Πραγματοποιήθηκαν στην ΤΕΧΝΗ Κιλκίς τα εγκαίνια της έκθεσης «Φευγαλέα όνειρα» με κόκκους μελάνης του κιλκισιώτη δημιουργού και δασκάλου Δημήτρη Γκιούλτσου.
Εκτός από τον ίδιο το δημιουργό που μίλησε για τα έργα και την καλλιτεχνική του δουλειά, μικρή αναφορά έκανε και η πρόεδρος της ΤΕΧΝΗΣ, Κική Πάγκου – Παπαδοπούλου, ενώ για βασική ομιλήτρια ήταν η εκπαιδευτικός Κική Βέλκου, η οποία τόνισε:«Ως ποιητική λειτουργία η ζωγραφική σχετίζεται με κάτι βαθύτερο στον άνθρωπο, όπως το όραμα, το συναίσθημα, την στάση μας απέναντι στον κόσμο. Στα όνειρα δημιουργούμε και συγχρόνως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και στο χρόνο της ζωγραφικής δημιουργίας.
Σε αυτόν τον χρόνο όποιος χάνει την υπόσταση και την ερμηνεία του, εντάσσονται και τα έργα που μας περιτριγυρίζουν απόψε και προκαλούν το βλέμμα. Ο δημιουργός τους Δημήτρης Γκιούλτσος με την τεχνική της μελανογραφίας - μια χρονοβόρα τεχνικής - καταφέρνει μέσα από την σύνθεση πολλών διαδοχικών κόκκων μελάνης και με μεγάλη προσοχή - η οποία δεν του αφήνει περιθώρια για μεταγενέστερη διόρθωση - να δώσει μορφή σε ότι αντιλαμβάνεται από τον κόσμο, τις σκέψεις που ασυνείδητα κυριαρχούν στο μυαλό του.
Η “ΤΕΧΝΗ” προσφέρει τη φιλοξενία της σε έργα ιδιαίτερα που επιβάλλονται για την σχεδιαστική τους ακρίβεια αλλά και για την ποιητική τουτς ατμόσφαιρα εξαιτίας της αισθητικής λιτότητας. Τα έργα του ως φευγαλέα όνειρα ακουμπάνε την πραγματικότητα με μικρά αγγίσματα ψυχής.
Η θεματογραφία του κινείται μέσα στο φυσικό αλλά και ανθρώπινο περιβάλλον. Τοπία, υπολείμματα ερειπίων, πρόσωπα, γυμνά και συνθέσεις που εικάζουν σχέσεις αποτυπώνονται με λεπτομέρεια και λιτότητα. Ο δημιουργούς θέτει τον εαυτό του στο ρόλο του κάτοπτρου στο οποίο αντανακλώνται οι ακτίνες της επιρροής του περιβάλλοντα χώρου με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ειδώλων πάνω στην επιφάνεια των έργων του. Η αντανάκλαση όμως του ορατού γίνεται με τέτοιον τρόπου που αποτυπώνει τον εσωτερικό ψυχισμό.
- Οι γυναικείες φιγούρες του διακρίνονται συνήθως τα άκρα της σύνθεσης δημιουργώντας μια αινιγματική ατμόσφαιρα. Οι γωνίες με τις καμπύλες στο σώμα τους δίνουν την αίσθηση της ισορροπίας στο έργο. Οι φωτοσκιάσεις στα διάφορα σημεία τους αποπνέουν έναν κρυμμένο αισθησιασμό και μια ονειροπόληση σε χρόνο απροσδιόριστο.
- Τα δέντρα που διακρίνονται άλλοτε μικρά δίνοντας την αίσθηση του βάθους, και άλλοτε μεγαλύτερα παίζοντας κυριαρχικό ρόλο στη σύνθεση του έργου. Το μάτι του θεατή συλλαμβάνει στην απουσία του χρόνου, αιχμαλωτίζεται στην στιγμή και παραδίδεται στην αίσθηση της ηρεμίας, της μοναχικότητας σαν εκείν που αποζητάει κάποιος για να συσκεφθεί με τον εαυτό του και να ανασυγκροτηθεί.
- Ερείπια, χαλάσματα τη φθορά του χρόνου ζωντανεύουν στην επιφάνεια κάποιων έργων χωρίς την απόδοση του περιβάλλοντα χώρο, μόνο με τη δυναμική της παρουσίας τους.
- Βότσαλα αποτυπώνονται με τέτοια ακρίβεια μέσα από τις φωτοσκιάσεις που σε προκαλούν να τα αγγίξεις. Το σχέδιο πλέον στοχεύει στην αίσθηση της αφής. Το μάτι χάνεται στην ηρεμία των θαλασσινών του τοπίων.
- Πρόσωπα αποτυπώνονται με εκφραστικότητα μέσα από λεπτομέρειες και με βλέμμα προσηλωμένο στο χρόνο δίνουν μια αίσθηση άλλοτε αναπόλησης και άλλοτε αινιγματική.
- Ιστορίες που συμπληρώνονται σε τέσσερα επεισόδια προκαλούν τη σκέψη μας στην αναζήτηση νοημάτων σε μια προσπάθεια σύνθεσης των αναγνωρίσιμων μορφών που φέρνουν.
Ο Δημήτρης Γκιούλτσος καταφέρνει να αναδείξει την ομορφιά που κρύβεται στην αίσθηση της εγκατάλειψης στη μοναχικότητα που κρύβει κάθε άνθρωπος ως μονάδα στο σύνολο μιας κοινωνίας, στην απλότητα και την ηρεμία. Αυτές ως μονάδα στο σύνολο μιας κοινωνίας, στην απλότητα και την ηρεμία. Αυτές τις αισθήσεις με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπός στο πέρασμα των χρόνων κατάφερε να τις δαμάσει στην ψυχή του και να συμφιλιωθεί με την παρουσία του. Εκφράζοντας ασυνείδητα σκέψεις και συναισθήματα στις ρωγμές του χρόνου που μας καλεί να γνωρίσουμε την εικαστική του γραφή και να γίνουμε μέτοχοι της αίσθηση μιας διαφορετικής ζωγραφικής δημιουργίας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για την τιμή που μου έκανε να δεχθεί να κάνω την παρουσίασή του απόψε και ως συνάδελφος εκπαιδευτικός που πριν αρκετά χρόνια υπηρετήσαμε στο ίδιο σχολικό πλαίσιο - επιτρέψτε μου να σας πω ότι αισθάνομαι μεγαλύτερη χαρά. Εύχομαι προσωπικά αλλά και εκ μέρους τηςς “ΤΕΧΝΗΣ” Κιλκίς η καλλιτεχνική του πορεία να έχει συνέχεια και να κυοφορεί στο μέλλον εξίσου δημιουργικά όπως και τώρα.»
