Και διηγώντας τα να κλαις…Ο επιχειρηματίας Ανδρέας Καλαντζής καθώς κλείναμε τη συζήτηση μαζί του, δεν είχε αυταπάτες : «Μην θαρρείς πως αν γράψεις κάτι, θα συνετιστούν ή θα ευαισθητοποιηθούνΦρόντισα κι εγώ να τον καθησυχάσω: «Τριάντα χρόνια στη δουλειά είμαι… ξέρω πως δεν ιδρώνει το αυτί τους, ούτε κι εύκολα συγκινούνται εκείνοι που θα έπρεπε.»
Στο Σκρα λοιπόν υπάρχει ένα λατομείο που εξορύσσει και στη συνέχεια στο εργοστάσιο της Έδεσσας επεξεργάζονται τον τραβερτίνη.
Πολύτιμο υλικό και η εταιρεία του Ανδρέα Καλαντζή «Μάρμαρα Καλαντζή ΑΒΕΕ» εξάγει όλο το προϊόν εξασφαλίζοντας δουλειά σε περισσότερες από 30 οικογένειες.
Η άδεια λοιπόν αυτής της εταιρείας έληξε κάποτε και συγκεκριμένα στις 21 Ιουνίου του 2009. Κι επειδή ο άνθρωπος είναι νοικοκύρης υπέβαλε αίτηση ανανέωσης της άδειάς του ένα ολόκληρο χρόνο πριν τη λήξη της πρώτης άδειας. Στις 12 Ιουνίου λοιπόν του 2008 υπέβαλε τον φάκελό του στη Διεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Σωστά μαντέψατε. Το ΥΠΕΧΩΔΕ μέχρι το 2009 δεν εξέδωσε απόφαση ανανέωσης της άδειας. Δεν την εξέδωσε ούτε το 2010, ούτε το 2011, ούτε μέχρι τώρα….
Ο κλεινός Μανιάτης που θα αξιοποιούσε τον ορυκτό πλούτο της χώρας και μεταξύ αυτών και του Πάικου επί τρία χρόνια - κι ενάμισυ ο προκάτοχός του γαλάζιος υφυπουργός- είτε δεν έβαζε την τζίφρα του είτε δεν φρόντιζε να συνεγείρει όσους κοπρίτες καθυστερούσαν.
Δηλαδή ο ίδιος υπέγραψε την απόφαση κάπου τον Αύγουστο του 2010, αλλά ο αρμόδιος διευθυντής δεν εδέησε να υπογράψει μέχρι και σήμερα!
Κι από το 2009 λοιπόν αρχίζουν τα βάσανα του επιχειρηματία. Δεν τα καταγράφουμε επειδή έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα αλλάξει κάτι. Απλά για να γίνει κατανοητό σε όλους γιατί αυτή η χώρα οδηγείται ανεπίστρεπτά σε γκρεμό.
«Το δασαρχείο Γουμένισσας, η διεύθυνση δασών Κιλκίς, η διεύθυνση μεταλλείων και όσοι άλλοι εμπλέκονται σ’ αυτήν την ιστορία έκαναν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κλείσουν την επιχείρηση. Τους εξηγούσα την κατάσταση, έδειχνα τα χαρτιά και τα έγγραφα αλλά η θέση τους ήταν απλή: Τώρα δεν έχεις άδεια, άρα δεν μπορείς να λειτουργήσεις!»
Τρεις φορές συνέλαβαν οι αστυνομικοί του Τμήματος Γουμένισσας μέσα στο λατομείο πέντε έλληνες εργαζόμενους – τονίζουμε το «‘Ελληνες» διότι η εταιρεία δεν συνηθίζει να απασχολεί λαθρομετανάστες ή αλλοδαπούς. Ισάριθμες φορές συνελήφθη και ο ίδιος ο Ανδρέας Καλαντζής. Κρατήθηκαν και μετά την απολογία τους αφέθηκαν ελεύθεροι. Αλλά η περιπέτεια δεν έληγε. Παρά τα έγγραφα που προσκόμισαν στις αρμόδιες δικαστικές αρχές, παραπέμφθηκαν τρεις φορές σε δίκη. Στις δυο δίκες που έγιναν ήδη ο επιχειρηματίας και οι εργαζόμενοι της εταιρίας αθωώθηκαν. Αλλά τα κλητήρια θεσπίσματα πάνε κι έρχονται.
Η τελευταία δίκη διεξήχθη στο Ειρηνοδικείο Γουμένισσα. Το κατηγορητήριο βαρύ: Ο Καλαντζής εξόρυξε μάρμαρο σε περιοχή που δεν είχε άδεια και προξένησε ζημιά στο Δημόσιο αξίας 100 ευρώ!
Θα αντιτείνει κάποιος: Ναι, αλλά όλες αυτές οι υπηρεσίες που κυνηγούν την εταιρεία έχουν τυπικά δίκιο. Η άδεια δεν εκδόθηκε οπότε οι ίδιοι είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν το νόμο.
Ούτε κι έτσι είναι όμως. Το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ με το υπ. αριθμ. 167292/3000 από 8 Δεκεμβρίου 2010 έγγραφό του αφού αναγνωρίζει την αβελτηρία του να μην εκδώσει απόφαση μέχρι τότε – σάμπως έκτοτε την εξέδωσε;- απαντά στο ερώτημα του επιχειρηματία αν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί. «Επειδφή η ενδιαφερόμενη εταιρεία έχει υποβάλλει αίτημα για την τροποποίηση – ανανέωση της αναφερόμενης στο (α) σχετικό ΚΥΑ ΕΠΟ σε εύλογο χρόνο, πριν τη λήξη της ισχύος της και έως ότου εκδοθεί η τελική απόφαση θεωρούμε ότι ισχύει για την περίπτωσή σας η συνδρομή των προϋποθέσεων που αναφέρονται στο (δ) σχετικό έγγραφό μας και συνεπώς θα πρέπει να θεωρηθεί ότι θα συνεχίζουν να είναι σε ισχύ οι αναφερόμενοι στην (α) σχετική ΚΥΑ περιβαλλοντικοί όροι. Τα παραπάνω εξάλλου θεωρούμε ότι συνάδουν απόλυτα και με την αρχή της χρηστής διοίκησης.»
Οι άνθρωποι δηλαδή είχαν το κουράγιο να πουν πως η ευθύνη είναι δική τους, ο επιχειρηματίας έπραξε κάθε τι που μπορούσε να πράξει κι επομένως μπορεί να συνεχίζει να λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα νομιμότητας.
Αλλά κάποιοι στο Κιλκίς – και νάταν μόνο στο δικό μας νομό ετούτο το χάλι- επιμένουν πως μέχρι το γκουβέρνο δήσει να εκδώσει την ανανέωση της άδειας, ο επιχειρηματίας πρέπει να κλείσει την εταιρεία του, να απολύσει τους εργαζόμενους, να χάσει την πελατεία του κι όταν με το καλό εκδοθεί σε πέντε δέκα χρόνια η άδεια τότε ξαναρχίζει από την αρχή!
Πολύ λογικό σε μια χώρα όπου το παράλογο βασιλεύει…
