Από το δικηγόρο Λευτέρη  Παυλίδη λάβαμε (ηλεκτρονικά) την ακόλουθη επιστολή, με τις οποία σχολιάζει όσα αναφέρονται σε πρόσφατο άρθρο του Θεοφύλακτου Παγλαρίδη για τη μεταλλευτική  δράση στο νομό.
Αγαπητέ Θεόφιλε,
Διάβασα το άρθρο σου στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας και έχω να κάνω τα εξής σχόλια:
Δεν είναι κακό να υπάρχει αντίλογος, ίσα ίσα, πρέπει να ακούγεται και άλλη άποψη, στη προσπάθεια της αντικειμενικής - σφαιρικής αντιμετώπισης του προβλήματος. Θεωρώ όμως λίγο άκαιρο (μάλλον και άστοχο) να το προσεγγίζεις κάπως αντιδραστικά, κάνοντας τον συνήγορο του διαβόλου σε ένα τόσο σοβαρό θέμα (ζωής - θανάτου θα το χαρακτήριζα χωρίς καμία υπερβολή).
Συγκεκριμένα, στη τέταρτη παράγραφο αναφέρεις αυτό που ακούστηκε στην ομιλία στο Συνεδριακό του Δήμου, ότι δήθεν θα απασχολήσει 500 άτομα. Και λέω "δήθεν" διότι το νούμερο αυτό μοιάζει περισσότερο συμβολικό παρά πραγματικό! Γιατί θα μας έπειθε πιο πολύ αν ανέφεραν πχ 450 ή 550 θέσεις εργασίας, κάτι που θα έδειχνε στοιχείο πιο χειροπιαστό και πειστικό, αποτέλεσμα κάποιας έρευνας και όχι το μπακαλίστικο... "καμιά πεντακοσαριά" του (κατά τ' άλλα σοβαρού) Υπουργείου. Ξεχνάς όμως ότι δημιουργώντας 500 θέσεις, θα στερήσει τις δεκαπλάσιες ίσως και παραπάνω! Αναφέρομαι σε όλους τους γεωργοκτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής που η κύρια απασχόλησή τους είναι αυτή της καλλιέργειας προϊόντων (παραγωγής, εμπορίας ή και προσωπικής ακόμα χρήσης οπωρολαχανικών, φρούτων και γαλακτοκομικών) καθώς το περιβάλλον θα καταστραφεί ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ κυριολεκτικά θα νεκρωθεί, μαζί φυσικά και όλος ο υδροφόρος ορίζοντας, όχι μόνο της περιοχής των Κρουσίων και του Πάϊκου αλλά και της κατά πολύ ευρύτερης περιοχής (λέγεται ότι θα συμπεριλάβει μέχρι και τη Θεσ/νίκη, τμήματα των Νομών Σερρών και Πέλλας). Το μέγεθος των δεινών που θα επέλθουν βέβαια, θα μπορέσουμε να τα διαπιστώσουμε μόνο όταν τα υποστούμε στην υγεία μας και μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις με τη περίπτωση της περιοχής της Πτολεμαΐδας και της εκμετάλλευσης του λιγνίτη που ερήμωσε τα πάντα (περιοχή με τα μεγαλύτερα ποσοστά θανάτου από καρκίνο στη χώρα).
Στη δωδέκατη παράγραφο φίλε Θεόφιλε αναφέρεις τα γειτονικά βουνά του Καϊμακτσαλάν, Λαϊλιά, Σέλι κλπ τα οποία ο κόσμος επισκέπτεται για διακοπές, τουρισμό ακόμη και για μονοήμερη εκδρομή εδώ και 40 χρόνια! Πράγματι έχουν αξιοποιηθεί προ πολλού, σε αντίθεση με τα δικά μας, αλλά ξεχνάς ότι ο κόσμος τα έχει κυριολεκτικά βαρεθεί (καταφύγια, σαλέ, χιονοδρομικά κλπ) και πως ακόμα και στη περίπτωση που δεν έρθει η τουριστική αξιοποίηση, η παρθένα φύση που προσφέρουν τα δικά μας, μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που αναζητά ο κόσμος στην εποχή μας, μακριά από τη βαβούρα και τον οργανωμένο τουρισμό (όπως ακριβώς και στις καλοκαιρινές διακοπές μας δεν ψάχνουμε όπως παλιότερα τις τεράστιες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις με τις οργανωμένες παραλίες, αλλά τις απάτητες με την απαράμιλλη ομορφιά και ησυχία της φύσης). Προσωπικά (κι απαντώ συγχρόνως και στο ερώτημά σου) διανυκτέρευσα και στο ξενοδοχείο των Κρουσίων στη Ποντοκερασιά και στον πέτρινο ξενώνα στα Λιβάδια του Πάϊκου και δηλώνω υπερευχαριστημένος για την ηρεμία που βρήκα και την αντιμετώπιση που είχα.
Στη 14η παράγραφο κάνεις μια άστοχη (κατ' εμέ) τοποθέτηση καθώς αφενός η Χαλκιδική λούζεται στη κυριολεξία από πανέμορφες θάλασσες και παραλίες, που και ατομική βόμβα να της ρίξεις, αυτό δεν αλλάζει! Αφετέρου, η μεταλλευτική δραστηριότητα που αναφέρεις είχε γίνει στο ορεινό τμήμα (Στρατώνι, Στάγιρα) και όχι παραθαλάσσιο ούτως ώστε να μιλάμε για (άμεσο και εμφανές τουλάχιστον) πλήγμα τουρισμού.
Στη 15η παράγραφο κάνεις επίσης μια άστοχη σύγκριση, αφού αντιπαραβάλλεις τη ΒΙ.ΠΕ (που πράγματι ρύπανε κι αυτή το περιβάλλον πέριξ των εργοστασίων ΑΛΛΑ σε πολύ πιο περιορισμένο φάσμα) με τα μεταλλεία. Θεόφιλε, μάλλον θα πρέπει να κάνεις μια εκτεταμένη έρευνα στο διαδίκτυο για περισσότερη ενημέρωση, προκειμένου να διαπιστώσεις το μέγεθος της καταστροφής που φέρνει η εξόρυξη και η επεξεργασία χρυσού με κυάνιο. Καταστροφή τόσο στη φύση όσο και στην υγεία των ανθρώπων. Με μια λέξη ΘΑΝΑΤΟΣ, οπότε δεν έχει και πολλά να πούμε. Γι' αυτό και είναι τόσο απόλυτοι όσοι αντιδράνε, φίλε Θεόφιλε. Μια κουβέντα είπε όλη κι όλη σωστή ο Σημαιοφορίδης, ότι δεν υπάρχει μέση λύση. Ή ναι ή όχι. Δεν είναι δυνατόν να διαπραγματευτείς σ' αυτό το θέμα! Ή το δέχεσαι ή το απορρίπτεις εξαρχής. Είναι από κείνα τα πράγματα στη ζωή που αν μπεις στη διαδικασία να το συζητήσεις... είσαι εκ προοιμίου χαμένος. Επιπλέον κι επειδή τα εργοστάσια της ΒΙ.ΠΕ ναι μεν μόλυναν τη περιοχή ΑΛΛΑ υπήρχε και όφελος και μάλιστα σημαντικό, καθώς οι χιλιάδες θέσεις εργασίας τόνωσαν τη κοινωνία και την αγορά του Κιλκίς, οι υπεύθυνοι των σχετικών Υπηρεσιών και οι ιθύνοντες (ξέρεις καλύτερα από μένα) ότι συχνά έκαναν τα στραβά μάτια. Υπήρχε ένα τίμημα, μια θυσία με αντάλλαγμα. Στη προκειμένη δεν υπάρχει τίποτα απολύτως! Κανένα όφελος για τη χώρα Θεόφιλε, διότι το κέρδος θα είναι αποκλειστικά των Πολυεθνικών Εταιριών που θα εκμεταλλευτούν τα πολύτιμα μέταλλα και στην Ελλαδίτσα δεν θα μείνει τίποτα απολύτως. Ναι, εντάσσεται κι αυτή η κίνηση στα γενικότερα πλαίσια της προδοσίας - συνομωσίας της χώρας και του ξεπουλήματος που υπογράφτηκε με το μνημόνιο. Δυστυχώς, θέλουμε δεν θέλουμε, μας αρέσει δεν μας αρέσει, το δεχτούμε δεν το δεχτούμε, οι γνωστοί πολιτικάντηδες της κακιάς ώρας μας υποδούλωσαν και μάλιστα για πάρα πολλά χρόνια, υποθηκεύοντας τη χώρα με δάνεια και επιτόκια που δεν πρόκειται να αποπληρωθούν ποτέ (αυτό τουλάχιστον, κάθε λογικός και υγιώς σκεπτόμενα άνθρωπος με ένα μέσο IQ το καταλαβαίνει). Απαντώ έτσι και στη 16η παράγραφο όπου αναφέρεις "την αξιοποίηση των μεταλλευμάτων" κι ελπίζω να έγινα κατανοητός.
Φιλικά
Λευτέρης Παυλίδης
Δικηγόρος Κιλκίς.

Σύντομο σχόλιο:
Αγαπητέ μου Λευτέρη,
Δεν θα εκμεταλλευτώ την θέση μου για να σχολιάσω τις θέσεις που εκφράζεις. Σεβαστή και καλοδεχούμενη και η δική σου και οποιαδήποτε άλλη κριτική. Απλά να παρατηρήσω πως αν εξαρχής είσαι πεπεισμένος πως η μεταλλευτική δράση σημαίνει θάνατο, τότε όντως δεν έχει καμιά σημασία ο διάλογος.
Αλλά εγώ δεν είμαι, επειδή δεν άκουσα την άλλη πλευρά, ούτε πιστεύω πως απέναντί μου στο ΥΠΕΚΑ έχω κακοποιούς που συνειδητά πουλάνε τον πλούτο της πατρίδας μου σκορπίζοντας τον θάνατο στους Έλληνες. 
Περιμένω λοιπόν να ακούσω τα επιχειρήματα και της άλλης πλευράς. Σημειώνω απλά ότι στην Χαλκιδική μόνο πλειοψηφία δεν είναι όσοι αντιδρούν στη μεταλλευτική δράση. Θα είχε επίσης ενδιαφέρον να πληροφορηθείς τη θέση του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής.
Κατά τα άλλα, το μόνο που δεν με ενόχλησε είναι η διαφωνία σου. Τις μαζικές συμφωνίες τρέμω.  Έχω ως αρχή μου στη ζωή πως «Ένας Θεοφύλακτος στη ζωή ενδεχομένως είναι χρήσιμος. Με ένα δεύτερο θα πλήτταμε. Και με τρίτο η ζωή θα γινόταν Κόλαση»
Επέλεξα να δημοσιεύσω το κείμενό σου γιατί και μόνο η αντιπαράθεση των εκατέρωθεν επιχειρημάτων θα βοηθήσει τους αναγνώστες να εξάγουν τα συμπεράσματά τους.
Φιλικά
Θεοφύλακτος
Παγλαρίδης