Την πρώτη ανοιχτή εκδήλωση για την οικονομική κρίση, τις αιτίες και τ’ αποτελέσματά της πραγματοποίησε η Οικοκοινωνική Δράση Κιλκίς. Τα μέλη του φορέα τόλμησαν να προχωρήσουν σ’ εκδήλωση στην πλατεία Ειρήνης και τελικά δικαιώθηκαν για την επιλογή τους, παρά τα τεχνικά προβλήματα που αντιμετώπισαν με τον ήχο. Η Οικοκοινωνική Δράση παρουσίασε βίντεο σε γιγαντοοθόνη για την οικονομική κρίση, ενώ στο χώρο της εκδήλωσης υπήρχαν και ταμπλό με φωτογραφίες και κείμενα, σχετικά με την οικονομική κρίση.
Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Γιάννης Τσιτσίμης, ενώ στο τέλος παρουσιάστηκε μουσικό πρόγραμμα από το εξαιρετικό σχήμα: «ΑμανΚιΕρως».
Ο κ. Τσιτσίμης μεταξύ άλλων τόνισε:
«Όταν τα παιδιά της Οικοκοινωνικής δράσης πήραν την πρωτοβουλία αυτή και με κάλεσαν να βοηθήσω κι εγώ, αναρωτήθηκα, σε μια κατάσταση όπως η σημερινή όπου όλοι κωφεύουν εσκεμμένα, τι ακριβώς θα βοηθούσε μια ακόμη παρέμβαση μιας συντροφικής συλλογικότητας;...
Ωστόσο πρέπει πια να πάρουμε θέση.  Όλοι. Απόντες σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα που ξεκίνησε δεν μπορούν, δεν επιτρέπεται να υπάρξουν, κάθε παραχώρηση που γίνεται ή συμφωνείται δε βάζει παρά ακόμη ένα καρφί στο φέρετρο των επόμενων γενιών.
Οι καιροί πλέον δεν αστειεύονται φίλες και φίλοι, ο καιροί έχουν αγριέψει για τα καλά, ο εχθρός, αδυσώπητος, ανελέητος, πιο πέρα ακόμη κι από το φιλελεύθερο καπιταλισμό, δείχνει το πρόσωπό του φανερά: η στημένη από την αρχή ως το τέλος «οικονομική κρίση» της χώρας μας, το δείχνει καθαρά πως η ληστρική επιδρομή που ξεκίνησε το παγκόσμιο τραπεζικό χρηματοπιστωτικό σύστημα (και ότι κρύβεται στο σκοτάδι πίσω του) από τη μικρή Ελλάδα δεν πρόκειται να σταματήσει σε μια Ρουμανία ή Ουγγαρία. Τα θέλει όλα. Το χειρότερο: στην ουσία δε θέλει τους τόκους των χρημάτων που προσφέρει μέσω του Δ.Ν.Τ. θέλει στην υπηρεσία του λαούς υποταγμένους και χώρες άθλιες, έτοιμες προς κάθε δυνατή εκμετάλλευση.
Μην ξεγελιέστε: δεν πρόκειται να έρθουν καλύτερες ημέρες αν δεν πάρουμε στα χέρια μας την τύχη μας. Το πρόβλημα της χώρας μας είναι τόσο διογκωμένο που δεν χρειάζονται γνώσεις οικονομικές για να αντιληφτεί κάποιος ότι όχι σε τρία χρόνια αλά ούτε σε τριάντα δεν πρόκειται να ξεχρεώσουμε κι αυτό πρέπει να το δούμε πολύ καθαρά μπροστά μας. Τα δικαιώματα που σαρώνονται αυτήν την εποχή δεν πρόκειται να επιτρέψουν πίσω, τα καλύτερα χρόνια δε θα έρθουν γιατί η άρχουσα τάξη δε χρειάζεται καλύτερα χρόνια, χρειάζεται χαμηλούς μισθούς και μίζερους  ανθρώπους που υπακούν τυφλά τις προσταγές  της…»
«…Θα κλείσω με τα λόγια που συνάντησα διορθώνοντας το γραπτό ενός μαθητή μου που είναι μόλις στη Δ’ Δημοτικού:
«Και θέλω να πω κάτι τελευταίο στους πολιτικούς που μας κυβερνάνε. Αν είναι να κάνουν κάτι, άτι καλό για την χώρα μου, να το κάνουν γρήγορα. Ο χρόνος τελειώνει. Κι ας γνωρίζουν κάτι. Το μέλλον της Ελλάδας, δεν είναι αυτοί. Το μέλλον είμαστε εμείς, οι νέοι, ΚΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΑΣ…»