24-11-2012 ημέρα μνήμης περισσυλογής και ψυχικής ανάτασης για τους απογόνους των 7.432 θυμάτων του εμφυλίου πολέμου.
Πλήθος κόσμου κατέκλυσε από νωρίς τον ιερό χώρο του Λόφου 44 Κρηστώνης, από όλες τις ηλικίες. Τους προσκυνητές, καλωσόρισε ο πρόεδρος Ε.Α.Ε.Α κ. Χαρ. Παπαδόπουλος και είπε τα εξής:
“Μαζευτήκαμε εδώ, για ν’ ανάψουμε ένα κερί, λίγο λιβάνι, για την αγαλλίαση της ψυχής των αδικοχαμένων συγγενών μας.
Με λυπεί το γεγονός, που οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται μόνον από συγγενείς και φίλους των θυμάτων. Η επιλεκτική και για μας ακατανόητη απουσία των θεσμικών φορέων της πολιτείας, μας δημιουργεί αναπάντητα ερωτήματα και μας λυπεί βαθύτατα. Είπα επιλεκτική απουσία, διότι κάποιοι, πήγαν στον Αη - Στράτη, ενώ εδώ στο Κιλκίς, Μελιγαλά, Φενεό, Μουργκάνα, Κούκο, Καστανούσα, Βροντού, Μεσιανή, Δοξάτο, γέφυρα Παπάδων, Γράμμο - Βίτσι, δεν ξέρανε να πάνε.
Η Ελληνική γλώσσα παρότι είναι η πιο πλούσια στον κόσμο σε λεξιλόγιο δεν μπορεί να αποδώσει το μέγεθος της τραγωδίας, που υπέστησαν οι άνθρωποι μας, από τους αναρχοκομμουνιστάς, όπου “άνθρωποι” σε εισαγωγικά, αφαίρεσαν την ζωή από ανθρώπους αιχμαλώτους. Τα εγκλήματα αυτά, θα μείνουν τα μελανότερα σημεία της παγκόσμιας και ανθρώπινης ιστορίας.
Σεβαστοί προσκυνητές, ένα πράγμα απαλύνει κάπως τον πόνο του θανάτου, είναι η μνήμη. Τίποτα δεν πεθαίνει, όταν το θυμάσαι. Για μας, αυτοί οι νεκροί ΖΟΥΝ, ζουν στην καρδιά μας στην ψυχή μας, στο μυαλό μας. Ζουν στα πονεμένα και δακρύβρεχτα μοιρολόγια των μανάδων και γιαγιάδων μας και τους κουβαλάμε μέσα μας, όπως το χώμα την ρίζα που τον τρέφει.
Αθάνατοι νεκροί: φύγατε απ’ τη ζωή, τόσο νέοι, λές και δεν υπήρχαν πίσω άτομα που σας περίμεναν, μια μάνα, μια γυναίκα, τα παιδιά σας.
Εκεί ψηλά που πήγατε, κατακτήσατε περίοπτη θέση στο άλμπουμ των αθανάτων. Ξέρω τον πόνο σας, γνωρίζω τα παράπονα σας, διότι ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΣΑΣ ΕΠΑΝΩ ΔΕΝ ΧΥΘΗΚΑΝ ΔΑΚΡΥΑ, δεν ανάφθηκαν κεριά, δεν σας πήγαν στην εκκλησία για το τελευταίο ασπασμό συγγενών και φίλων, δεν σας έντυσαν με τα “καλά σας” για το μεγάλο ταξίδι, δεν κηδευτήκατε σε φέρετρο με λουλούδια, δεν χτύπησε για σας λυπητερά η καμπάνα του χωριού, πως να μην νοιώθω τον πόνο σας, πως να μην πονώ; Στα πρόσωπα των απογόνων σας, υπάρχει συσσωρευμένος πόνος ετών, ο οποίος συχνά - πυκνά ξεσπά σε κλάμματα. ΟΣΑ ΚΙ’ ΑΝ ΓΡΑΨΩ στο χαρτί, όσα κι’ αν πω, δεν φτάνουν μόνο τόσα, κι να μας τα κόψαν τα φτερά, απέμεινε η γλώσσα. Κάποιοι δεν θέλουν σήμερα, γιαυτά για να μιλήσουν, όμως κανένας δεν μπορεί, το στόμα να μας κλείσουν.
Αθάνατοι νεκροί όσο ψηλά κι’ αν είσαστε, σας νοιώθουμε κοντά μας, την πρώτη θέση έχετε εσείς με την καρδιά μας, το πρόσωπό σας στις καρδιές, αθάνατο θα μείνει - ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ.. ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. ΑΙΩΝΙΑ ΣΑΣ Η ΜΝΗΜΗ.
Παρέστησαν στο μνημόσυνο: Εκπρόσωπος της αντιπεριφέρειας κ. Θωμαϊδης Παύλος, Δήμαρχος Κιλκίς κ. Ευάγγελος Μπαλάσκας, αναπληρωτός δήμαρχος κ. Κολότσιος Περικλής, αντιδήμαρχοι Κιλκίς, πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κα Πάκα - Κυμπαρίδου Καλισθένη, πρόεδρος δημοτικής κοινότητας Κιλκίς κα Ποζίδου - Αλεξανδρίδου Βούλα, Δημοτικοί Σύμβουλοι, γραμματέας της ΝΕ Κιλκίς της Χρυσής Αυγής, κ. Χατζησάββας Χρήστος, πρόεδρος Νομαρχιακής ΛΑΟΣ κ. Τσιαμαντάς Δημ. εκπρόσωπος Ε.Α. Αξιωματικών Ν. Κιλκίς, κ. Γκόρδας Ιωάννης, εκπρόσωπος Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών κ. Αμανατίδης Ιωάννης. Πρόεδρος ΕΑΕΑ Ν. Πιερίας, πρόεδρος Ε.Α.Ε.Α. Ν. Κοζάνης, διευθυντής ΓΥΕΝ κ. Βαρδάκας Γεώργιος, οι πρώην βουλευτές Κ. Κιλτίδης, Πασσαλίδης Θεόδωρος, ο πολυτευτής κ, Παπαδόπουλος Στέφανος κ.α.
Αφού βραβεύθηκε από τόν πρόεδρο της Ε.Α.Ε.Α Ν. Κιλκίς ο κ. Βουλγαρόπουλος Διονύσιος (για την προσφορά στο χώρο της Εθνικής Αντιστάσεως) αναφέρθηκε διεξοδικά στο χρονικό της ημέρας και την ημέρα μνήμης. Τέλος αφού κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή, εψάλλη από όλους ο Εθνικός Ύμνος και έληξε η σεμνή τελετή μνημοσύνου, με προσφορές εδεσμάτων - αναψυκτικών.
ΦΑΝΑΡΙΩΤΗΣ
