Οι περισσότεροι από εμάς είναι σίγουρο πως κάτι έχουμε ακούσει για τους οικολόγους και τις οργανώσεις τους, τόσο σε παγκόσμιο, αλλά και σε ελλαδικό επίπεδο. Άνθρωποι με ιδιαίτερες περιβαλοντικές και όχι μόνο ευαισθησίες, τους οποίους πολλές φορές εμείς οι άλλοι της σύγχρονης καθημερινότητας τούς βλέπουμε και λίγο παράξενα, αν όχι με καχυποψία.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις ευαισθησίες και ανησυχίες τους, είτε από άγνοια, είτε από προκατάληψη, κυρίως όμως από αδιαφορία. Να ασχολουθούμε δηλαδή και να ενημερωθούμε για ζητήματα περιβαλλοντικά και ποιότητα ζωής.
Στον πρώην δήμο Πολυκάστρου παλαιότερα, αλλά και στον νέο πλέον Καλλικρατικό δήμο, κάποιοι συνδημότες μας, βρέθηκαν και πάλι ένα βήμα πιο μπροστά από εμάς και τις αρχές του τόπου.
Έτσι, στις 25 Νοεμβρίου διοργάνωσαν στο πολιτιστικό κέντρο Πολυκάστρου ενημερωτική εκδήλωση προκειμένου οι δημότες της Παιονίας να ενημερωθούν για τις καταστρεπτικές για τον τόπο μας επιπτώσεις από την σχεδιαδόμενη εξόρυξη μεταλλευμάτων σε περιοχές του Πάικου - Σκρα - Φανού και Κούπας ύστερα από απόφαση του υπουργείου περιβάλλοντος και ενέργειας.
Ομολογώ πως δεν περίμενα τέτοια προσέλευση κόσμου. Παρόντες και ο δήμαρχος Αθ. Λαπόρδας, ο αντινομάρχης Χρ. Γκουντενούδης και η κα Σ. Συμεωνίδου καθώς και αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι.
Οι τέσσερις καλεσμένοι, γνώστες του θέματος, δηλαδή της εξόρυξης και εκμετάλλευσης συγκεκριμένων μεταλλευμάτων, περιέγραψαν ο καθένας τους, με τη δική τους γνώση και εμπειρία την “προίκα” που θα κληρονομήσουμε εμείς και οι επόμενες γενιές απ’ αυτήν την δραστηριότητα.
Μια “προίκα” με χαβούζες εκατομμυρίων κυβικών με τοξικά τέλματα, αχρήστευση υπόγειων νερών, όξινη απορροή από τα στείρα της εξόρυξης, κυρίως όμως την απαξίωση άλλων δραστηριοτήτων, όπως της γεωργίας, κτηνοτροφίας, τουρισμού κ.ά.
Όσο για τα δήθεν οφέλη της τοπικής κοινωνίας αλλά και γενικότερα της χώρας, αυτά θα είναι σχεδόν μηδενικά, μπροστά στην ανεπανόρθωτη ζημιά που θα προκληθεί. Οι όποιες παρεμβάσεις για αποκατάσταση αυτών των περιοχών δεν αποκαθιστούν τις τεράστιες ζημιές, τις περισσότερες φορές οι εταιρείες απλά τα μαζεύουν και εξαφανίζονται, αφήνοντας πίσω τους νεκρή φύση.
Ο πλούτος του δήμου Παιονίας κατά γενική ομολογία είναι ο Αξιός και το Πάικο. Πρέπει όμως να πούμε, πως το μέχρι τώρα ενδιαφέρον μας για τον Αξιό ήταν και είναι μηδαμινό, ελπίζω να μην συμβεί το ίδιο και για το Πάικο.
Όλοι εμείς, ο καθένας μας χωριστά, με την δημοτική αρχή μπροστάρισσα, οφείλουμε να προστατεύσουμε αυτόν τον πλούτο, τόσο για εμάς τους ίδιους, κυρίως όμως για τις επερχόμενες γενιές. Και μια και μιλάμε για το Πάικο, η οικονομική κρίση έχει εκτοξεύσει την χρήση των καυσόξυλων στα ύψη. Η δημοτική αρχή οφείλει και πρέπει και αυτό το ζήτημα να το έχει ψηλά στην ατζέντα της. Ήδη το “κούρεμα” των δένδρων στις όχθες του Αξιού είναι ορατό από μακρυά.
Την ημέρα της εκδήλωσης, αγόρασα την γνωστή πλέον στους Έλληνες, έστω και εξ ακοής , γερμανική εφημερίδα BILD, για να δώ αν γράφει τίποτα για την Ελλάδα. Δεν είχε τίποτα, βρήκα όμως ένα ενδιαφέρον άρθρο που έχει σχέση με το παραπάνω θέμα.
Το άρθρο είχε τίτλο “Τι συμβαίνει με τον καιρό μας”, καταχωρίζοντας μια φωτογραφία με έναν κορμό να επιπλέει στα νερά του Ρήνου στην περιοχή της Έσσης. Όλο τον Νοέμβριο λέει το άρθρο, δεν έπεσε σταγόνα νερού στο Αμβούργο και το Βερολίνο, στη δε Φρανκφούρτη και Μόναχο έπεσε μόλις 0,1 λίτρο ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ το 2010 είχαμε στο Αμβούργο 91 L, στο Bερολίνο 83 και στην Φρανκφούρτη 61 λίτρα.
Επίσης κάνει αναφορά και στην άσχημη κατάσταση που βρίσκονται πολλά ποτάμια στη νοτιοδυτική Γερμανία. Η απουσία της βροχής, λέει ο αρθρογράφος μπορεί να δημιουργήσει στις μεγάλες πόλεις και προβλήματα υγείας από την αύξηση των αιωρούμενων μικροσωματίδιων.
Η αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη Γη, και οι επιπτώσεις της, είναι πλέον σε όλους μας εδώ και χρόνια ορατές, προκαλώντας ανησυχία και προβληματισμό. Η δραματική μείωση των υδάτινων αποθεμάτων, θα είναι στο μέλλον, λένε οι ειδικοί, σε πολλές περιοχές του κόσμου αιτία συγκρούσεων. Η εξόρυξη και εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων με τον σημερινό τρόπο και την τεράστια απαιτούμενη ποσότητα νερού, όπως ανέφεραν οι ομιλητές, θέτει και ένα μοναδικό ερώτημα.
Χρυσός ή νερό;
Θέλω να πιστεύρω πως το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής, αλλά και όλων υμών αν ξεκινήσει η όποια μεταλλευτική δραστηριότητα στο Πάικο., από δω και πέρα να είναι πιο έντονο,. Θεωρώ πως η εκδήλωση της Παρασκευής ήταν μόνο η αρχή, και αυτό έγινε από κάποιους λίγους αλλά ανήσυχους συμπολίτες μας, και τους αξίζουν συγχαρητήρια, κυρίως όμως η συμπαράστασή μας.
Υ.Γ1: Οι άνθρωποι που κράτησαν με τις εισηγήσεις τους, αμείωτο το ενδιαφέρον των ακροατών ήταν ο καθηγητής του Αριστ. Παν/μίου, μηχανικός μεταλλείων Γεώργιος Τριανταφυλίδης, ο ομότιμος καθηγ. του Αρ. Παν. Σαράντης Δημητριάδης, γεωλόγος, ο Θεοχάρης Ζάγκος, δασολόγος, ειδικός σε θέματα αποκατάστασης περιβάλλοντος, και ο Τόλης Παπαγεωργίου, πολιτικός Μηχανικός από την Ιερισσό, ο ποίος πρωτοστατεί εδώ και 15 χρόνιας, στην ενημέρωση αλλά και στην απομάκρυνση των μεταλλείων.
Ο κ. Παπαγεωργίου κάλεσε τον κόσμο να επισκεφθεί τα χωριά των μεταλλείων στη Χαλκιδική για να δουν τις τεράστιες και ανεπανόρθωτες περιβαλλοντικές ζημιές.
Υ.Γ.2: Συντονιστής και υπεύθυνος για την εκδήλωση ο Χρήστος Ζαφειρούδης.
