Ειδικά τώρα που :
Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερες αδικίες και ανισότητες σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων αλλά και των πολιτών σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Οι λαοί σε πολλές χώρες του κόσμου αντιμετωπίζουν την φτώχεια, την περιθωριοποίηση, την ανεργία, τον κοινωνικό αποκλεισμό και στερούνται βασικά κοινωνικά αγαθά.
Σήμερα που η ορθοδοξία των νεοφιλελεύθερων πολιτικών κατέρρευσε, αλλά επιμένει, ενισχυμένη από τη μονοκρατορία των Η.Π.Α. και των πολιτικών της Ε.Ε. να προωθεί, περισσότερο από ποτέ τις αντιλαϊκές – αντεργατικές κοινωνικοοικονομικές αναδιαρθρώσεις, με πρωτόγνωρες δυσμενείς συνέπειες στους πολίτες του μισθού και του μεροκάματου, τους πολίτες της εργασίας.
Η στυγνή παρέμβαση, με νέες μορφές ιμπεριαλιστικών πολιτικών, των Η.Π.Α, και της Ε.Ε., στις διάφορες περιοχές του πλανήτη, δημιουργεί αναταραχές και νέα δεδομένα, αδιαφορώντας για την θέληση των λαών για συνεργασία, ανάπτυξη, ευημερία.
Εκείνος ο ξεσηκωμός που έθεσε το σύνθημα «ψωμί- παιδεία- ελευθερία», παραμένει και σήμερα επίκαιρος. Και σήμερα οι αγώνες για την Παιδεία, την εργασία, την κοινωνική δικαιοσύνη εμπνέονται από το Νοέμβρη του ’73.
Eίναι αγωνιστική υποχρέωση των νεότερων γενεών, να συνδέει, να αναβαπτίζει, να ταυτοποιεί τα βήματα, τα περιεχόμενα, τους στόχους του σήμερα με τη διαχρονική δύναμη των νοημάτων, της πράξης του αγώνα και των γεγονότων του Πολυτεχνείου.
Η μεγάλη τιμή για το Πολυτεχνείο είναι οι ΑΓΩΝΕΣ, προάσπισης των εργαζομένων και ολόκληρου του λαού μας, είναι η ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο.
Στα πλαίσια αυτά εντάσσουμε και τους σημερινούς αγώνες του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλιστικού κινήματος, για να ανατραπούν :
- οι πολιτικές της συνεχούς λιτότητας των εργαζομένων,
- οι πολιτικές στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα των νέων, των εργαζομένων, των πολιτών,
- οι ιδιωτικοποιήσεις και η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα,
- η διασπάθιση του Δημοσίου χρήματος, η καταλήστευση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων, δίχως να τιμωρηθεί ποτέ κανένας,
-  η υποχρηματοδότηση και εμπορευματοποίηση της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, που εφαρμόζουν οι  Κυβερνήσεις, ώστε να υπάρξει οικονομική και κοινωνική δημοκρατία απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό, που οδηγεί στην εξαθλίωση και την πλήρη υποταγή των ανθρώπων στις ανεξέλεγκτες δυνάμεις της αγοράς.
Οι αγώνες μας είναι η ελάχιστη τιμή για τους νεκρούς και τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου.