«Όλοι μαζί μπορούμε να πούμε όχι στα μέτρα εξαθλίωσης» σάλπιζε το προσκλητήριο της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου ΚΙλκίς για την χθεσινή (και την προχθεσινή) απεργία με κορύφωση το συλλαλητήριο διαμαρτυρίας μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Κιλκίς, το πρωί της Τετάρτης, ενώ διεσώθη και πάλι η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ.
Δεν υπολείφθηκε σε μαχητικότητα το ανάλογο προσκλητήριο του ΝΤ Κιλκίς / ΑΔΕΔΥ. «Ο δρόμος που ακολουθεί η Κυβέρνηση και η Τρόικα είναι καταστροφικός, …. Οι εργαζόμενοι με τον αγώνα μας, η κοινωνία με τα μαζικά συλλαλητήρια και τη δράση της, μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την πορεία. ….Να εμποδίσουμε την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και των νέων αντιλαϊκών μέτρων. Η δύναμη και η ελπίδα είναι στους αγώνες» ανέφερε στο πυριφλεγές κείμενο που εξέδωσε για το συλλαλητήριο της Τετάρτης.
Εν τέλει χθες στις 10.30 το πρωί μπροστά στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου ήταν δεν ήταν 25 άτομα, κυρίως δημοτικοί υπάλληλοι. Τουλάχιστον ο πρόεδρος του Ν.Τ Κιλκίς της ΑΔΕΔΥ Δημ. Ταταρίδης ήταν εκεί.
Από το Εργατικό Κέντρο ούτε καν η διοίκηση παρούσα. Αποδείχτηκε πως προσκαλούν τους εργαζόμενους σε αγώνες, από τους οποίους οι ίδιοι απουσιάζουν.
Τελικά λίγη σημασία έχει. Μεγαλύτερη σημασία έχει ότι σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι σε όλες τις φετινές προσκλήσεις που εξέδωσαν τα συνδικάτα απάντησαν με ηχηρότατη απουσία: Και είναι αυτό ένα στοιχείο που οφείλουν να το λάβουν όλοι υπόψη τους και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, αν δεν επιθυμούν να παριστάνουν τους στρατηγούς άνευ στρατεύματος.
Φυσικά και η αποκαρδιωτική εικόνα απέτρεψε κάθε σκέψη για πορεία διαμαρτυρίας. Ενδεχομένως μεταξύ ημών και ημών να εγκρίθηκε ένα προαποφασισμένο ψήφισμα.
Πάντως ο πρόεδρος του ΝΤ Κιλκίς/ΑΔΕΔΥ Δημ. Ταταρίδης εμφανώς προβληματισμένος δήλωσε ότι θα συγκαλέσει για σήμερα (Πέμπτη) το βράδυ συνεδρίαση του δ.σ. για να εξεταστεί η πορεία και οι τρόποι αντίδρασης και αγώνα των υπαλλήλων υπό το φως της αρνητικής μέχρι σήμερα εμπειρίας.
Επί της ουσίας δεν είναι καλύτερη η εικόνα στις κινητοποιήσεις και δημόσιες εκδηλώσεις που προσκαλεί το ΠΑΜΕ. Ή για να ακριβολογούμε, διαφορετική είναι μόνο η εικόνα καθώς το ΠΑΜΕ κατορθώνει να κινητοποιεί περί τους 50-60 πολίτες στην Πλατεία Ειρήνης. Τούτ’ αυτό συνέβη τόσο την Τρίτη όσο και την Τετάρτη. Αλλά επί της ουσίας οι κινητοποιήσεις και οι εκδηλώσεις αυτές διεξάγονται ερήμην της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων Κιλκισιωτών που απέχουν επιδεικτικά.
Ερμηνεία της στάσης των εργαζομένων είναι δύσκολο να επιχειρήσουμε από τις στήλες αυτές. Αλλά τουλάχιστον τα συνδικάτα οφείλουν κάποτε να σκεφτούν σοβαρά ποιους και πόσους ακριβώς εκφράζουν με όσα διατυμπανίζουν και γιατί απόμειναν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σαν «τις καλαμιές στον κάμπο» στις έρημες πλατείες.
