Στο πλαίσιο της ευρύτερης υποβάθμισης της δημόσιας Υγείας ο νομός μας δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Το Νοσοκομείο του Κιλκίς, με τη συνδρομή αυτού της Γουμένισσας και το Κέντρο Υγείας Πολυκάστρου και Δροσάτου, σηκώνει όλο το βάρος. Είναι πια κοινή παραδοχή ότι δεν είναι δυνατό να ανταπεξέλθει σε αυτή την αποστολή. Οι λόγοι που το οδηγούν σ’ αυτή την απαξίωση εντοπίζονται:
- Μείωση προσωπικού. Διοικητικοί υπάλληλοι, Νοσηλευτικό και Παραϊατρικό προσωπικό όλο και λιγοστεύουν.
- Σοβαρά περιστατικά διακομίζονται εξ αρχής στη Θεσσαλονίκη.
- Οι ελλείψεις έχουν φθάσει σε σημείο έλλειψης σε γάζες, αποστειρωμένα γάντια (τα προμηθεύονται νοσηλεύτριες ιδιωτικά από φαρμακεία ή super market), αντισηπτικά, αντιδραστήρια εργαστηρίων, αναλώσιμα καθημερινά υλικά
- Η έλλειψη ορθοπεδικών υλικών έχει εκμηδενίσει τη δυνατότητα χειρουργικών επεμβάσεων
Η αδυναμία κάλυψης των οικονομικών αναγκών των Νοσοκομείων καθιστά αδύνατη την οιαδήποτε βελτίωση των κτηριακών εγκαταστάσεων και γενικά των συνθηκών νοσηλείας των ασθενών. Ήδη έχει τελειώσει ο προϋπολογισμός για το έτος 2010 και γεννάται το ερώτημα πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες μέχρι τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους;
Είναι δε γνωστό ότι οι προμήθειες εκτός διαγωνισμών, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, κοστίζουν πολύ περισσότερο. Μήπως ο ελλιπής προϋπολογισμός δίνει περιθώρια για τέτοιου είδους συμπεριφορές με απευθείας αναθέσεις για υπηρεσίες και υλικά; Ποιοι και γιατί έχουν προϋπολογίσει τις δαπάνες για τους 7 μήνες και όχι για τους 12; Τέλος, ο έλεγχος στην ασυδοσία και τη σπατάλη σε παραϊατρικά υλικά και φάρμακα είναι απαραίτητος, εκτός από αναγκαίος. Ο εξορθολογισμός των δαπανών είναι προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία των Νοσοκομείων και φυσικά τούτο αφορά και το Νοσοκομείο Κιλκίς.
Μέσα σε όλα αυτά είναι σκανδαλώδης πλέον η καθυστέρηση λειτουργίας της τρίτης πτέρυγας. Ένα κτίσμα αυξημένων προδιαγραφών, το οποίο για άγνωστους στην κοινωνία λόγους, δεν παραδίδεται σε ουσιαστική χρήση και λειτουργία για να βελτιώσει και να αποσυμφορήσει την υφιστάμενη κατάσταση του Νοσοκομείου του Κιλκίς.  
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ταλαιπωρία των ασθενών, οι οποίοι, μη βρίσκοντας λύση στο πρόβλημά τους, προσφεύγουν σε μονάδες της Θεσσαλονίκης, ή σε ιδιωτικά ιατρεία, σε βάρος πάντα των οικονομικών τους αποθεμάτων.
Οι φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού από μόνες τους, δεν μπορούν να δώσουν λύση και έτσι σε πολλές περιπτώσεις γίνονται μέρος των προβλημάτων του ιδρύματος.
Οι  θυσίες στις οποίες υποβάλλεται αυτή τη στιγμή ο Ελληνικός Λαός δεν μπορούν να αποτελούν την δικαιολογία και την πρόφαση για την διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η πρόταξη του Μνημονίου ως αιτίας για την αποδιάρθρωση των κοινωνικών δομών, είναι εξόχως παραπειστική και εξυπηρετεί τους σκοτεινούς εκείνους κύκλους που χρόνια τώρα θησαυρίζουν από το ΕΣΥ εκτοξεύοντας τις δαπάνες σε αστρονομικά ποσά. Η χρηστή διαχείριση των πόρων και επιβολή κανόνων και την εθνική οικονομία θα ευεργετήσει, αλλά και στο δοκιμαζόμενο λαό θα προσφέρει συνθήκες αξιοπρέπειας.