Σχετικά με τη βιβλιοθήκη της πρώην Κοινότητας Γερακαριού που  κακώς ονομάστηκε βιβλιοθήκη Δήμου Κρουσσών πρέπει να αναφέρουμε τα εξής: Ιδρύθηκε το 1961 με Βασιλικό Διάταγμα, με τις άοκνες προσπάθειες του Αλέκου Κοντοειδή, Γραμματέα της Κοινότητας. Ήταν η μοναδική Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου Βιβλιοθήκη στο Νομό Κιλκίς.
Το 1966 το Υπουργείο Προεδρίας εκδίδει έναν τόμο με τίτλο: “Πνευματικαί Οργανώσεις και Βιβλιοθήκαι εις την Ελλάδα” με στοιχεία του 1964-65, όπου αναφέρονται τα εξής “Νομός Κιλκίς: Ιδρύθη δια βασιλικού Διατάγματος το 1961, στεγάζεται δωρεάν εις οίκημα του Γεωργικού Συνεταιρισμού, λειτουργεί καθημερινώς τας εσπερινάς ώρας. Συνολικός αριθμός τόμων 2.720, ποικίλου περιεχομένου εν τη αιθούσι αυτής πραγματοποιούνται διαλέξεις και συγκεντρώσεις, όπου γίνονται συζητήσεις επί θεμάτων γεωργικής και Κοινοτικής Αναπτύξεως.
Με τις άοκνες προσπάθειες του Αλέκου Κονοτειδή και την απέραντη αγάπη του για το βιβλίο, που απευθυνόταν σε Υπουργεία, εκδοτικούς οίκους, κ.α., πλουτίστηκε η Κοινοτική Βιβλιοθήκη του Γερακαριού. Σημαντική προσφορά έγινε και από τους κατοίκους του Γερακαριού, που δώριζαν βιβλία στη βιβλιοθήκη.
Η Χούντα κατάσχεσε και κατέστρεψε προοδευτικά βιβλία, χάθηκαν βέβαια, και κάποια βιβλία, όπως συμβαίνει με τις δανειστικές βιβλιοθήκες, αλλά ο κύριος όγκος έμεινε.
Τη δεκαετία του ‘80, ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργος Τσακίδης επισκέφθηκε την υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, και κατάφερε  να επιχορηγηθεί η βιβλιοθήκη με 300.000 δρχ.
Η βιβλιοθήκη είχε πάνω από 3.000 τόμους, γιατί το Υπουργείο Πολιτισμού έστελνε κάθε χρόνο
Όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι να γίνουν οι Καποδιστριακοί Δήμοι και η Κοινότητα Γερακαριού να ενταχθεί στο Δήμο Κρουσσών, η Βιβλιοθήκη λειτουργούσε, δεν έκλεισε ποτέ, με υπεύθυνο τον Γραμματέα της Κοινότητας πριν από 2 περίπου χρόνια, με τις ενέργειες της η κ. Ανθούσα Παπαδοπούλου αντιδημάρχου τότε, που ορίστηκε πρόεδρος της βιβλιοθήκης, λειτούργησε και λειτουργεί η βιβλιοθήκη με βιβλιοθηκονόμο.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η ιστορία της Βιβλιοθήκης της πρώην Κοινότητας Γερακαριού.
Σήμερα, με την πρόταση του κ. Γαβριηλίδη, παρουσιάζεται σαν δημιούργημα του Δήμου και γι’ αυτό μπορεί να τη διαθέσει όπως θέλει. Δεν έχουμε καμία διαφορά με τον κ. Κ. Λαχά που με το έργο του τιμά τον εαυτό του και τον τόπο του. Αλλά αυτή η Βιβλιοθήκη, που έχει ζωή κοντά μισού αιώνα, απομεινάρι πολύτιμο ενός Δημοκρατικού, προοδευτικού χωριού που την αγκάλιασε και την αξιοποίησε, αν πρέπει να αφιερωθεί σε κάποιον -αν πρέπει, λέμε- αυτός είναι ο Αλέκος Κοντοειδής, που μόχθησε να τη δημιουργήσει και να τη λειτουργήσει, ως τη στιγμή που η Χούντα τον απέλυσε από τη θέση του Γραμματέα της Κοινότητας και του υπευθύνου της Βιβλιοθήκης, με τη δικαιολογία ότι υπήρχαν σ’ αυτήν βιβλία “ανατρεπτικά”. Γι’ αυτό απολύθηκε ο Αλέκος Κοντοειδής από τη θέση του. Και σήμερα ζει στην Αθήνα και νοιάζεται και πονεί γι’ αυτή τη Βιβλιοθήκη. Ίσως ο κ. Γαβριηλίδης να αγνοεί όλο το ιστορικό της Βιβλιοθήκης γι’ αυτό κάνει αυτή την πρόταση, που υπολογίζουμε να την αποσύρει.
Η Βιβλιοθήκη πρέπει να ονομαστεί: Αλέκος Κοντοειδής”.