Είναι μακρά η παράδοση των μικρών παραγωγών κρασιού και στα χωριά του ν. Κιλκίς οινοποιούν υπό ανέλεγκτες συνθήκες και στο όνομα της ιδιοκατανάλωσης κάθε χρόνο πουλάνε χιλιάδες λίτρα κρασιού.
Μόνο που αν κάποτε η χωρική οινοποίηση αποτελούσε στοιχείο της τοπικής παράδοσης και του φολκλόρ, τα τελευταία χρόνια συνιστά τόσο ένα οικονομικό ζήτημα – το 70% της τοπικής παραγωγής σταφυλιού αξιοποιείται στην χωρική οινοποίηση και μόνο το 30% οινοποιείται από αναγνωρισμένους παραγωγούς ετικέτας- όσο και θέμα δημόσιας υγείας.
Μάλιστα για το τελευταίο αυτό αρμοδιότερος να θέσει τον «δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» είναι ο καταξιωμένος οινοποιός Χρήστος Αϊδαρίνης.
Αφορμή μάλιστα για να επικοινωνήσει μαζί μας και να θέσει μια σειρά από ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα ερωτήματα, έλαβε ο κ. Αϊδαρίνης από μια πρόσφατη ανακοίνωση του παραρτήματος Κιλκίς της πανελλήνιας ένωσης γεωπόνων, αναφορικά με τους διενεργούμενους ελέγχους των υπαλλήλων της διεύθυνσης γεωργίας.
Τις επισημάνσεις και τα ερωτήματα αυτά ο κ. Αϊδαρίνης δεν είναι η πρώτη φορά που τα διατυπώνει δημοσίως. Σε κάθε δημόσια εκδήλωση αναφορικά με το κρασί και την αμπελοκαλλιέργεια, ο κ. Αϊδαρίνης εκφράζει τις έντονες ανησυχίες του και τον προβληματισμό του για την ολιγωρία των ελεγκτικών αρχών.
Ο κ. Αϊδαρίνης λοιπόν επισημαίνει ότι η χωρική οινοποίηση γίνεται υπό συνθήκες ανέλεγκτες αν και στην κατηγορία αυτή υπάγεται το 70% της παραγωγής σταφυλιών. «Είναι γνωστό ότι για την οινοποίηση στα σπίτια πολλές φορές χρησιμοποιείται βενζοϊκό νάτριο και σαλυκιλικό οξύ, τα οποία προμηθεύονται οι παραγωγοί από τα φαρμακεία. Οι επικίνδυνοι αυτοί «μάγοι του κρασιού» πουλάνε το κρασί που παράγουν και ουσιαστικά «δηλητηριάζουν» τους καταναλωτές. Υπό τις συνθήκες αυτές με την προσθήκη των ισχυρών χημικών νεκρώνεται το κρασί», τονίζει ο κ. Αϊδαρίνης που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και πως παράγεται κανονικά το κρασί και πως «παράγεται» στα σπίτια των εκατοντάδων παραγωγών.
Δεν πρέπει να ελέγχεται η παραγωγή με τον τρόπο αυτό; Ρωτάμε τον κ. Αϊδαρίνη.
«Και φυσικά πρέπει να ελέγχεται. Στα αναγνωρισμένα οινοποιεία οι έλεγχοι των υπηρεσιών είναι συστηματικοί και καλώς διενεργούνται. Μιλάμε για τη δημόσια υγεία πέρα από την καλή φήμη του τοπικού κρασιού. Αλλά δεν μπορεί στο όνομα της ιδιοκατανάλωσης να αφήνουν οι υπηρεσίες ανεξέλεγκτη την χωρική οινοποίηση. Είναι ένα κανονικό εμπόριο, αφού η πώληση χύμα κρασιού από παραγωγούς αποτελεί φαινόμενο που είναι τοις πάσι γνωστό. Για ποια ιδιοκατανάλωση μπορεί να γίνεται λόγος όταν υπάρχουν τοπικοί παραγωγοί με δεκάδες στρέμματα αμπελοκαλλιέργειας ή παραγωγοί που αγοράζουν σταφύλια και τα οινοποιούν υπό τις παραπάνω συνθήκες;»
Μήπως είναι υπερβολικός, όταν μάλιστα οι εν λόγω παραγωγοί μπορεί να θεωρηθούν ως ανταγωνιστές; ρωτάμε τον κ. Αϊδαρίνη.
«Κατηγορηματικά όχι. Δεν μπορεί ναν είναι ανταγωνιστές μας αυτοί. Το κρασί πρέπει να οινοποιείται σε επίσημο οινοποιείο, να γίνεται η εμφιάλωσή του σε επίσημο εμφιαλωτήριο και να καταχωρίζονται στην ετικέτα του όλα τα στοιχεία, όπως συμβαίνει με τα κρασιά των αναγνωρισμένων οινοποιών. Δεν είναι θέμα ανταγωνισμού. Είναι θέμα δημόσιας υγείας και δευτερευόντως θέμα που ναρκοθετεί την οικονομία του νομού καθώς δυσφημεί τα τοπικά κρασιά του νομού. Και δεν μπορούν οι αρμόδιες υπηρεσίες στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης και διάτρητης «κοινωνικής πολιτικής» να αφήνουν ανεξέλεγκτους τους «μάγους του κρασιού».
Πριν λίγο καιρό από παραγωγό της Μεσήμβριας, που πουλάει χύμα το κρασί του στο Κιλκίς, πήρα δείγματα και τα έστειλα για ανάλυση. Είναι πασίγνωστος γιατί τόσο αυτός όσο κι ένας ακόμη από τον Βαθύλακο αλωνίζουν την πόλη του Κιλκίς. Λοιπόν, οι αναλύσεις έδειξαν πέντε φορές υψηλότερη συγκέντρωση συντηρητικών. Είναι επικίνδυνα τα κρασιά αυτά. Ας το καταλάβουν όσοι παρακολουθούν απαθείς την απαράδεκτη αυτή κατάσταση» τονίζει ο κ. Αϊδαρίνης.
Ελπίζουμε ότι η αρμόδια υπηρεσία της περιφερειακής ενότητας Κιλκίς θα έχει απαντήσεις στα όσα σοβαρά καταγγέλλει ο κ. Αϊδαρίνης. Και τις οποίες όταν λάβουμε, ευχαρίστως θα δημοσιεύσουμε.
