Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου 2007 04:23
Περί αξιοπιστίας
Χθες το πρωί είδαμε φωτισμένα πρόσωπα γερόντων να κυκλοφορούν στο Κιλκίς. Ηλικιωμένοι αγρότες έσπευσαν να αναλάβουν από την Αγροτική Τράπεζα το ποσόν της επιδότησης για να κάνουν Χριστούγεννα. Ύστερα από χρόνια πολλά πληρώθηκαν τις επιδοτήσεις πριν τις γιορτές. Είχε δεσμευτεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας ότι πριν τις 15 Δεκεμβρίου θα πληρώσει, αλλά ποιος αρκείται στα λόγια;
Θα κάνουν γιορτές είναι ένας λόγος. Διότι ετούτο το κακό με την ακρίβεια δεν αφήνει πολλά περιθώρια χαράς. Παιδιά, εγγόνια, ανίψια, όλοι πάντα κάτι περιμένουν από τον παππού και τη γιαγιά. Και το χειρότερο κακό που έπαθαν τα περήφανα γηρατειά είναι πως ενώ άλλοτε αισθάνονταν την χαρά της προσφοράς προς τα παιδιά και τα εγγόνια τους, τώρα, τα τελευταία χρόνια, τα λεφτά δεν περισσεύουν. Και κάποτε ζητούν και τη βοήθεια των παιδιών για να τα φέρουν βόλτα.
Κι αντί χρήσιμοι και αναγκαίοι να αισθάνονται «άχθος αρούρης» και βάρος στα παιδιά τους.
