Κάθε χρόνο η κυβέρνηση της Ν.Δ, όπως παλαιότερα και το ΠΑΣΟΚ, βγάζει ωραίους λόγους και πραγματοποιεί φαντασμαγορικές φιέστες για την ανάγκη καταπολέμησης των ναρκωτικών. Και αυτή είναι η "συνεισφορά" τους στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Η πολιτεία επιλέγει μια κατασταλτική πολιτική, που προσπαθεί να κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο αφήνει τα κέντρα απεξάρτησης και επανένταξης, υποχρηματοδοτούμενα και εγκαταλελειμμένα, επιμένοντας να αντιμετωπίζει τους χρήστες ως εγκληματίες, αποξενώνοντας τους περαιτέρω από την κοινωνία και οδηγώντας τους σε βέβαιο θάνατο. Επιλέγει την καταστροφική λύση της καταστολής και της ασυλοποίησης, κλείνοντας τα μάτια στην ανάγκη για προγράμματα πρόληψης, ενημέρωσης και ενίσχυσης των κοινωνικών υπηρεσιών απεξάρτησης και επανένταξης. Αυτή η επιλογή της καταστολής, σε συνδυασμό με την πολιτική εξομοίωσης όλων των ουσιών, έχει όχι μόνο αυξήσει τον αριθμό των θανάτων, αλλά οδηγεί και χιλιάδες χρήστες κάνναβης στην κοινωνική περιθωριοποίηση και την παραβατικότητα και τελικά στη χρήση των λεγόμενων «σκληρών» ουσιών, οι οποίες πολύ εύκολα βρίσκονται μέσα στις φυλακές.
Ως Νεολαία Συνασπισμού αγωνιζόμαστε ενάντια σε όλες τις εξαρτήσεις και ενάντια στα κοινωνικά και οικονομικά αίτια που τις δημιουργούν. Η πρόληψη και η ενημέρωση των νέων, η ενίσχυση των προγραμμάτων απεξάρτησης και ο πλουραλισμός των θεραπευτικών μεθόδων, η δημιουργία δομών και υπηρεσιών κοινωνικής επανένταξης, καθώς και η αποποινικοποίηση της χρήσης, με τη λογική ότι έχουμε να κάνουμε με ασθενείς και όχι με εγκληματίες, είναι απαραίτητα μέτρα για την άμβλυνση του προβλήματος.
Τρίτη, 30 Ιουνίου 2009 13:34
ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΚΙΛΚΙΣ : Αγωνιζόμαστε ενάντια σε όλες τις εξαρτήσεις
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα κατά των Ναρκωτικών η νεολαία Συνασπισμού Κιλκίς αναφέρει τα εξής:
Κάθε χρόνο μετράμε χιλιάδες θανάτους από τα ναρκωτικά, ενώ ολοένα και
περισσότεροι νέοι άνθρωποι βυθίζονται καθημερινά στον κόσμο της
εξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες. Τα αίτια του προβλήματος μπορούν να
αναζητηθούν κατά κύριο λόγο στη φτώχεια, την ανεργία, τον κοινωνικό
αποκλεισμό, τη διάλυση του κράτους πρόνοιας, και τον συνεχώς αυξανόμενο
φόβο για το παρόν και το μέλλον .