βαθιά πολιτική, υποκινούμενη από την ίδια τη Δημοκρατία. Και δημιουργεί μία πραγματική ευκαιρία για μία Ελλάδα που θέλει να αλλάξει.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Τελεία. Είναι ένας επιτελικός μεσάζοντας πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που διαιρεί την κοινωνία σε ημετέρους και μη, άξιους και μη, ψεκασμένους και μη, πλούσιους και μη (εις τη ν). Δημιούργησε ένα πανίσχυρο μιντιακό σύστημα στο οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να στοχοποιήσει και να αποδομήσει τους πολιτικούς της αντιπάλους. Όχι όμως και τους γονείς των αδικοχαμένων παιδιών. Αυτοί έχουν 10 εκατομμύρια Έλληνες στο πλευρό τους. Δεν είναι σύστημα, είναι ολόκληρη η χώρα.
Ο κ. Μητσοτάκης, την 1η Μαρτίου του 2023, μία ημέρα μετά το τραγικό δυστύχημα, είχε στο πρόγραμμά του να επισκεφθεί το Κέντρο τηλεδιοίκησης – σηματοδότησης σιδηροδρομικού δικτύου βορείου Ελλάδος! Κάπως έτσι πολιτεύεται από το 2019, πουλώντας καθρεφτάκια σε ιθαγενείς. Μονάχα που, σήμερα, οι ιθαγενείς τού τελείωσαν. Όρθωσαν ανάστημα ως ώριμοι πολίτες και του είπαν: αρκετά.
Ευθύνη δική μας, είναι να βάλουμε τα μολύβια κάτω, να επεξεργαστούμε το αίτημα, να εμπνεύσουμε ξανά, να παρουσιάσουμε ένα σχέδιο για μία ισχυρή Δημοκρατία, ανοιχτούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς και μία ισχυρή κοινωνία που δηλώνει πρόθυμη να συμμετάσχει. Για μια Ελλάδα με δικαιοσύνη, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, δίκαιη ανάπτυξη, ευκαιρίες για όλους. Σε εμάς εναπόκειται να απευθύνουμε το σωστό κάλεσμα. Να χτίσουμε μία νέα σχέση εμπιστοσύνης. Να πάμε σε μία αλλαγή παραδείγματος, από τον τρόπο που πολιτευόμαστε μέχρι τον τρόπο που ασκούμε διοίκηση.
Η πολιτική ήταν, είναι και θα παραμείνει η λύση στα προβλήματά μας. Μην το ξεχνάμε στιγμή αυτό.
Σήμερα, όλοι αυτοί οι πολίτες που είδαμε, ακούσαμε, μιλήσαμε, χαιρετήσαμε, δήλωσαν παρόντες. Μας έδειξαν πως υπάρχει ελπίδα. Ξανά.
Παραστατίδης Στέφανος
Βουλευτής Κιλκίς
ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής
Τομεάρχης Παιδείας
