Υπάρχει μια επιλογή, να συνεργαστώ ως ανεξάρτητος με ένα πολιτικό φορέα. Αν δεν συμβεί αυτό τότε θα μείνω στο σπίτι μου, απάντησε ο βουλευτής Θόδωρος Παραστατίδης σε ερώτηση για την περαιτέρω στάση του, μετά την ομιλία του στο Συνεδριακό Κέντρο Κιλκίς το βράδυ της Τετάρτης 14 Μαρτίου.
Για να συμπληρώσει πως «περισσότερες πιθανότητες έχει το δεύτερο». Μάλιστα όταν ρωτήθηκε στη συνέχεια τι θα πράξει αν ο Βενιζέλος απευθύνει πρόσκληση συστράτευσης, απάντησε πως αξία δεν έχουν οι προσωπικές στρατηγικές των στελεχών αναφορικά με το προσωπικό μέλλον τους, αλλά η πολιτική του πρόταση. Όπερ σημαίνει πως ο Θ. Παραστατίδης δεν αναμένει κάτι ουσιαστικό από την πλευρά Βενιζέλου.
Κατά τα άλλα αίσθηση προκάλεσε στους 180 περίπου Κιλκισιώτες που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή του, η περιγραφή με τα μελανότερα χρώματα ενός μέλλοντος ζοφερού για την χώρα, μετά και το μνημόνιο 2.
«Η χώρα οδηγείται στην καταστροφή και σ` εργασιακό μεσαίωνα…. η Ελλάδα βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή… Είμαστε αλυσοδεμένοι με υπογραφές. Μας χρησιμοποιούν ως πειραματόζωα της Ευρωζώνης. Σύντομα θα έρθουν και νέα εξοντωτικά μέτρα για ν` ακολουθήσει δυστυχία, φτώχεια και ανέχεια. Αν μπορούσαν θα φορολογούσαν και τον αέρα που αναπνέουμε»!.» είπε, μεταξύ άλλων ο κ. Παραστατίδης που επέμεινε πως η κυβέρνηση όφειλε να διαπραγματευθεί με την Τρόικα αφού «δεν θα μας άφηναν να χρεοκοπήσουμε καθώς η ζημιά για την Ευρώπη θα ήταν ένα τρις. Ευρώ»
Τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας Παραστατίδη, καταχωρίζουμε στη συνέχεια:
Στην κατάσταση που βρεθήκαμε, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του 2009, μοιραία ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια, από τον τότε πρωθυπουργό, για εξεύρεση οικονομικής βοήθειας, για να μην καταλήξουμε σε στάση πληρωμών και χρεοκοπήσει η χώρα.
Στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης, ο οποίος θα είχε τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί χώρες με ανάλογα οικονομικά προβλήματα, καθότι η Ε.Ε. δεν είχε ανάλογη εμπειρία, και ως εκ τούτου, ήταν ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις.
Έτσι καταλήξαμε στην αναγκαστική λύση του Μνημονίου Ι και των όρων που συμπεριελάμβανε.
Ήρθε προς ψήφιση στη Βουλή και, παρόλο που δεν έδινε την αίσθηση μιας επαχθούς σύμβασης, υπήρξαν αντιρρήσεις, αντιδράσεις και πάρα πολλές επιφυλάξεις από πολλούς βουλευτές.
Όλες αυτές οι αντιδράσεις κάμφθηκαν, διότι κυβερνητικοί παράγοντες μας πείσανε πως κάνανε τα πάντα, προκειμένου να πετύχουν το καλύτερο. Επέμεναν πως η λύση αυτή ήταν η πιο ενδεδειγμένη.
Τελικά μας πείσανε πως ήταν μονόδρομος για τη διάσωση της χώρας από την χρεοκοπία.
Μας διαβεβαίωσαν,
• Πως άλλα μέτρα εκτός από αυτά του Μνημονίου Ι δεν θα υπάρξουν και
• Πως το 2012 η Ελλάδα θα βγει στις αγορές για δανεισμό και θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα.
Δεν είχα λόγο να μην τους πιστέψω, διότι ήταν αυτοί που διαχειρίζονταν την διαπραγμάτευση με τους Τροϊκανούς, είχαν τα στοιχεία και τα δεδομένα και προφανώς θα γνώριζαν πολλά περισσότερα από ό,τι οι βουλευτές.
Με αυτά τα δεδομένα ψηφίστηκε το Μνημόνιο Ι.
Έτσι λοιπόν, μετά την ψήφιση και των εφαρμοστικών νόμων, άρχισαν να διαφαίνονται οι αρνητικές επιπτώσεις, σε όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους, μισθωτούς και συνταξιούχους, χωρίς να πιάνει αυτούς που έπρεπε πρώτοι να συνεισφέρουν και που είναι μια κατηγορία συμπολιτών μας, οι οποίοι βρίσκονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε φορολογική ασυλία.
Αυτή η πολιτική με οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων και επιβολή ανεξαιρέτως διαφόρων φόρων, οδήγησαν την οικονομία σε μια βαθιά ύφεση και τους πολίτες σε απόγνωση.
Από τη στιγμή αυτή, η διαδικασία ξέφυγε από κάθε πρωτοβουλία της κυβέρνησης και πλέον η κατάσταση κατευθυνόταν από ένα Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο, προς το οποίο δυστυχώς δεν υπήρξε καμία σχεδόν αντίσταση σε αυτά που μας επέβαλλαν.
Ακόμη και οι όποιες αντιδράσεις υπήρξαν ήταν χλιαρές, όταν μας εξευτέλιζαν αποδίδοντας μας χαρακτηρισμούς, όπως ψεύτες, απατεώνες, τεμπέληδες κλπ.
Είναι γνωστό ότι η πολιτική αυτή οδηγεί:
• σε παρατεταμένη ύφεση,
• σε αύξηση της ανεργίας, αφού έχουμε 1εκ. ανέργους και 400.000 απλήρωτους,
• σε μείωση μισθών και συντάξεων,
• σε κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων,
• σε αύξηση των έμμεσων και άμεσων φόρων,
• στην καταστροφή της χώρας και σε εργασιακό μεσαίωνα.
Δεσμεύτηκε, εν πάση περιπτώσει, η τότε κυβέρνηση να υλοποιήσει το Μνημόνιο Ι.
Ο τρόπος διαχείρισης,
Οι άστοχοι χειρισμοί,
Οι καθυστερήσεις,
Οι παλινωδίες,
Οι διγλωσσίες και διαφωνίες μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, είχαν ως αποτέλεσμα να μας επιβάλλουν το Μνημόνιο ΙΙ, το οποίο είναι πολύ χειρότερο από το Μνημόνιο Ι.
Από το σημείο αυτό, αρχίζω προσωπικά να προβληματίζομαι και να αντιλαμβάνομαι από τα γεγονότα, πως εξαπατήθηκα για όσα με διαβεβαιώνανε μέχρι εκείνη την ώρα.
Διαπίστωσα μια ασυνέπεια σε αυτά που λέγανε και επικαλούνταν ως επιχειρήματα, σε σχέση με αυτά που έπρεπε τελικά να ψηφίσουμε.
Βέβαια, δεν τρελάθηκα ξαφνικά και αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο, να πω «ΟΧΙ» στο Μνημόνιο ΙΙ και να υποστώ τις συνέπειες της απομάκρυνσης μου από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ.
Αρνήθηκα το «ΝΑΙ» στο Μνημόνιο II, διότι κανείς δεν με έπεισε πως ψηφίζοντας αυτό το πακέτο μέτρων, υπάρχει δυνατότητα να αποτραπεί η χρεοκοπία της χώρας και κυρίως της κοινωνίας, καθώς και πως τα μέτρα αυτά θα είναι τα τελευταία και θα μας οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση.
Φίλες και Φίλοι,
Το έγκλημα συντελέστηκε στην αρχή της διαδικασίας διαπραγμάτευσης από την πλευρά της κυβέρνησης, αφού δεν αντιλήφθηκε πως δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει.
Το Γιατί ; Είναι απλό. Διότι οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες θα χάνανε πολλά δις Ευρώ από την μη πληρωμή των ομολόγων που κατείχαν.
Κυρίως όμως, η Ευρωζώνη και το Ευρώ θα είχαν υποστεί τεράστιες ζημιές από τις επιθέσεις των κερδοσκόπων και αυτό το γνώριζαν στο Euro Group.
Αποφάσισαν λοιπόν να σώσουν την Ελλάδα ως Κρατική Οντότητα. Αυτή η επιλογή δεν είναι τυχαία, διότι έτσι θα συνεχίσουν να πληρώνονται, όπως προβλέπεται και από την σύμβαση, πρωτίστως οι δανειστές και οι πιστωτές μας, ενώ ταυτόχρονα ωθούν τους Έλληνες πολίτες και την ελληνική κοινωνία σε κατάσταση ανέχειας και οικονομικής εξαθλίωσης.
Αυτό το κάνουν, για να είμαστε το παράδειγμα προς αποφυγήν για τους λαούς των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, που έχουν ανάλογα προβλήματα με εμάς, ώστε να μην τολμήσουν να ζητήσουν οικονομική στήριξη που ενδεχομένως δεν μπορεί να σηκώσει η Ευρωζώνη. Εδώ έπρεπε να απαιτήσουμε, μαζί με το κράτος να διασώσουν και το λαό.
Σε αυτή τη στιγμή, η καλύτερη ευχή που θα ήθελα να κάνω, είναι, να μην επαληθευτώ στις απόψεις που εξέφρασα, και θέλω να τα θυμάστε και να τα κρατήσετε αυτά που είπα.
Να είστε βέβαιοι, ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα ζητηθούν να ληφθούν επιπλέον και νέα μέτρα.
Άρα, το πρώτο που έπρεπε να κάνουμε, πέρα από το ποσό του δανείου, για να είναι το χρέος βιώσιμο και η ανάταξη της οικονομίας εφικτή, ήταν να ζητήσουμε μεγαλύτερο κούρεμα.
Το δεύτερο ήταν, να ζητήσουμε μεγαλύτερη περίοδο προσαρμογής, τουλάχιστον από πέντε έως δέκα χρόνια, για την αναμόρφωση του διοικητικού μηχανισμού, προκειμένου να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Και το τρίτο, ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει ένα πακέτο ανάπτυξης.
Αυτό θα ήταν το τρίπτυχο της επιτυχίας για την συνέχεια της βιωσιμότητας όχι μόνο του Κράτους, όπως επιχειρείται τώρα, αλλά και του ίδιου του λαού μας.
Διαφορετικά η εφαρμογή τόσων πολλών μέτρων σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα είναι ανέφικτη και αναποτελεσματική.
Και μόνο για το ότι τα επόμενα δυο χρόνια θα πρέπει να εξοικονομηθούν 11 δις, που προβλέπεται στο μνημόνιο, μπορεί να μας πει κάποιος από πού θα εξοικονομηθούν τα χρήματα αυτά; Μήπως, για παράδειγμα, από την μείωση των δαπανών υγείας;
Έτσι λοιπόν όλοι οι παραπάνω λόγοι είναι αυτοί που με οδήγησαν :
• Να πω «ΟΧΙ» στο Μνημόνιο II.
• Να πω «ΟΧΙ» στα εκβιαστικά διλλήματα.
• Να πω «ΟΧΙ» στην βίαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου από τα χαμηλά προς τα υψηλά στρώματα, χωρίς να γίνεται ανάλογη και δίκαιη αναδιανομή των βαρών.
• Να πω «ΟΧΙ» στα μέτρα που οδηγούν σε βαθιά ύφεση και κατ΄ επέκταση σε χρεοκοπία της κοινωνίας και καταστροφή της χώρας.
Αλήθεια, πώς θα μπορούσα να συμφωνήσω στα μέτρα, όταν προβλέπεται η εξοικονόμηση κονδυλίων να προέρχονται από περικοπές όπως :
• Μείωση του επιδόματος ανεργίας από 460€ σε 350€,
• Περικοπές επιδομάτων ευπαθών κοινωνικών ομάδων,
• Μειώσεις μισθών και συντάξεων για 3η φορά,
• Αύξηση της φορολογίας φυσικών προσώπων από την μείωση του αφορολογήτου,
• Αύξηση τελών κυκλοφορίας και επιβολή ειδικού τέλους πολυτελείας,
• Έκτακτες εισφορές,
• Αύξηση τιμολογίων της ΔΕΗ,
• Αύξηση τεκμηρίων από 10 έως 70% που θα επιβαρύνουν χιλιάδες μικρομεσαία νοικοκυριά,
• Τέλος επιτηδεύματος για ελεύθερους επαγγελματίες,
• Ειδικό τέλος ακινήτων μέσω ΔΕΗ,
• ΕΤΑΚ του 2009 και ΦΑΠ του 2010 και του 2011
και άλλα πολλά τέτοιας μορφής μέτρα.
Όπως αντιλαμβάνεστε, μόνο ο αέρας που αναπνέουμε μέχρι στιγμής δεν φορολογήθηκε. Με όλα αυτά τρελάναμε τον κόσμο.
Και ερωτώ, έχει καμιά σχέση η πολιτική αυτή με το ΠΑΣΟΚ ;
Θέλω την απάντησή σας, ειλικρινά.
Όλα αυτά αρνήθηκα να ψηφίσω και η στάση μου αυτή είχε ως αποτέλεσμα να τεθώ εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Φίλες και Φίλοι,
Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου ως βουλευτής, μπορώ να σας πω, ότι διακατέχομαι από μεγάλη απογοήτευση από την λειτουργία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα.
Δυστυχώς, τα κόμματα, και κυρίως τα δυο μεγάλα, δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, επιδεικνύοντας ανεπάρκεια και ανευθυνότητα στη λειτουργία και συμπεριφορά τους, με αποτέλεσμα να απογοητεύσουν όλους αυτούς που τα στήριξαν και ήλπιζαν σ’ ένα καλύτερο μέλλον.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ, θλίβομαι πραγματικά και ενώνω και εγώ την φωνή μου με όλους αυτούς που λένε πως το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει εικόνα διάλυσης.
Πρέπει εδώ να ξεκαθαρίσουμε πως γι΄ αυτή την κατάσταση οι μόνοι που δεν ευθύνονται είναι τα απλά μέλη, οι φίλοι και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Την κύρια ευθύνη φέρουν τα λεγόμενα πρωτοκλασάτα στελέχη και ιδιαίτερα αυτοί που κατείχαν υπουργικές καρέκλες.
Μάλιστα ορισμένοι υπουργοί είχαν τέτοια συμπεριφορά, που πίστευαν πως τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν σ΄ αυτούς.
Η αλαζονεία της εξουσίας, βλέπετε, οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές.
Αυτές οι συμπεριφορές κατήντησαν το ΠΑΣΟΚ μικρό κόμμα, και σήμερα είναι αυτοί οι ίδιοι στην πρώτη γραμμή, για να σώσουν το ΠΑΣΟΚ από εκεί που το οδήγησαν.
Είναι αυτοί που συνέβαλλαν στην πλήρη αποιδεολογικοποίηση της φυσιογνωμίας του, αφαιρώντας από το ΠΑΣΟΚ την ιδεολογική του ταυτότητα.
Είναι οι ίδιοι, που ως κυβερνόντες ανέχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος χωρίς να κάνουν τίποτα να το εμποδίσουν.
Είναι οι ίδιοι, που επέτρεψαν να αναπτυχθούν φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής που δυστυχώς διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Είναι πέρα από βέβαιο πως αν συνεχίσουν να λειτουργούν και να συμπεριφέρονται με τέτοιες λογικές, το ΠΑΣΟΚ θα οδηγηθεί σε πλήρη διάλυση.
Ελπίζω, πως αυτοί οι οποίοι θα αναλάβουν την τύχη του ΠΑΣΟΚ και θα έχουν την ευθύνη της πορείας του από δω και στο εξής, να προσπαθήσουν να γράψουν την πρώτη σελίδα σε ένα νέο βιβλίο και όχι μια νέα σελίδα σε ένα παλιό βιβλίο και ο «νοών νοείτω».
Επιπλέον, δεν πρέπει να καταντήσει το ΠΑΣΟΚ υπόθεση μιας ομάδας φίλων και κολλητών, κάτι που διαβλέπω πως θα γίνει.
Αγαπητοί μου φίλοι,
Δεν ήμουν ποτέ εραστής των προνομίων και των εξουσιών και αυτό το απέδειξα για μια ακόμη φορά, με την αντίδραση μου να μην ψηφίσω το Μνημόνιο ΙΙ, παρότι γνώριζα τις συνέπειες που θα υποστώ με τη μη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο για τις επόμενες εκλογές.
Τώρα, προφανώς θα αναρωτιέστε τι πρόκειται να κάνω και πώς θα πορευτώ από εδώ και πέρα.
Στην απάντηση μου θα είμαι ειλικρινής μαζί σας, όπως εξάλλου ήμουν πάντα.
Όπως γνωρίζετε αυτή την στιγμή είμαι εκτός ΚΟ ΠΑΣΟΚ, όχι με δική μου ευθύνη και υπαιτιότητα.
Άρα, οποιαδήποτε επιλογή μου να ενταχθώ ή να συνεργαστώ με άλλους πολιτικούς χώρους, θα είχε την ηθική και πολιτική νομιμοποίηση.
Δεν σας κρύβω πως είχα προτάσεις από διάφορους πολιτικούς χώρους. Όμως, δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να συμπεριφερθώ με έναν τέτοιο τρόπο, που να δίνω την αίσθηση πως αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως, είναι η «Καρέκλα» και τα «Αξιώματα». Εξάλλου τα είχα και τα θυσίασα στον βωμό της τιμής και της αξιοπρέπειας.
Πάντα ζητούσα από τον κόσμο, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, να έχει αυστηρή πολιτική κρίση στις επιλογές του και να μην συμπαρασύρεται από τυχοδιωκτικές και καιροσκοπικές συμπεριφορές πολιτικών προσώπων, που στις ημέρες μας δυστυχώς υπάρχουν πολλοί και σε όλα τα κόμματα.
Να είστε βέβαιοι, πως οποιαδήποτε επιλογή μου θα έχει ως βασική και μόνη παράμετρο την διαφύλαξη της σχέσης που έχουμε διαμορφώσει τόσα χρόνια σε μια κοινή πολιτική πορεία.
Δηλώνω πως παραμένω στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο και θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις για την δημιουργία της γνήσιας και μεγάλης κεντροαριστεράς παράταξης, που θα έχει κυρίαρχο στόχο της τον σεβασμό στους πολίτες και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, κάτι που έκανα και μέχρι σήμερα από τη θέση του βουλευτή.
