Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 11 Μαρτίου 2025, στις 10.30 π.μ. από τα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου.
Γεννημένος το 1937 στην Αξιούπολη Κιλκίς, σπούδασε στη Νομική στο ΑΠΘ και θέατρο στη Σχολή «Αριστοτέλης». Ήδη από τα μαθητικά χρόνια του ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία αρχίζοντας από την εφημερίδα Αγωνιστής του Κιλκίς.
Τα έτη 1965-1967 εξέδωσε μαζί με τον Κώστα Χριστοδουλίδη την εφημερίδα Δημοκρατικό Κιλκίς. Εργάστηκε στις εφημερίδες Μαχητής, Χρόνος, Ημερησία, Αυγή, Εγνατία, Έθνος και σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Δίδαξε δημοσιογραφία σε ιδιωτικές σχολές. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα και μυθιστόρημα, αλλά κυρίως πολυάριθμα μελετήματα σχετικά με τον ποντιακό ελληνισμό.
Στην περίοδο της Δικτατορίας, το 1970, καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή του στην αντιδικτατορική οργάνωση «Λαϊκή Πάλη» και φυλακίστηκε για 5 χρόνια.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 11 Μαρτίου 2025, στις 10.30 π.μ. από τα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου.
Η ΕΣΗΕΜ-Θ συλλυπείται τους οικείους του Πάνου Καϊσίδη και μετρά μιαν ακόμη απώλεια με σημαντικό ιστορικό βάρος από τις τάξεις των μελών της.
Τα συλλυπητήριά του στους οικείους του δημοσιογράφου Πάνου Καϊσίδη, εκφράζει με ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967-1974.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο Παναγιώτης Καϊσίδης από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στις γραμμές της Αριστεράς και ως φοιτητής της Νομικής του ΑΠΘ υπήρξε ενεργό μέλος της Νεολαίας της ΕΔΑ και της Δ.Ν. Λαμπράκη καθώς και ότι: «Υπηρέτησε με πάθος τη δημοσιογραφία στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Κιλκίς. Το 1965 εξέδωσε την εφημερίδα το Δημοκρατικό Κιλκίς, σε συνεργασία με τους Κώστα Χριστοδουλίδη και Φόρη Παροτίδη.
Η χούντα όχι μόνο έκλεισε την εφημερίδα, αλλά παρέπεμψε σε δίκη και καταδίκασε σε έξι μήνες φυλάκιση τον εκδότη της, γιατί σε δημοσίευμά της τάχθηκε υπέρ της επιστροφής των πολιτικών προσφύγων. Έτσι ο Παναγιώτης Καϊσίδης κατέληξε στις αγροτικές φυλακές Κασσάνδρας συγκρατούμενος με τον Σπύρο Γκοτζαμάνη, εκ των δολοφόνων του Γρ. Λαμπράκη.
Το 1969 εντάχθηκε στην αντιδικτατορική οργάνωση ΛΑΪΚΗ ΠΑΛΗ και στον πολύγραφο που τύπωνε φοιτητικές σημειώσεις, απέναντι από το ΑΠΘ, έβγαζε και προκηρύξεις της οργάνωσης. Έφερε μάλιστα από την Αθήνα και τυπογραφικά στοιχεία, με τα οποία η οργάνωση κατασκεύαζε 'σφραγίδες' και τύπωνε τρυκάκια. Η Ασφάλεια της Θεσσαλονίκης επέδραμε στα τυπογραφεία της πόλης για να συλλάβει τον 'παράνομο τυπογράφο', σφραγίζοντας μερικά από αυτά. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1969, η ΚΥΠ και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης συνέλαβαν τον κεντρικό πυρήνα της οργάνωσης.
Μετά από ανακρίσεις και βασανιστήρια, τα προφυλακισμένα στο Μεταγωγών και το Επταπύργιο εννέα μέλη της οργάνωσης παραπέμφθηκαν και καταδικάστηκαν από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης σε βαριές ποινές -- ο Παναγιώτης Καϊσίδης σε κάθειρξη 10 ετών, για παράβαση του ΑΝ 509/1947. Αποφυλακίστηκε με την αμνηστία τον Αύγουστο του 1973. Ήδη μέλος του ΚΚΕεσ, έγινε μετά τη δικτατορία ανταποκριτής της εφημερίδας ΑΥΓΗ στη Θεσσαλονίκη, ενώ ασχολήθηκε με την ανάδειξη της ιστορίας των Ποντίων αρθρογραφώντας και με εκπομπές στο ραδιόφωνο.
Τον Φεβρουάριο του 2010 στο πλαίσιο της ημερίδας 'Δικτατορία 1967-1974: Η έντυπη αντίσταση, η ΕΣΗΕΜ-Θ του απένειμε τιμητική διάκριση για την αντιδικτατορική του δράση, 'ως συμβολική κίνηση για να τιμηθούν στο πρόσωπό του όλοι οι άνθρωποι του Τύπου που υπηρέτησαν τον αγώνα κατά της χούντας'. Ο Παναγιώτης Καϊσίδης, υπήρξε μέλος της ΕΑΡ, του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και είχε δηλώσει την υποστήριξή του στη ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ».
