Το καλοκαίρι «τάραξε τα νερά» με τη δημόσια παρέμβασή του προς τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο. Ο επιχειρηματίας Παναγιώτης Γιαννούλης (ANATOMIC HELP) με ανοιχτή επιστολή καλούσε τον υπουργό να προκηρύξει πανελλαδικό διαγωνισμό για τις προμήθειες των νοσοκομείων ώστε μέσω του ανοιχτού και διαφανούς ανταγωνισμού να εξυπηρετηθεί και ο στόχος της εξοικονόμησης δημόσιων πόρων.Παράλληλα ζητούσε να επικαιροποιηθούν οι τιμές του Παρατηρητηρίου και των τιμών ΙΚΑ αφού οι τιμές αγοράς ήταν μέχρι και 30 φορές χαμηλότερες .
Η επιστολή εκείνη προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον και αναζητήσαμε τον κ. Γιαννούλη -καθώς και το ενδιαφέρον των αναγνωστών μας ήταν έντονο- για να μας ενημερώσει τι απέγινε και ποια τα αποτελέσματα εκείνης της πρωτοβουλίας του.
-Λοιπόν κ. Γιαννούλη υπήρξε ανταπόκριση και απάντηση στην ανοιχτή επιστολή σας;
-Δυστυχώς η μεν ανταπόκριση υπήρξε περιορισμένη και απάντηση δεν υπήρξε. Ρώτησα γιατί δεν προκηρύσσεται πανελλαδικός διαγωνισμός. Κανείς δεν μου εξήγησε το λόγο. Αρκούνται να διατυπώνουν δικαιολογίες για τις δυσκολίες που έχει και πέραν αυτού ουδέν. Όσο για την πτώση των τιμών, υπήρξε κάποια επικαιροποίηση στο Παρατηρητήριο τιμών, αλλά ακόμα εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά προϊόντα, με τιμές αφύσικες, εξωπραγματικές. Επίσης το ΙΚΑ για την χορήγηση κάποιου ανατομικού προϊόντος παραπέμπει στο παρατηρητήριο Τιμών. Όμως στο Παρατηρητήριο υπάρχουν ελάχιστα από τα προϊόντα που χορηγεί το ΙΚΑ. Η σπατάλη καλά κρατεί λοιπόν. Το απλούστερο των πραγμάτων ήταν να κάνουν έρευνα αγοράς. Να δουν ποιες τιμές ισχύουν στην ελεύθερη αγορά. Είμαι βέβαιος πάντως πως όταν διαχειρίζονται τα δικά τους χρήματα και πρόκειται να αγοράσουν προϊόντα, σίγουρα ερευνούν την αγορά. Δεν τα σπαταλούν.
-Δηλαδή καμιά πρόοδος;
-Το Παρατηρητήριο τιμών υπάρχει για να λειτουργεί ως οδηγός στις προμήθειες των νοσοκομείων. Για να ελεγχθεί η σπατάλη και η διαφθορά. Και προκαλεί πολλά ερωτήματα γιατί ακόμα και τώρα δεν εναρμονίζονται οι τιμές με όσα ισχύουν στην αγορά. Διότι αν επρόκειτο για τον ιδιωτικό τομέα όλα αυτά θα είχαν επιλυθεί σε λίγες ημέρες.
Μπορείτε να μας δώσετε παραδείγματα για να καταλάβει και ο κόσμος;
-Όσα θέλετε. Η θωροκοσφυική ζώνη είχε τιμή 81,4 ευρώ επί χρόνια. Χρειάστηκε να γίνουν αγώνες για να επικαιροποιηθεί η τιμή της. Ξέρετε πόσο κοστίζει τώρα; Μόλις 8,14 ευρώ. Καταλαβαίνετε για ποια σπατάλη μιλάμε… Πάμε τώρα σε τιμές που ακόμα …πετάνε. Η ζώνη οσφύος με μπανέλες στο Παρατηρητήριο κοστίζει ακόμα 57,6 ευρώ. Αν γινόταν διαγωνισμός η τιμή θα είχε διαμορφωθεί κάτω από 8 ευρώ! Τον νάρθηκα οσφύος τον αγοράζουν τα νοσοκομεία, με τον κατάλογο του Παρατηρητηρίου έναντι 336 ευρώ. Αν γινόταν διαγωνισμός δεν θα κόστιζε παραπάνω από 15 ευρώ! Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Για τον νάρθηκα κορμού τριών σημείων το κράτος σήμερα πληρώνει 288 ευρώ. Με άλλες συνθήκες δεν θα κόστιζε παραπάνω από 50 ευρώ! Πάμε στον νάρθηκα γόνατος τεσσάρων σημείων: Τιμή παρατηρητηρίου 444 ευρώ. Με δική μου προσφορά η τιμή επικαιροποιήθηκε στα 79 ευρώ. Άλλοι νάρθηκες όμως ακόμα τιμολογούνται στα 400 τόσα ευρώ. Εσείς τι λέτε λοιπόν; Πως εξηγείτε το λόγο που δεν κάνουν πανελλαδικό διαγωνισμό;
-Και δεν υπήρξε ανταπόκριση από τον υπουργό, τον κ. Λοβέρδο σε αυτό το τρελό χορό της σπατάλης;
-Δεν φτάνει η πολιτική βούληση να πολεμήσεις τη σπατάλη. Χρειάζονται και ικανοί συνεργάτες στα υπουργεία και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Μου τηλεφώνησε η ίδια η πρόεδρος της επιτροπής προμηθειών η κ. Καστανιώτη με εντολή του κ. Λοβέρδου. Μου ζήτησε να στείλω τον κατάλογο των τιμών. Και τι έγινε; Η επικαιροποίηση προχωρά με ρυθμούς χελώνας. Μου ξαναπήρε και ξανάστειλα τις τιμές. Ένα χρόνο τώρα πιέζω, αγωνίζομαι να κάνω πράγματα που το ίδιο το κράτος όφειλε να πρωταγωνιστήσει Αλλά δυστυχώς και επανέρχομαι στο θέμα της υπουργικής βούλησης. Δεν αρκεί. Διότι δεν υπάρχει σχέδιο. Η σπατάλη συνεχίζεται. Θέλει αλλά δεν μπορεί ο κ΄Λοβέρδος.
-Δεν βελτιώθηκε αισθητά η κατάσταση δηλαδή;
-Εντάξει, κάποιες μεταβολές έγιναν, αλλά τα πάντα γίνονται «στο πόδι» και εξακολουθούν να παραμένουν πολλά προϊόντα, τουλάχιστον ορθοπεδικά και ανατομικά για τα οποία γνωρίζω, με τιμές πολλαπλάσιες από εκείνες που δόθηκαν σε διαγωνισμούς! Καταλαβαίνετε τι σας λέω; Δεν αναφέρομαι σε τιμές τις οποίες υποθέτω ή φαντάζομαι ή προβλέπω ότι θα δοθούν. Αναφέρομαι σε τιμές που δόθηκαν ήδη σε διαγωνισμούς. Και αναρωτιέμαι: Ποια συμφέρονται επιμένουν και έχουν τόση δύναμη σε υπουργεία και ταμεία ώστε να μην προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον; Και τι κάνουν υπουργοί και διοικητές αν δεν μπορούν να προστατεύσουν το δημόσιο χρήμα;
-Ένα το κρατούμενο λοιπόν η επικαιροποίηση των τιμών ή καλύτερα η πτώση των τιμών στα επίπεδα που η ίδια η αγορά δίνει. Τι άλλο προτείνατε;
-Το σημαντικότερο όλων: Τη διενέργεια κεντρικού διαγωνισμού για την προμήθεια όλων των νοσοκομείων της χώρας, ώστε να επιτευχθούν οι καλύτερες δυνατές τιμές με τη συμμετοχή όσων, από Ελλάδα και το εξωτερικό, εταιρειών και προμηθευτών επιθυμούν. Πέρασαν δυο χρόνια χωρίς αποτέλεσμα, πότε περιμένουν να τον προκηρύξουν; Από την εποχή Αβραμόπουλου ψάχνουν υποτίθεται να βρουν τρόπο και τον φορέα για να γίνει ο διαγωνισμός. Κι ακόμα ψάχνουν. Πόσα χρόνια θα χρειαστούν ακόμη; Είναι σκάνδαλο, εθνική ντροπή θα την χαρακτήριζα την ώρα που η Ελλάδα πτωχεύει, να μην έχουμε είτε τη βούληση είτε την ικανότητα (σιγά το δύσκολο δηλαδή) να προστατεύσουμε τα συμφέροντα του λαού εξοικονομώντας εκατοντάδες εκατομμύρια…
Μόνο με τη διαφάνεια και την κάθαρση στον χώρο της υγείας μπορεί η χώρα να εξοικονομήσει τεράστια ποσά κάθε χρόνο. Αλλά φωνή βοώντος. Ξέρετε ότι το μεγαλύτερο ορθοπαιδικό νοσοκομείο της χώρας, το ΚΑΤ Αθηνών, έχει να προκηρύξει διαγωνισμό προμήθειας ορθοπαιδικών προϊόντων εδώ και πολλά χρόνια; Από που προμηθεύεται τα υλικά; Σε ποιες τιμές και με ποιους ελέγχους; Ποιος θα τα κάνει αυτά αν όχι ο κ. Λοβέρδος και οι διοικητές των ασφαλιστικών φορέων; Να το πω για να το καταλάβει ο κόσμος: Αν τα νοσοκομεία μας και τα ασφαλιστικά μας ταμεία εξασφάλιζαν με κεντρικό διαγωνισμό τις προμήθειές του σε τιμές Γερμανίας και Γαλλίας, το κράτος θα εξοικονομούσε περισσότερα από το τέλος στα ακίνητα που επιβλήθηκε πρόσφατα. Αυτή είναι η σπατάλη που πρέπει να καταπολεμήσουν… Καθημερινά επιβάλλουν φόρους κι έφεραν σε απόγνωση τον κόσμο. Γιατί δεν καταπολεμούν τη σπατάλη; Ας την καταπολεμήσουν, ας εξοικονομήσουν όσα δισεκατομμύρια σκορπούν σε χιλιάδες τσέπες φοροφυγάδων και μιζαδόρων και αν χρειάζεται κι άλλα χρήματα το κράτος, ας επιβάλλει τότε φόρους. Αλλά από τη μια να σκορπίζονται δισεκατομμύρια σε σπατάλες κι από την άλλη να γονατίζουν το λαό με φόρους κάθε μέρα, συνιστά εθνική ντροπή.
-Πιο κάτω από τον υπουργό; Από τις διοικήσεις των νοσοκομείων υπήρξε ανταπόκριση;
-Έστειλα πριν τρεις μήνες μια επιστολή στις διοικήσεις όλων των νοσοκομείων της χώρας και ζήτησα το απολύτως αυτονόητο. Να ενημερώνουν όταν προκηρύσσουν πρόχειρους διαγωνισμούς ή κάνουν αναθέσεις για την προμήθεια ορθοπαιδικών προϊόντων. . Ξέρετε πόσοι ανταποκρίθηκαν; Μόλις τέσσερις. Τα σχόλια δικά σας.
-Και η ANATOMC ΗELP ; Πως πορεύεται σε τούτο το γκρίζο τοπίο;
-Στην επιχείρηση «σηκώσαμε τα μανίκια» και δουλεύουμε χρόνια, με ένα στόχο. Πως θα είμαστε περισσότερο ανταγωνιστικοί με χαμηλότερο κοστολόγιο, ανταγωνιστικές τιμές και ποιοτικά τελικά προϊόντα. Οργανώσαμε ένα τμήμα με μόνη εργασία την αναζήτηση πρώτων υλών από όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Θέλουμε να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πρώτιστα, πως όταν ο Έλληνας θέλει και αγωνίζεται για να πετύχει δεν υπάρχει δύναμη για να τον καταβάλει. Και προσέξτε, αγωνιζόμαστε χωρίς καμιά βοήθεια από το κράτος. Άλλη ντροπή αυτή… Δεν υπάρχει ούτε ένα υπουργείο, μια υπηρεσία στην οποία να απευθυνθείς και να σε βοηθήσει στην αναζήτηση ξένων αγορών. Το επιδιώξαμε εμείς. Πήραμε στο υπουργείο Εξωτερικών, πήραμε στο υπουργείο Ανάπτυξης, τον Οργανισμό Προώθησης Εξαγωγών, όλοι σφυρίζουν αδιάφορα. Το μόνο που ξέρουν είναι πως δεν ξέρουν. Και δεν κάνουν τίποτα για να μάθουν… Φανταστείτε να υπήρχε ένα εμπορικό τμήμα στις πρεσβείες μας που θα ήταν οργανωμένο και ενημερωμένο για τις συνθήκες αγοράς κάθε χώρας ώστε να δίνει στοιχεία στις επιχειρήσεις μας για να τις διευκολύνει να εξάγουν…. Πόσο τεράστια θα ήταν η αύξηση των εξαγωγών μας…
-Ναι, αλλά πρόσφατα ο υπουργός Ανάπτυξης ο κ. Χρυσοχοϊδης ανακοίνωσε πως οι ελληνικές εξαγωγές παρουσίασαν μεγάλη αύξηση…
-Μην συνεχίζετε γιατί τέτοιες δηλώσεις απλά επιβεβαιώνουν τον ισχύοντα κανόνα πολιτικής στην Ελλάδα. Να οικειοποιούνται οι πολιτικοί όσα πετυχαίνει μόνος του ο Έλληνας. Ο τελευταίος που δικαιούται να καμαρώνει για την αύξηση των εξαγωγών είναι ο κ. Χρυσοχοϊδης. Διότι η Πολιτεία δεν συνέβαλε ούτε επ’ ελάχιστον για την επιτυχία αυτή. Οι ελληνικές επιχειρήσεις αγωνίζονται μόνες τους να επιβιώσουν στο διεθνή στίβο. Δέστε τι κάνει η Τουρκία… Οργανωμένη και καλοκουρδισμένη κρατική μηχανή που αναζητεί αγορές σε όλο τον κόσμο, ενημερώνει για τις ιδιαιτερότητες, τα στοιχεία κόστους, και τον τρόπο λειτουργίας κάθε αγοράς ώστε όταν η τουρκική εταιρεία που παράγει π.χ. ορθοπεδικά προϊόντα θα ζητήσει πληροφορίες για την αγορά της τάδε χώρας, αμέσως θα τεθεί υπόψη της ένας ωκεανός πληροφοριών. Εδώ κανείς δεν γνωρίζει τίποτα, κανείς δεν θέλει να δουλέψει, και κανείς δεν επιδιώκει να οργανώσει σε μια σύγχρονη βάση τις υπηρεσίες αυτές… Το μόνο που ξέρουν οι υπουργοί είναι να «κάνουν μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα». Και το μόνο που τους ενδιαφέρει να φέρνουν ξένους επενδυτές για να επενδύσουν στην χώρα μας. Καλό είναι αυτό, αλλά ας κοιτάξουν και τους Έλληνες επενδυτές. Τόσο δύσκολο είναι να ενημερώνουν οι πρεσβείες μας, τα εμπορικά τμήματα, για τις συνθήκες αγοράς κάθε χώρας;, τα δίκτυα πωλήσεων…
-Ψάχνετε μόνοι σας λοιπόν αγορές; Ακόμα και σε τούτη την περίοδο κρίσης;
-Μόνοι μας και τώρα περισσότερο από οποτεδήποτε. Εμείς στην ANATOMIC HELP πήραμε μια απόφαση. Θα μείνουμε εδώ, στην πατρίδα μας και δεν θα αναζητήσουμε χαμηλότερο κόστος σε ξένες χώρες. Θα αγωνιστούμε με «όπλα» μας την άριστη οργάνωση και μάρκετιγκ, την ποιότητα του τελικού προϊόντος μας και το απλωμένο σε όλο τον κόσμο και συνεχώς διευρυνόμενο δίκτυο διανομής όχι απλά να επιβιώσουμε, αλλά και να επεκταθούμε. Να το πάρουμε όλοι απόφαση. Η ανάπτυξη της χώρας εξαρτάται και θα προέλθει σε μεγάλο βαθμό από την εξωστρέφεια των επιχειρήσεών μας. Από τις εξαγωγές. Ακόμα και με ιδανικές εσωτερικές συνθήκες δεν φτάνει η εσωτερική αγορά, Είναι μικρή και οφείλουμε να επεκτείνουμε τα δίκτυα πωλήσεών μας.
-Τουλάχιστον υπάρχει άλλη ενίσχυση; Οι επιχειρήσεις σήμερα πάσχουν από ρευστότητα…
Άλλη πικρή ιστορία αυτή. Βουλιάζει η οικονομία και όλοι στα λόγια συμφωνούν πως μόνο με ανάπτυξη θα βγούμε από την κρίση. Ε., ξέρετε πως αντιμετωπίζουν οι τράπεζες τους επιχειρηματίες; Ως αντίπαλους κι όχι ως συνεργάτες. Αντί να δανείζουν, να ρίχνουν χρήμα στην αγορά, επιδιώκουν να μαζέψουν και το τελευταίο ευρώ. Από 4,5 % επιτόκιο που ίσχυε, τώρα ίπταται στο 10%. Ακόμα και συμφωνημένες πιστώσεις ανακαλούνται και οι τράπεζες ζητούν να στραγγίξουν τα ταμεία των επιχειρήσεων. Δηλαδή υιοθετούν και εφαρμόζουν μια πολιτική που ενισχύει την ύφεση κι όχι την ανάπτυξη. Ζητούν ακόμα και από επιχειρήσεις που δεν παρουσίασαν ποτέ κάποιο πρόβλημα άμεση εξόφληση βραχυπρόθεσμου δανείου κεφαλαίου κίνησης ή αλλιώς τη μετατροπή τους σε μακροπρόθεσμα δάνεια με εμπράγματες ασφάλειες.
Αλλά, επιμένω: Θα αντέξουμε και σε πείσμα του κράτους, ο έλληνας επιχειρηματίας μέσα από τις δυσκολίες θα βρεί το δρόμο του. Θα ανοίξει ξένες αγορές ….
-Διακρίνουμε μια αισιοδοξία στα λόγια σας. Εσείς σε λίγο θα μας πείτε πως μέχρι και στο Νοσοκομείο Κιλκίς μπορεί να διαθέσετε ανατομικά και ορθοπεδικά προϊόντα…
-(Γελάει) . Είδατε πόσο παράλογο είναι το σύστημα. Εξάγω σε 16 χώρες και δεν μπορώ να διαθέσω ένα κολάρο στο Νοσοκομείο Κιλκίς… Τι να πει κανείς… Λυπάμαι μόνο που η κατάσταση που σας περιέγραψα στην χώρα μας εμποδίζει σήμερα μερικές εκατοντάδες Κιλκισιώτες να εργαστούν στην επιχείρηση… Γιατί και μόνο η προκήρυξη και η προμήθεια υλικών μέσω ενός πανελλαδικού διαγωνισμού θα ήταν αρκετή για να βρουν δουλειά και στην ANATOMIC HELP και σε άλλες παρόμοιες ελληνικές επιχειρήσεις εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες Έλληνες. Αφήνω σε εσάς και στους αναγνώστες να βγάλετε τα συμπεράσματα…
Αλλά με την ευκαιρία που μου δίνετε, θέλω να απευθύνω μια έκκληση: Προς τους πολίτες πρώτα: Να προτιμούν τα ελληνικά προϊόντα για να στηρίζουν έτσι και τις θέσεις εργασίας και την αγορά και την οικονομία του τόπου μας, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη εποχή. Έκκληση απευθύνω επίσης και προς τους επιχειρηματίες: Βρέστε τρόπους να παράγετε ακόμα πιο ποιοτικά προϊόντα και να ρίξετε ακόμα περισσότερο τις τιμές. Μόνο έτσι θα διατηρηθούμε στην αγορά. Ο Έλληνας χρωστά και στον εαυτό του μια απάντηση: Μπορούμε και στα δύσκολα. Αρκεί να μην περιμένουμε μόνο από άλλους να κάνουν εκείνα που πρωτίστως εμάς ενδιαφέρουν.
Θεοφύλακτος Παγλαρίδης
