“Ήθελα, σημειώνει, να αποχωρήσω και νωρίτερα, πριν από τις προηγούμενες εκλογές, αλλά κανείς από τους στενούς συνεργάτες μου, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, δεν αναλάμβανε την προεδρία. Με παρότρυναν να παραμείνω και παρέμεινα. Εδώ και ενάμισυ όμως χρόνο, από ορισμένα μέλη του Δ.Σ. ξεκίνησαν αναίτιες επιθέσεις εις βάρος μου και μάλιστα και εις βάρος μελών της οικογένείας μου. Αμφισβητήθηκε το έργο μου και η επί 10 χρόνια προσφορά μου προς το Σύλλογο. Έτσι αναγκάστηκα στις 23.2.2007 να υποβάλλω εγγράφως την παραίτησή μου από το Δ.Σ. και τη θέση του προέδρου. Δεν έγινε δεκτή και σχίστηκε. Αποφάσισα να παραμείνω για να μη δημιουργήσω χειρότερα προβλήματα στο Σύλλογο και να αποχωρήσω σήμερα, μη βάζοντας υποψηφιότητα στις αρχαιρεσίες.
Επί 10 χρόνια, με όλες μου τις δυνάμεις και εις βάρος του οικογενειακού και υπόλοιπου χρόνου μου, εργάστηκα για την πρόοδο και προβολή του Συλλόγου και μέσω αυτού και της ιδιαίτερης πατρίδας μας Γουμένισσας.
Όλοι, κοινωνία και αρχές, στη Θεσσαλονίκη, τη Γουμένισσα και το νομό Κιλκίς γενικότερα αναγνωρίζουν ότι ο Σύλλογος έκανε σπουδαίο έργο και καταξιώθηκε στη συνείδηση όλων. Για να γίνει κατανοητή  η όποια προσφορά μου θα αναφέρω μία ρήση, που την εφαρμόζω σαν αρχή στη ζωή μου. “Μην επιδιώκεις την οποιαδήποτε καρέκλα για να καταξιωθείς κοινωνικά απ’ αυτή, αλλά προσπάθησε με την προσωπικότητά σου, την αξιοπρέπεια σου και το έργο σου να  καταξιώσεις εσύ την καρέκλα στην οποία κάθεσαι”.
Εύχομαι στο νέο Δ.Σ. και στο νέο πρόεδρο που θα εκλεγούν να συναισθανθούν το βάρος της ευθύνης που θα αναλάβουν  και να συνεχίσουν την προσπάθεια για περαιτέρω πρόοδο. Σ’ αυτούς που με πίκραναν με ανυπόστατες κατηγορίες και συκοφαντίες, διότι ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος, απαντώ με αγάπη και με τα λόγια του Χριστού μας που είπε: “Αγαπάτε τους εχθρούς υμών”.