Επί μήνες ετοίμαζαν την παράσταση στο Ελευθεροχώρι οι ερασιτέχνες ηθοποιοί της θεατρικής ομάδας του χωριού. Βράδυ συνήθως μαζεύονταν στο πολιτιστικό κέντρο  και άμα τη αφίξει των εξωχώριων (οφ σορ, τους  αποκαλούν διεθνώς) ηθοποιών από το Χέρσο, την Πλαγιά, το Ηλιόλουστο ξεκινούσαν τις πρόβες  υπό τη σκηνοθεσία του Τάσου Ιωαννίδη, του αεικίνητου και πανταχού παρόντα και προέδρου και ηθοποιού  Τάσου.
Κι ήταν ο ορισμός της λαϊκής πολιτιστικής δημιουργίας η όλη προσπάθεια. Ίσως κανείς δεν διασκέδασε περισσότερο από τους ίδιους τους ηθοποιούς σε κείνες τις βραδιές όπου ενίοτε η πρόβα εξελίσσονταν και σε κρασοκατάνυξη. Το έργο «¨Όλα για την Παναίλαν» του κιλκισιώτη γυμνασιάρχη και συγγραφέα Δημήτρη Νικοπολίτη προσφέρει γέλιο άφθονο, περίσσια συγκίνηση, ακονίζει μνήμες και υπενθυμίζει εκείνο το κατά πως λένε χαμένο ήθος των ανθρώπων δυο γενιές πίσω.
Το καλοκαίρι ξεκίνησαν οι παραστάσεις. Πρώτα στο Χέρσο, κατόπιν στο ίδιο το Ελευθεροχώρι υπό το αυγουστιάτικο σεληνόφως,  Ακολούθησε τη μαοϊκή τακτική ο θίασος. Κυρίευσε πρώτα τα χωριά και το περασμένο Σαββατοκύριακο επέδραμε στο Κιλκίς.
Δυο βραδιές, δυο φορές κατάμεστο το Συνεδριακό. Οι Κιλκισιώτες τίμησαν την προσπάθεια αλλά και απόλαυσαν ποντιακό θέατρο, όπως ίσως θα το θυμούνται οι μιζέτεροι, όταν οι πρόσφυγες  ημέρωναν τους καημούς και τα πάθια τους δίνοντας παραστάσεις, ναι θεατρικές παραστάσεις στα χρόνια της πείνας.
Και γι’ αυτό είναι αξιέπαινοι οι ηθοποιοί κάτοικοι του Ελευθεροχωρίου και οι γείτονες εξωχώριοι. Διότι αποδεικνύονται άξιοι γόνοι των πατεράδων και των παπούδων που έδιναν θεατρικές παραστάσεις μετά τον μόχθο της μέρας, τότε που οι χειμωνιάτικες νύχτες ήταν ατελείωτες κι έπρεπε να ξορκίζουν τα σκοτάδια.
Να εκθειάσουμε τους ηθοποιούς για τα ταλέντο και τη θεατρική τους δεξιοτεχνία κάπως παράταιρο φαντάζει. Ήταν όλοι τους μικροί και μεγάλοι, πρωταγωνιστές και δεύτεροι και κομπάρσοι και παιδιά του χορευτικού, όλοι τους υπέροχοι. Έπαιξαν κι έδωσαν την καρδιά τους κι οι θεατές ανταπέδωσαν με το πιο αφειδώλευτο χειροκρότημα.
Χωρίς παρεξήγηση όμως, δυο ιδιαίτερες αναφορές είναι απαραίτητες. Σε έναν οφ σορ ηθοποιό και μια εκ …μεταγραφής (νύφη ούσα)  Ελευθεροχωρίτισσα. Περί του Αιμίλοου Σαββίδη και της Άννας Κουρτίδου  ο λόγος. Ταλέντα περιωπής με εκπληκτική εκφορά της ποντιακής λαλιάς. Μα, την αλήθεια, οι πρώτοι πρόσφυγες δεν θα μιλούσαν καλύτερα τα ποντιακά. Το νου τους, νάχουν εκεί στο Ελευθεροχώρι, μην τους κλέψουν τόσο απίθανους ηθοποιούς.
Κι αφού πολλά και καλά έπραξαν επί σκηνής τώρα κερδίζουν συνεχώς την αναγνώριση. Οι προσκλήσεις έρχονται σωρό. Αξιούπολη, Θεσσααλονίκη και Αθήνα πήραν σειρά και οσονούπω  μην αποκλείσετε και προσκλήσεις από το εξωτερικό. . Το αξίζουν και με το παραπάνω. Γιατί όλοι τους έμπρακτα προσφέρουν παρηγορία.  Πως εκείνο το παλαιικό ήθος που λένε κάμποσοι πως είναι χαμένο, ζει και βασιλεύει ακόμα και στους  άνυδρους  καιρούς  μας.
Οι συντελεστές
Χρέος λοιπόν τιμής είναι να αναφέρουμε τα ονόματα των ηθοποιών και των συντελεστών της παράστασης.
Ιδού ο κατάλογος.
Ηθοποιοί:
Παναίλα: Κατερίνα Ξανθοπούλου
Κόλιας: Αιμίλιος Σαββίδης (και σκηνογράφος)
Γιωρίκας:  Νίκος Χαραλαμπίδης
Λευτέρης: Τάσος Ιωαννίδης (και σκηνοθέτης)
Σοφία: Παρθένα Κεμανίδου
Παρέσα: Άννα Κουρτίδου – Λαζαρίδου
Πανίκας: Τάκης Ξανθόπουλος (και παπάς)
Κώστας: Γιάννης Κεμανίδης
Θυμία: Ελ. Μαυροπούλου
Τουλούμης: Τριαντάφυλλος Τσιρέλης
Αστυν. Κάργας: Κώστας Κεμανίδης
Χωροφύλακας: Φώτης Βασιλειάδης
Δικηγόρος: Σούλα Αθανασιάδου
Πρόεδρος Δικαστηρίου: Ελένη Ξανθοπούλου
Εισαγγελέας: Κυρ. Δεϊμερτζίδου
Διαιτητής: Ν. Γκαϊταρτζάκης
Λυράρης: Χάρης Πιπερίδης
Χωρικοί: Βικτ. Τσιρέλη, Κυρ. Ιωαννίδου, Βας.. Σιαπκάρη
Στο χορευτικό ήταν οι: Ιωάννα Πιπερίδου, Αντ. Ποτουρίδου, Κυρ. Ιωαννίδου, Βασ. Ιωαννίδου, Γ. Μαυροκεφαλίδης, Ειρ. Μαυροκεφαλίδου

Βοήθησαν: στον φωτισμό ο Σάββας Ποτουρίδης, στον ήχο  ο Ανδρέας Ξανθόπουλος, στην κατασκευή των σκηνικών ο Παν. Ευφραιμίδης, ενώ υποβολέας ήταν η Σοφία Τσαμουρίδου