Ειδικότερα φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από την ίδρυση του ΛαογραφικούΣυλλόγου Μεγαλολιβαδιωτών  Πάϊκου Θεσσαλονίκης και 20 χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου Γυναικών Λιβαδίων Πάϊκου «οι Αρμάνες», αντίστοιχα. Και οι δύο σύλλογοι, που εκπροσωπούν για δεκαετίες την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά των Λιβαδίων Πάϊκου, σε μια κοινή εκδήλωση με παραδοσιακή μουσική και χορούς και τη συμμετοχή του κόσμου, φιλοδοξούν να συγκεντρώσουν τη διασπορά των Λιβαδιωτών καθώς και τους φίλους της ορεινής κοινότητας του Πάϊκου.

Ο δίδυμος οικισμός των Μικρών και Μεγάλων Λιβαδίων άρχισε να διαμορφώνεται στο υψηλότερο οροπέδιο του  Πάϊκου, στα τέλη του 18^ου και τις αρχές του 19^ου αιώνα, από βλαχόφωνους της Μοσχόπολης, του Λινοτοπίου του Περιβολίου άλλα και άλλων ελληνοβλαχικών μητροπόλεων της Πίνδου, οι οποίοι την περίοδο αυτονόμησης του Αλή πασά των Ιωαννίνων κατατρεγμένοι βρίσκουν καταφύγιο, αλλά και φιλόξενες βοσκές για τα κοπάδια τους, στο ψηλότερο οροπέδιο του Πάϊκου. Ο δίδυμος οικισμός των Λιβαδίων στα τέλη του 19^ου και τις αρχές του 20^ου αιώνα αναδεικνύεται σε ένας από τους μεγαλύτερους κτηνοτροφικούς οικισμούς της Μακεδονίας με τους κατοίκους της να πλησιάζουν τους τέσσερις χιλιάδες, με θερινά σχολεία, δύο εκκλησίες, τρία τυροκομεία  και τα κοπάδια τους να κατακλύζουν τόσο τις ορεινές θερινές βοσκές του Πάϊκου, της Τζένας, του Καϊμακτσαλάν αλλά και βορειοτέρα, όσο και τα χειμαδιά στους γύρω κάμπους της Θεσσαλονίκης, Πέλλας και Ημαθίας. 

Σημαντική ήταν η συμβολή του δίδυμου οικισμού και των κατοίκων της στο Μακεδονικό Αγώνα, το Μακεδονικό Μέτωπο (Α’ Π.Π.), την Μικρασιατική εκστρατεία, το Αλβανικό Μέτωπο και την Εθνική Αντίσταση. Στις 4 Μαΐου 1944 οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής καταστρέφουν συθέμελα τους δύο οικισμούς οι κάτοικοι των οποίων πλέον εγκαθίστανται, στην συντριπτική τους πλειοψηφία,  μόνιμα σε περισσότερες από τριάντα πόλεις, κωμοπόλεις, και χωριά της κεντρικής Μακεδονίας.

Το 1964 Λιβαδιώτες της Θεσσαλονίκης ιδρύουν τον πρώτο Λαογραφικό Σύλλογο Μεγαλολιβαδιωτών Πάϊκου και κάτω από δύσκολες συνθήκες επάνω στο χωριό, και στην πόλη, με εκδηλώσεις, διατηρούν άσβεστη την ιστορική και πολιτιστική μνήμη της γενέτειρας. Το 2004 έρχονται οι γυναίκες και μέσω του Συλλόγου Γυναικών Λιβαδίων Πάϊκου «οι Αρμάνες» δίνουν νέα πνοή στο χωριό το οποίο ήδη από τη δεκαετία του 1970 άρχισε να ανασυντάσσεται και να αποτελεί σήμερα το σημείο αναφοράς των Λιβαδιωτών τρίτης και τέταρτης γενιάς.